Γιατί η Χίλαρι Κλίντον είναι η νικήτρια των ενδιάμεσων εκλογών

21:39 6/11/2014 - Πηγή: Antinews

Η καταμέτρηση των ψήφων έγινε. Ποιος κέρδισε λοιπόν τις ενδιάμεσες εκλογές; Η εύκολη απάντηση είναι το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα. Το βράδυ των εκλογών, το κόμμα κατάφερε να πάρει τον έλεγχο της Γερουσίας, καταλαμβάνοντας τουλάχιστον επτά έδρες που κατείχαν οι Δημοκρατικοί. Το GOP κατέλαβε επίσης τουλάχιστον 14 έδρες στη Βουλή, επεκτείνοντας την ήδη αρκετά μεγάλη πλειοψηφία του σε τουλάχιστον 243 έδρες – τις περισσότερες που έχει κερδίσει από την εποχή του Χάρι Τρούμαν. Στη νέα

προεδρική ορκωμοσία, οι Ρεπουμπλικάνοι κυβερνήτες θα εξακολουθούν να είναι πολύ περισσότεροι από τους Δημοκρατικούς.

Και οι Αμερικανοί είναι σαφώς απογοητευμένοι με τον Πρόεδρο Μπαράκ Ομπάμα. Σύμφωνα με τα exit polls, το 54 τοις εκατό των ψηφοφόρων αποδοκιμάζουν τις επιδόσεις του προέδρου και το 65 τοις εκατό λένε ότι η χώρα κινείται προς τη λάθος κατεύθυνση.

Το θέμα όμως είναι ότι στην πολιτική η εύκολη απάντηση δεν είναι πάντα η μόνη απάντηση και ο νικητής των εκλογών δεν είναι πάντα αυτός που ωφελείται περισσότερο. Ρίχνοντας μια προσεκτική ματιά στη δημογραφία, τη γεωγραφία και το μέλλον των κομμάτων, είναι σαφές ότι ο μακροπρόθεσμος νικητής των ενδιάμεσων εκλογών του 2014 δεν ήταν το GOP. Ο μακροπρόθεσμος νικητής, στην πραγματικότητα, δεν ήταν καν στο ψηφοδέλτιο φέτος.Το όνομά της είναι Χίλαρι Κλίντον.

Φυσικά το GOP γιορτάζει αυτή τη στιγμή, όπως θα έπρεπε. Κάθε εκλογές που καταλήγουν με Ρεπουμπλικάνους σε διοικητικές θέσεις στο Ιλλινόις και στο Μέριλαντ αξίζουν τον ενθουσιασμό. Αλλά κάτω από την επιφάνεια, σχεδόν τα πάντα σχετικά με τα αποτελέσματα –από τον χάρτη και τα μαθηματικά ως το νομοθετικό τέλμα εν όψει 2016 – υποδηλώνουν ότι η πρώην πρώτη κυρία και υπ. Εξωτερικών του κράτους θα μπορούσε να έχει ένα καλύτερο μέλλον τα επόμενα δύο χρόνια, από ότι δείχνει η παρούσα κατάσταση του κόμματος. Αυτό δε σημαίνει ότι η Κλίντον θα είναι ανίκητη. Κάθε άλλο. Η Κλίντον πέρασε τους τελευταίους δύο μήνες σε 45 προεκλογικές εκδηλώσεις σε 18 δύσκολες πολιτείες. Ακόμη και η τεράστια νίκη των Ρεπουμπλικάνων, όμως, δείχνει ότι έχουν να καλύψουν ακόμα αρκετό δρόμο αν θέλουν να την νικήσουν το 2016.

Ας ξεκινήσουμε με το χάρτη. Σίγουρα, το GOP κέρδισε έναν αξιόλογο αριθμό αγώνων την Τρίτη το βράδυ. Αλλά πόσες αμφίρροπες πολιτείες κέρδισαν στην πραγματικότητα οι Ρεπουμπλικάνοι; Υπήρχε η νίκη του Cory Gardner στο Κολοράντο, η νίκη της Joni Ernst στην Αϊόβα και η νίκη του Thom Tillis στη Βόρεια Καρολίνα. Οι υπόλοιπες ανατροπές της Γερουσίας για το GOP (Μοντάνα, Νότια Ντακότα, Αρκάνσας, Δυτική Βιρτζίνια) και κυβερνητικές ανατροπές (Αρκάνσας, Μέριλαντ, Ιλινόις, Μασαχουσέτη) ήταν σε πολιτείες που δεν θα να αμφισβητηθούν πραγματικά το 2016. Οι Δημοκρατικοί κέρδισαν επίσης και την Πενσυλβάνια.

Η σχετικά κακή απόδοση του GOP στις αμφίρροπες πολιτείες είναι και ένα μελλοντικό πρόβλημα, διότι το 2016 το τοπίο θα είναι πολύ λιγότερο ευνοϊκό για τους Ρεπουμπλικάνους από το τοπίο του 2014. Δεκαέξι από τις 20 φετινές υποψήφιες έδρες της Γερουσίας κρατούνταν από τους Δημοκρατικούς που ήταν υποψήφιοι - και έξι από αυτούς τους Δημοκράτες ήταν από πολιτείες που ο Ομπάμα έχασε το 2012. Αυτό έδωσε στους Ρεπουμπλικάνους ένα τεράστιο πλεονέκτημα. Οι χάρτης ήταν ήδη «κόκκινος», από την υπεροχή των Ρεπουμπλικάνων.

Αλλά αυτός ο χάρτης θα απειληθεί το 2016, όταν 23 από τις 33 έδρες που διακυβεύονται, θα καταληφθούν από Ρεπουμπλικάνους. Έξι από αυτές θα είναι σε πολιτείες που ο Ομπάμα κέρδισε το 2008 και το 2012 (Ιλλινόις, Νιου Χάμσαϊρ, Οχάιο, Πενσιλβάνια, Φλόριντα και Ουισκόνσιν). Δύο θα είναι σε πολιτείες που ο Ομπάμα κέρδισε το 2008 (Ιντιάνα, Βόρεια Καρολίνα). Δύο θα καταληφθούν από γερουσιαστές που μπορεί να αποσυρθούν (John McCain στην Αριζόνα, Chuck Grassley στην Αϊόβα). Και δύο κατέχουν γερουσιαστές που μπορεί να είναι υποψήφιοι για την προεδρία, πράγμα που σημαίνει ότι δεν μπορούν να επανεκλεγούν (Marco Rubio στη Φλόριντα, Rand Paul στο Κεντάκι). Με άλλα λόγια, για κάθε έδρα στη Γερουσία που ανέτρεψαν οι Ρεπουμπλικάνοι το 2014, υπάρχει μία - ή περισσότερες – που είναι πιθανό να επιστρέψει στους Δημοκρατικούς το 2016. Οι πιθανότητες το GOP να εξακολουθεί να ελέγχει την άνω βουλή του Κογκρέσου μετά το 2016 είναι ελάχιστες.

Πώς αυτό βοηθά την Κλίντον; Δίνοντάς της μια επιπλέον ώθηση σε ένα εκλογικό πεδίο που ήδη ευνοεί έναν Δημοκρατικό προεδρικό υποψήφιο. Κατά τις τελευταίες έξι εκλογές, 18 πολιτείες (συν της Ουάσινγκτον) ψήφισαν Δημοκρατικό. Αυτό σημαίνει ότι η Κλίντον, υποθέτοντας ότι είναι υποψήφια, θα ξεκινήσει με 242 ψήφους στο Σώμα των Εκλεκτόρων το 2016. Θα χρειαστεί μόνο 28 από τις υπόλοιπες 183 για να κερδίσει τις εκλογές. Για να την νικήσει ο ρεπουμπλικάνος υποψήφιος θα πρέπει ουσιαστικά να νικήσει όλες τις αμφίρροπες πολιτείες –«ένα σχέδιο με όχι και πολλές πιθανότητες επιτυχίας», σύμφωνα με την εταιρεία δημοσκοπήσεων των Ρεπουμπλικάνων Glen Bolger and Neil Newhouse. Αυτό που κάνει τα πράγματα χειρότερα είναι το γεγονός ότι οι Ρεπουμπλικάνοι γερουσιαστές θα είναι ήδη σε αμυντική θέση σε αρκετές από αυτές τις πολιτείες, προσελκύοντας επιπλέον την προσοχή και τους πόρους στους Δημοκρατικούς.

Τα μαθηματικά είναι εξίσου άσχημα για τους Ρεπουμπλικάνους - και αντίστοιχα καλά για την Κλίντον. Το 2012, ο Mitt Romney κέρδισε το 59 τοις εκατό των λευκών ψηφοφόρων, ένα υψηλότερο ποσοστό από ό,τι του Ρόναλντ Ρέιγκαν το 1980 και του Τζορτζ Μπους το 2004. Αλλά ο Romney έχασε από τον Ομπάμα. Γιατί; Επειδή η μειοψηφία του εκλογικού σώματος της Αμερικής αυξάνεται κάθε χρόνο. Για να φτάσει το 50,1 τοις εκατό το 2016, ο Ρεπουμπλικάνος υποψήφιος θα πρέπει να κερδίσει ένα επιβλητικό 64 τοις εκατό των λευκών ψηφοφόρων την ημέρα των εκλογών - ή να βελτιώσει σημαντικά τη θέση του κόμματος μεταξύ των μη λευκών ψηφοφόρων, κυρίως των Λατίνων. Σε αντίθετη περίπτωση, αυτός ή αυτή θα χάσει ακριβώς όπως ο Romney.

Παρά τη δικαιολογημένη έκσταση των Ρεπουμπλικανών τώρα, υπάρχουν λίγες ενδείξεις ότι ο επόμενος υποψήφιος πρόεδρός τους θα είναι σε θέση να επιτύχει αυτό το απίστευτο κατόρθωμα. Στην πραγματικότητα, μάλλον το αντίθετο συμβαίνει. Σύμφωνα με τα exit polls, οι Ρεπουμπλικάνοι κέρδισαν το 60 τοις εκατό των λευκών ψηφοφόρων του τρέχοντος έτους - μόνο 1 ποσοστιαία μονάδα περισσότερο από ό,τι ο Romney το 2012. Οι επιδόσεις του GOP μεταξύ των Λατίνων (35 τοις εκατό) δεν ήταν σημαντικά καλύτερες από την επίδοση του Τζον Μακέιν μεταξύ των Λατίνων στις προεδρικές εκλογές του 2008. Ήταν επίσης χειρότερη από τις επιδόσεις του κόμματος στους Λατίνους το 2010. Εκείνη τη χρονιά, οι Ρεπουμπλικάνοι κέρδισαν 38 τοις εκατό των ψήφων των Λατίνων, μόνο και μόνο για να δουν την υποστήριξη των Λατίνων σε μια αβυσσαλέα πτώση στο 27 τοις εκατό το 2012. Γεγονός είναι ότι η υποστήριξη των Λατίνων στους Ρεπουμπλικάνους τείνει να κορυφώνεται στις ενδιάμεσες εκλογές και να κατρακυλά στις προεδρικές εκλογές. Δεν υπάρχει κανένας λόγος να πιστεύουμε ότι δεν θα ακολουθήσει το ίδιο μοτίβο το 2016.

Εν ολίγοις, άλλο να κερδίζεις τις εκλογές που δεν είναι προεδρικές -όταν οι μειονότητες και οι νέοι απέχουν και οι μεγαλύτεροι και περισσότεροι λευκοί ψηφοφόροι συνθέτουν ένα δυσανάλογο μερίδιο του εκλογικού σώματος- και άλλο να κερδίζεις όταν ένας Δημοκρατικός προεδρικός υποψήφιος δελεάζει τη βάση του κόμματος να επιστρέψει στις κάλπες - ειδικά όταν ο εν λόγω υποψήφιος είναι η Χίλαρι Κλίντον, η πιο δημοφιλής Δημοκρατική στην Αμερική.

Το ερώτημα που αντιμετωπίζουν οι Ρεπουμπλικάνοι, καθώς έλαβαν τον έλεγχο και των δύο σωμάτων του Κογκρέσου, είναι εάν είναι πρόθυμοι - ή, ακριβέστερα, σε θέση - να κάνουν κάτι για να αποδυναμώσουν τα πλεονεκτήματα της Κλίντον για το 2016. Μπορεί το 54% των Αμερικανών να αποδοκιμάζει τις επιδόσεις του Ομπάμα, αλλά το 56% έχει μια δυσμενή άποψη για το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα και το 61% είναι δυσαρεστημένο ή ακόμα και θυμωμένο με τους ηγέτες του GOP στο Κογκρέσο.

Η επανάληψη κάποιων καταστάσεων - περισσότερα αδιέξοδο, περισσότερη κωλυσιεργία, πιο απερίσκεπτη αντιπολίτευση - δεν θα αλλάξουν αυτή την άποψη. Οι ψηφοφόροι αναμένουν ότι το GOP με τις νέες του εξουσίες θα συνεργαστεί με τον Ομπάμα και θα κυβερνήσουν. Αλλά ενώ ο Ρεπουμπλικάνος του Κεντάκι Mitch McConnell, ο νέος ηγέτης της πλειοψηφίας της Γερουσίας, λέει ότι θέλει να συμβιβαστεί με τους Δημοκρατικούς, είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς ότι θα είναι σε θέση να ελέγξει την πτέρυγα του κόμματός του που υποστηρίζει το «Απλά πείτε ‘όχι’» για μεγάλο χρονικό διάστημα. Αν αποτύχει, η Κλίντον μπορεί να λειτουργήσει σαν αντίδοτο στην δυσλειτουργία.

Γι 'αυτό, όταν τα λαμπερά φώτα από το βράδυ των εκλογών ξεθωριάσουν, η πλειοψηφία του GOP δεν μπορεί πλέον να φαίνεται σαν το πιο σημαντικό πράγμα που συνέβη στις 4 Νοεμβρίου 2014.

news.yahoo.com

Διαβάστε περισσότερα