Γενναίες ρυθμίσεις για τα “κόκκινα” δάνεια

13:45 28/7/2013 - Πηγή: Antinews

Τα «κόκκινα» δάνεια είναι αυτά που τρομάζουν περισσότερο από το κάθε τι, τόσο τις τράπεζες όσο και την κυβέρνηση. Ειδικά μάλιστα, όταν σε λίγους μήνες θα ανοίξει και πάλι το θέμα των πλειστηριασμών της πρώτης κατοικίας κατ’ απαίτηση της τρόικας.

Κι αν μέχρι σήμερα δεν είδαμε κοινωνική έκρηξη με τόσα μέτρα είναι γιατί δεν εθίγη ακόμη το «κεραμίδι του Έλληνα». Όταν θα αρχίσουν οι πολίτες να χάνουν την περιουσία

τους, από ακίνητα μέχρι το όποιο κομπόδεμα στις τράπεζες, τότε όχι μόνο αυτή η κυβέρνηση αλλά καμιά δε θα μπορεί να σταθεί όρθια.

Υπό το φόβο της κατάρρευσης της κοινωνίας το οικονομικό επιτελείο σχεδιάζει τρόπους ώστε να αντιμετωπίσει το τσουνάμι των «κόκκινων» δανείων. Μέσα στους σχεδιασμούς είναι και η εφαρμογή από τα τέλη Σεπτεμβρίου ενός μοντέλου που θα προβλέπει γενναίες ρυθμίσεις δανείων με χαμηλές δόσεις ή και διαγραφές ποσών σε συγκεκριμένες περιπτώσεις. Άλλωστε, στα δικαστήρια οι πραγματικά μη έχοντες δικαιώνονται και πετυχαίνουν γενναίο κούρεμα.

Από την άλλη, συμφέρει μια τράπεζα να κόψει κάποιο από το ποσό του δανείου ή να μειώσει τα επιτόκια παρά να αναγκαστεί είτε να διαγράψει όλο το ποσό είτε να τα πουλήσει κοψοχρονιά στα distress funds που ήδη έχουν φτάσει σαν κοράκια στην Αθήνα και ψάχνουν για «πτώματα».

Το μοντέλο που φαίνεται να επιλέγεται έχει ήδη εφαρμοστεί σε Ιρλανδία, ΗΠΑ και Βρετανία και θα προβλέπει την εισαγωγή όρων όπως «αποδεκτές δαπάνες διαβίωσης» και «συνεργάσιμος δανειολήπτης». Ουσιαστικά θα ελέγχεται το προφίλ του δανειολήπτη και θα μπαίνουν «βαθμοί» ώστε να γίνεται η καλύτερη δυνατή ρύθμιση για όσους πληρούν τις προϋποθέσεις.

Όπως αναφέρει το «Έθνος» στην Ιρλανδία έχει καθιερωθεί μια λίστα με τις απαιτούμενες δαπάνες διαβίωσης των νοικοκυριών, είτε αυτά είναι οικογένειες με παιδιά, είτε ζευγάρια, είτε μεμονωμένα άτομα. Έχει γίνει αποδεκτός από όλους τους εμπλεκόμενους φορείς ένα κατάλογος με τα μηνιαία έξοδα για διατροφή, στέγαση, ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, μόρφωση, ψυχαγωγία, ένδυση, επικοινωνία, ασφαλιστική κάλυψη, θέρμανση, ηλεκτροδότηση κ.λπ.

Ένα μέσο αποδεκτό κόστος διαβίωσης των νοικοκυριών (ανάλογα με τα μέλη) έχει ληφθεί υπόψη και σύμφωνα με αυτό οι τράπεζες και οι δανειολήπτες προχωρούν σε συμφωνίες για τη διευθέτηση των οφειλών. Η λίστα με τις δαπάνες είναι αδιαμφισβήτητη, καθώς έχει καταρτιστεί με βάση το αρχείο και τις μετρήσεις που κάνει η ιρλανδική στατιστική αρχή. Εκτός από τον κατάλογο καθιερώθηκε και η έννοια του “συνεργάσιμου δανειολήπτη”. Εκείνος δηλαδή που δεν κρύβει στοιχεία από τις τράπεζες, π.χ. έσοδα, περιουσιακά στοιχεία. Με τον ορισμό αυτό η κάθε τράπεζα δεν μπορεί να χαρακτηρίζει με αδιαφανή κριτήρια κάποιον δανειολήπτη ως μη συνεργάσιμο και να απορρίπτει a priori σχέδια αναδιάρθρωσης χρεών. Έτσι η τράπεζα υποχρεώνεται να εξετάσει σοβαρά κάθε περίπτωση ξεχωριστά, εφόσον πληρούνται βασικές προϋποθέσεις.

Με τον κατάλογο που περιλαμβάνει τις “αντικειμενικές δαπάνες διαβίωσης”, καθώς και τα κριτήρια του “συνεργάσιμου δανειολήπτη”, οι τράπεζες και οι δανειολήπτες που δεν μπορούν να αποπληρώσουν τα δάνεια θα μπορούν να έλθουν σε συμβιβασμό.

Σε πολλές περιπτώσεις στην Ιρλανδία, οι τράπεζες προχωρούν ακόμη και σε διαγραφές χρεών, όταν διαπιστώνουν πως ένα δάνειο δεν μπορεί να εξυπηρετηθεί από τη στιγμή που δεν υπάρχει διαθέσιμο εισόδημα αλλά και ούτε και προοπτική δημιουργίας του. Επίσης, γίνονται πολλοί διακανονισμοί, σε τέτοιο βαθμό ώστε να μη χάνει η τράπεζα αλλά και ο δανειολήπτης να βγαίνει ωφελημένος.

Η εφαρμογή ενός τέτοιου μοντέλου θα μπορούσε ίσως να συμβάλει στην αποσυμπίεση των δανειοληπτών και των τραπεζικών ιδρυμάτων. Τα «κόκκινα» δάνεια μοιάζουν με χύτρα έτοιμη να εκραγεί κι αν δεν υπάρξει σύντομα λύση θα υπάρξει και πολύ μεγάλο πολιτικό, οικονομικό και κοινωνικό πρόβλημα.

Και φυσικά η κυβέρνηση θα πρέπει στις διαπραγματεύσεις του Σεπτεμβρίου να βάλει επιτέλους κι ένα φρένο στις απαιτήσεις της τρόικας σε ότι αφορά τους πλειστηριασμούς της πρώτης κατοικίας. Διότι ο δανειολήπτης που καταστράφηκε και δεν έχει να πληρώσει ούτε 100 ευρώ δόσης, το μόνο που του έμεινε είναι ένα σπίτι να στεγάσει την οικογένειά του. Αν δε μπορεί να πάει σε ρύθμιση θα χάσει και το σπίτι του και θα γίνει εν δυνάμει «βομβιστής» της ελληνικής κοινωνίας για χάρη της τρόικας. Και καλά θα κάνει εδώ που τα λέμε. Διότι αν φτάσουμε σε εικόνες να πηγαίνουν αστυνομικοί και να πετάνε έξω από σπίτια τους ιδιοκτήτες, τότε καλύτερα να το διαλύσουμε τώρα το «μαγαζί».