Γαλλία: Θρίαμβος για το Εθνικό Μέτωπο, πανωλεθρία για τους Σοσιαλιστές

12:09 24/3/2014 - Πηγή: Antinews

(Ανανεωμένο) - Η Μαρίν Λε Πεν έχει κάθε λόγο να πανηγυρίζει από το βράδυ της Κυριακής. Το ακροδεξιό Εθνικό Μέτωπο πέτυχε κάτι που ούτε η ίδια φανταζόταν στον α’ γύρο των τοπικών εκλογών: κατεβάζοντας μόνο 600 υποψήφια ψηφοδέλτια στην επικράτεια, πολύ λιγότερα από το σύνολο των δήμων, κατάφερε να έχει κερδίσει, ήδη, ένα δημαρχείο, από τον α’ γύρο, αυτό του Ενίν Μπωμόν στην περιοχή του Πας ντε Καλαί, με τον Στηβ Μπριουά (είναι η πρώτη φορά που το Εθνικό Μέτωπο κερδίζει

δημαρχεία σε πόλη μεγαλύτερων των 10.000 κατοίκων).

Παράλληλα, σε αρκετές πόλεις, με πιο γνωστές το Περπινιάν, την Αβινιόν, το Σαιν Ζυλ, τη Μπεζιέρ, το Φρεζύ και το Φορμπάχ, οι υποψήφιοί του προηγούνται με απόσταση ασφαλείας από τους αντιπάλους τους ενόψει του β’ γύρου. Σύμφωνα με τα υπάρχοντα αποτελέσματα για πρώτη φορά οι υποψήφιοι του Εθνικού Μετώπου βρίσκονται στο β’ γύρο (από την πρώτη ή τη δεύτερη θέση) σε περίπου 300 δήμους ή κοινότητες, περίπου στους μισούς από όσους κατέβασαν ψηφοδέλτια, ξεπερνώντας το προηγούμενο ρεκόρ που είχε καταγράψει το κόμμα το 1995 περνώντας στο β’ γύρο σε 119 περιπτώσεις. Αν και σε εθνικό επίπεδο μπορεί το 7% που κατέγραψε συνολικά το Εθνικό Μέτωπο να μην φαίνεται τόσο σημαντικό, προκαλεί όμως σεισμό στην πολιτική σκηνή της Γαλλίας ιδιαίτερα καθώς αποτελεί προάγγελο πιθανώς ακόμη καλύτερων επιδόσεων στις ευρωεκλογές.

[photo_1]

Η Μαρίν Λε Πεν μίλησε, ήδη, από τη δημοσιοποίηση των exit polls για εξαιρετική εμφάνιση και εκτίμησε ότι πρόκειται για το «τέλος του διπολισμού της γαλλικής πολιτικής ζωής. Υποστήριξε ότι αυτό πρόκειται για ένα πολύ καλό νέο, σημειώνοντας, μάλιστα, ότι πρόκειται για ένα πολύ καλό αποτέλεσμα που επιτεύχθηκε «χωρίς πολύ κόπο». Χωρίς να εκφράσει κάποια τελεσίδικη απόφαση, επίσης, η Λε Πεν δήλωσε ότι οι ψηφοφόροι του Εθνικού Μετώπου, συνήθως θέλουν να ψηφίζουν αυτό και κανένα άλλο κόμμα, αφήνοντας να εννοηθεί ότι τα περιθώρια για συνεννοήσεις με κάποια άλλα κόμματα ενόψει του β’ γύρου προκειμένου πχ να υποστηριχθεί ένας υποψήφιος του αντιπολιτευόμενου νεογκωλικού UMP απέναντι σε κάποιον υποψήφιο του Σοσιαλιστικού κόμματος, είναι πολύ λίγα. Προανήγγειλε, επίσης, ότι στους δήμους που θα περάσουν τελικά στο Εθνικό Μέτωπο θα αποφασιστεί τάχιστα «μείωση των δημοτικών φόρων γιατί οι Γάλλοι δεν αντέχουν άλλο».

Απέναντι στον μεγάλο νικητή του α’ γύρου των τοπικών εκλογών βρίσκεται ο μεγάλος χαμένος που δεν είναι άλλος από το Σοσιαλιστικό Κόμμα του προέδρου Ολλάντ. Η ήττα των υποψηφίων του ακόμη και σε περιοχές εμβληματικές για το Σοσιαλιστικό Κόμμα, όπως είναι πχ η πόλη Φλοράνζ, ή η Τουλούζη, η Λιμόζ, η Αμιέν, το Σαιντ Ετιέν, όπου την νίκη ή το προβάδισμα πέρασε εύκολα στο UMP χτυπά ένα πολύ σοβαρό καμπανάκι για τους Γάλλους Σοσιαλιστές. Απογοητευτική ήταν η εμφάνιση του υποψηφίου του και στην Μασαλλία, τον δεύτερο μεγαλύτερο δήμο της χώρας μετά το Παρίσι, όπου ο υποψήφιός του Πατρίκ Μενουτσί, φιλοδοξούσε να πάρει το δήμο αλλά έμεινε τρίτος και καταϊδρωμένος πίσω από τον πρώτο, Κλωντ Γκωντέν, του UMP, που ελέγχει το δήμο εδώ και 19 χρόνια, και τον Στεφάν Ραβιέ, του Εθνικού Μετώπου. Μεγάλη «κρυάδα» πήρε το Σοσιαλιστικό κόμμα και στον δήμο του Παρισιού, όπου η υποψήφιά του Αν Χιντάλγκο διαψεύδοντας τα προγνωστικά πέρασε δεύτερη στο β’ γύρο με την υποψήφια του UMP Ναταλί Κοσιουσκό-Μοριζέ να προηγείται. Ακόμη και αν στον β’ γύρο επικρατήσει τελικά η Χιντάλγκο είναι δεδομένο ότι η πρώτη κάλπη της πρωτεύουσας αποτελεί πλήγμα για τους Σοσιαλιστές.

Το Σοσιαλιστικό Κόμμα, με ελάχιστες εξαιρέσεις, παρέσυρε προς τα κάτω και όσους συνεργάστηκε. Ακολουθώντας την πεπατημένη πολλών τελευταίων χρόνων, σε πολλές περιπτώσεις, το ΚΚ Γαλλίας, όπως και το Κόμμα της Ριζοσπαστικής Αριστεράς, συνεργάστηκαν με τους Σοσιαλιστές, με αποτέλεσμα να μοιραστούν και την ήττα τους. Διασώθηκε σε ορισμένες περιπτώσεις μόνο το Κόμμα της Αριστεράς (που συνεργάζεται με το ΚΚ Γαλλίας στο Μέτωπο της Αριστεράς) το οποίο, εξαρχής, επέμενε σε χωριστή κάθοδο στις εκλογές τονίζοντας ότι το Σοσιαλιστικό Κόμμα θα «πληρώσει» στην τοπική κάλπη τις κεντρικές πολιτικές του επιλογές από την θέση της κυβέρνησης.

[photo_2]

Και αυτό ακριβώς εκτιμούν και οι Γάλλοι αναλυτές ότι έγινε. Οι Γάλλοι ψηφοφόροι εξέφρασαν με τον σαφέστερο και ηχηρότερο τρόπο την αποδοκιμασία τους για την πολιτική Ολλάντ ο οποίος εκλέχτηκε με το σύνθημα της «αλλαγής» και της «αποδέσμευσης από την στενή σχέση με τη Γερμανία και τις πιέσεις της δεύτερης» και κατέληξε να προχωρά από περικοπή σε περικοπή για να υλοποιηθούν οι στόχοι του για το έλλειμμα και το χρέος. Χωρίς αποτέλεσμα, όμως, αφού η ΕΕ χτύπησε καμπανάκι για τη γαλλική οικονομία πριν λίγο καιρό θέτοντάς την σε επιτήρηση ενώ η ανεργία στη χώρα καλπάζει ενισχύοντας με τον καλύτερο τρόπο το Εθνικό Μέτωπο που δηλώνει ότι ίσως η Γαλλία θα έπρεπε να εγκαταλείψει το ευρώ αν είναι να υποφέρει περισσότερο.

Συγκρατημένη αισιοδοξία επικρατεί στο στρατόπεδο του UMP και του κεντροδεξιού UDI, των οποίων οι υποψήφιοι κατάφεραν, σε πολλούς δήμους, να περάσουν στο β’ γύρο και να διεκδικούν παραδοσιακά προπύργια των Σοσιαλιστών. Στελέχη του UMP, όπως ο πρόεδρος Ζαν Φρανσουά Κοπέ και ο πρώην πρωθυπουργός Φρανσουά Φιγιόν καλούσαν σε συστράτευση ενόψει του β’ γύρου παίρνοντας αποστάσεις από το Εθνικό Μέτωπο και επιμένοντας στο σύνθημα όλης της προεκλογικής περιόδου ότι οι Γάλλοι δεν χρειάζεται να διαλέξουν «ούτε τους Σοσιαλιστές, ούτε το Εθνικό Μέτωπο» για να ψηφίσουν. Ο Φιγιόν, συγκεκριμένα, δήλωσε «καμία συμμαχία, καμία υποχώρηση» ενόψει του β’ γύρου. Παρόλα αυτά, είναι εμφανές ότι το UMP και το UDI δεν κατάφεραν να καρπωθούν σε σημαντικό βαθμό τις απώλειες του Σοσιαλιστικού κόμματος.

Σύμφωνα με τις περισσότερες αναλύσεις στα γαλλικά ΜΜΕ καθοριστικό ρόλο στο τελικό αποτέλεσμα έπαιξε και η τεράστια αποχή η οποία έφτασε το ποσοστό ρεκόρ 38,72%, ξεπερνώντας το τελευταίο ρεκόρ των τοπικών εκλογών του 2008 που ήταν 35,8%. Οι ψηφοφόροι του Σοσιαλιστικού Κόμματος και της ευρύτερης αριστεράς εκτιμάται ότι απαρτίζουν την πλειοψηφία της αποχής αυτής, καθώς απογοητευμένοι επέλεξαν να μην προσέλθουν στις κάλπες σε αντίθεση με αυτούς του Εθνικού Μετώπου. Οι εκκλήσεις των στελεχών του Σοσιαλιστικού Κόμματος, όπως ο πρωθυπουργός Ερό, για «ενωτική συμπόρευση απέναντι στο Εθνικό Μέτωπο, για σύσταση ενός Μετώπου για τη Δημοκρατία», δεν είναι βέβαιο πόσους θα καταφέρουν να πείσουν ενόψει του β’ γύρου των επόμενων εκλογών. Σίγουρα, πάντως, οι διαπραγματεύσεις για τις συμμαχίες της τελευταίας στιγμής θα είναι πολλές.

Πηγές: france – info, le monde, liberation, humanite, Figaro

Διαβάστε περισσότερα