Για έναν καλύτερο άνθρωπο

Κυριότερο προαπαιτούμενο είναι να επανέλθουν οι αξίες, οι ιδέες και τα συναισθήματα

Του Γιώργου Κ. Στράτου

Μεγάλη αγωνία διακατέχει όλη τη χώρα για την κατάσταση στην οποία έχουν περιέλθει οι νεότερες γενιές της. Μεταξύ νέων, εφήβων και παιδιών ακόμα σημειώνονται περιστατικά βίας που σοκάρουν. Οι ίδιοι γίνονται συχνά δράστες εγκληματικών συμπεριφορών, με αποδέκτες συμπολίτες, δασκάλους, αστυνομικούς μέχρι τους γονείς και τα αδέλφια τους!

Η Πολιτεία μας μπροστά στην κατάσταση αυτή στέκεται επιεικώς αμήχανη. Διαπιστώνει το πρόβλημα, κάνει όμως ελάχιστα προς την κατεύθυνση της

αντιμετώπισής του. Πολλώ δε μάλλον δεν σχεδιάζει καν κάτι γι’ αυτό, καθώς μοιάζει να μην ακούει τις φωνές των ειδικών: εκπαιδευτικών, ψυχιάτρων, ψυχολόγων, εγκληματολόγων. Το χάσμα ανάμεσα στη σκέψη και την πράξη των πολιτικών μας και στις ανάγκες και τις διαθέσεις των νέων μας τείνει προς το αγεφύρωτο.

Οι εκρήξεις βίαιων περιστατικών καίτοι διαρκείς και αυξανόμενης έντασης, με τη βοήθεια του τρόπου που καλύπτονται δημοσιογραφικά εκλαμβάνονται ως «μεμονωμένα περιστατικά» που θα περάσουν. Η θλίψη και η οργή για τα μοιραία αποτελέσματά τους εκτονώνονται σε επικηδείους και συλλυπητήρια μηνύματα.

Προφανώς εδώ δεν φθάσαμε σε μία ημέρα. Ούτε βεβαίως η ευθύνη βαρύνει πρωτίστως τη νεολαία μας ή τις «δυνάμεις του Σατανά» που κρύβονται μέσα στα κινητά και στους υπολογιστές της ή «ψάλλουν» υπό τους ήχους της μουσικής που επιλέγει ή την καθοδηγούν μέσω του TikTok και των παιχνιδιών που παίζει.

Αν αναζητήσουμε τι συνοδεύει αυτήν την πολύ θλιβερή διαδρομή, ανάμεσα στους άλλους παράγοντες, θα διακρίνουμε και μία μοιραία σταθερά. Πρόκειται για τη σταθερά που αποψιλώνει την εκπαίδευσή μας από ιδέες, αξίες και συναισθήματα. Τα παιδιά μας μαθαίνουν μόνο «χρήσιμα» πράγματα. Οι χαρακτήρες τους διαμορφώνονται δίχως αντιστάσεις απέναντι στον βομβαρδισμό εικόνων, πληροφοριών και μηνυμάτων που δέχονται από όλα όσα διακινούνται στον ηλεκτρονικό κόσμο. Τα μυαλά τους μαθαίνουν να αναζητούν μόνο χρηστικά και εφήμερα, προσωρινές λύσεις για μεμονωμένα προβλήματα. Αδυνατούν να έχουν αίσθηση του όλου και δυσκολεύονται να δημιουργήσουν ή να φανταστούν καθώς οι ιδέες, μαζί με τη γεωμετρία, έχουν εξοβελιστεί από το ωρολόγιο πρόγραμμα.

Το χειρότερο, δεν έχουν τα μέσα για να αξιολογήσουν ηθικά μία πράξη ή ένα πρόσωπο, καθώς ελάχιστοι πλέον τους μιλούν για τις αξίες που καθορίζουν την ανθρώπινη υπόσταση και τη συμπεριφορά που πρέπει να έχει μέσα στην κοινωνία. Ως φυσικό επακόλουθο, καθώς δυσκολεύονται να απελευθερώσουν τα συναισθήματά τους, γίνονται απόμακρα, μελαγχολικά, οργισμένα και, τέλος, σκληρά, ενίοτε και με τάσεις αυτοκαταστροφής.

Για την ανάσχεση αυτής της πορείας, το κυριότερο προαπαιτούμενο είναι να επανέλθουν οι αξίες, οι ιδέες και τα συναισθήματα. Μόνο έτσι η δύναμή τους θα μπορέσει να δώσει νόημα και διέξοδο στις μαυρίλες που κυκλώνουν τα παιδιά από παντού. Η αναφορά σε αυτά πρέπει να απενοχοποιηθεί και να καταλάβουν την πρωτεύουσα θέση που τους ανήκει. Δόξα σοι ο Θεός, στη διάθεση γονιών και εκπαιδευτικών υπάρχουν σπουδαία παραδείγματα σε όλες τις τέχνες, όλων των εποχών για όλα τα γούστα. Βιβλία, ταινίες, θεατρικά, τραγούδια, πίνακες.

Καθώς η τέχνη μάς βοηθάει να αντιμετωπίσουμε την ασκήμια της ζωής, ανοίγει μαζί με το μυαλό μας και την αγκαλιά μας, κι αυτός είναι ο ασφαλέστερος τρόπος και τόπος για να κάνει κάποιον καλύτερο άνθρωπο.

The post Για έναν καλύτερο άνθρωπο appeared first on antinews.gr.

Keywords
Τυχαία Θέματα