Γιατί η σύγκρουση στην Υεμένη έχει γίνει μια νέα Συρία

16:06 11/10/2016 - Πηγή: Antinews

Η διπλωματική αδιαφορία, καθώς και οι πωλήσεις όπλων των ΗΠΑ και της Βρετανίας έχουν τροφοδοτήσει τον πληρεξούσιο Σαουδο-ιρανικό πόλεμο, που θα μπορούσε να γυρίσει μπούμερανγκ στο πρόσωπο της Δύσης.

Η θρασεία προσπάθεια των ανταρτών Χούτι να βουλιάξουν ένα πολεμικό πλοίο των ΗΠΑ που περιπολούσε στα ανοικτά της Υεμένης σηματοδοτεί μια δυνητικά σημαντική κλιμάκωση της σύγκρουσης, η οποία έχει τόσο τροφοδοτηθεί

όσο και αγνοηθεί από τις δυτικές δυνάμεις. Η επίθεση των Χούτι, των οποίων ο κύριος υποστηρικτής είναι το Ιράν, συμπίπτει με μια άνευ προηγουμένου επίθεση βαλλιστικού πυραύλου 325 μίλια εντός του Σαουδαραβικού εδάφους και δείχνει μια εξάπλωση, η οποία θα μπορούσε να είναι πιο κοντά απ' όσο εθεωρείτο μέχρι σήμερα.

Η εξέγερση και η επανάσταση ήταν ενδημικά στην Υεμένη από τις αρχές αυτού του αιώνα. Αλλά η σύγκρουση εντάθηκε τον Μάρτιο του περασμένου έτους, όταν η Σαουδική Αραβία, κύριος αντίπαλος του Ιράν, ξεκίνησε μια μεγάλης κλίμακας παρέμβαση, που υποστηρίζεται από ένα συνασπισμό αραβικών κρατών. Από τότε εκτιμάται ότι περίπου 10.000 πολίτες της Υεμένης έχασαν τη ζωή τους και πολλοί περισσότεροι έχουν τραυματιστεί, έχουν γίνει πρόσφυγες ή έχουν αντιμετωπίσει συνθήκες λιμού. Οι ΗΠΑ και η Βρετανία στηρίζουν τον συνασπισμό των Σαουδαράβων και έχουν παράσχει περιορισμένη πρακτική υποστήριξη, όπως ανταλλαγή πληροφοριών και κατάρτιση, αλλά έχουν αποφύγει την άμεση συμμετοχή στην Υεμένη. Η εξαίρεση είναι οι επαναλαμβανόμενες επιθέσεις με drones της CIA, συμπεριλαμβανομένων και εκείνων κατά των υποτιθέμενων τρομοκρατών του Ισλαμικού Κράτους και της η Αλ-Κάιντα στην Αραβική Χερσόνησο.

Όπως και στη Συρία, η κυβέρνηση Ομπάμα ευνόησε μια μη παρεμβατική προσέγγιση, προτιμώντας να ενεργεί μέσω πληρεξουσίων αντί να συμμετέχει άμεσα. Αυτή η ατολμία πηγάζει από το φόβο του Μπαράκ Ομπάμα να παρασύρεις τις ΗΠΑ σε περισσότερους πολέμους στη Μέση Ανατολή. Είναι, επίσης, το υποπροϊόν της αμφιλεγόμενης προσπάθειάς του να διορθώσει τις σχέσεις του με το Ιράν μέσω της πυρηνικής συμφωνίας-ορόσημο του περασμένου έτους.

Ο συριακός πόλεμος έχει μονοπωλήσει την διπλωματική ενέργεια της Ουάσιγκτον σε βάρος της Υεμένης και άλλων περιφερειακών συγκρούσεων, όπως αυτή μεταξύ Ισραήλ-Παλαιστίνης. Το ακούσιο μήνυμα στην Τεχεράνη και στους Χούτι είναι ότι η Υεμένη δεν αποτελεί προτεραιότητα. Εν μέρει ως αποτέλεσμα, οι επανειλημμένες προσπάθειες του ΟΗΕ για την επίτευξη κάποιου είδους ειρηνευτικού διακανονισμού έχουν εξαιρετικά μικρή ισχύ.

Αλλά απρόβλεπτα γεγονότα διαταράσσουν την πιο προσεκτική πολιτική. Οι ΗΠΑ τώρα κινδυνεύουν να εμπλακούν περισσότερο. Το αμερικανικό αντιτορπιλικό που στοχοποιήθηκε το Σαββατοκύριακο ήταν στην περιοχή λόγω της προηγούμενης επίθεσης των Χούτι σε ένα σκάφος των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων, τμήμα του συνασπισμού υπό την ηγεσία της Σαουδικής Αραβίας. Το αντιτορπιλικό ανήκει σε μια αποστολή τριών πολεμικών πλοίων στον Κόλπο του Άντεν κοντά στην Ερυθρά Θάλασσα, που είναι οπλισμένα με Τόμαχοκ πυραύλους και μεταφέρουν αμερικανούς κομάντο των ειδικών δυνάμεων.

Το Ριάντ έχει κλονιστεί από μία πρωτοφανή επίθεση των Χούτι με βαλλιστικούς πυραύλους στην Ταΐφ, εντός της Σαουδικής Αραβίας. Εν τω μεταξύ, ο βομβαρδισμός μιας κηδείας το Σαββατοκύριακο στην Υεμένη, την οποία παρακολούθησαν Χούτι προύχοντες, σκότωσε τουλάχιστον 140 ανθρώπους, αναστατώνοντας περαιτέρω τους υπολογισμούς της Ουάσιγκτον. Τα πολεμικά αεροσκάφη του συνασπισμού υπό την ηγεσία των Σαουδαράβων θεωρούνται υπεύθυνα. Ήταν η τελευταία ωμότητα σε μια σειρά άλλων εναντίον πολιτών, για τις οποίες κατηγορούνται οι Σαουδάραβες.

Οι ΗΠΑ καταδίκασαν έντονα τη βομβιστική επίθεση και δήλωσαν ότι θα επανεξετάσουν την υποστήριξή τους στις επιχειρήσεις των Σαουδαράβων. Τα οργισμένα λόγια της θα εντείνουν περαιτέρω τις σχέσεις με το Ριάντ. Ο βομβαρδισμός έδωσε επίσης την ευκαιρία στη Ρωσία και στο Ιράν να κατηγορήσουν τις ΗΠΑ για υποκρισία στη Συρία, όπου διέκοψε τις διπλωματικές συνομιλίες μετά από άλλο ένα σκάνδαλο -την καταστροφή τον περασμένο μήνα ενός κομβόι βοήθειας του ΟΗΕ.

Το Ιράν, έχοντας την αίσθηση ότι ίσως αυξάνεται το χάσμα μεταξύ του Ριάντ και της αμήχανης Ουάσιγκτον, έσπευσε να παραπονεθεί στον ΟΗΕ για τον βομβαρδισμό της κηδείας. Για μια χώρα ένοχη για σοβαρές, συστηματικές παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αυτό μπορεί να φαίνεται λίγο υπερβολικό. Αλλά έρχεται να προστεθεί στην δυτική αποδοχή του αποκλεισμού από τα αραβικά κράτη της πλήρους έρευνας του ΟΗΕ για τα ανθρώπινα δικαιώματα στις ωμότητες στην Υεμένη.

Βλέποντας ένα κενό εξουσίας καθώς ο Ομπάμα πλησιάζει στο τέλος της θητείας του, οι σκληροπυρηνικοί Φρουροί της Επανάστασης του Ιράν φαίνονται έτοιμοι να ποντάρουν κι άλλο όχι μόνο στην Υεμένη, αλλά και στο Ιράκ, όπου η σιιτική κυβέρνηση είναι στενός σύμμαχος, και στη Συρία, όπου οι μαχητές του Ιράν και εκείνοι της Χεζμπολάχ συνεχίζουν να επιτίθενται με τις δυνάμεις του Μπασάρ αλ-Άσαντ στο Χαλέπι.

Ορισμένοι αναλυτές υποστηρίζουν ότι ένα επεκτατικό Ιράν, όπως η Ρωσία, επιδιώκει μόνιμες στρατιωτικές βάσεις στη Μεσόγειο σε αντάλλαγμα για τη βοήθειά του. Η συμπεριφορά του Ιράν θα απογοητεύσει εκείνους που υποστήριξαν το άνοιγμα του Ομπάμα προς την Τεχεράνη και θα πείσει τους σκεπτικιστές, όπως η ηγεσία του Ισραήλ, ότι είχαν δίκιο να προβλέψουν πως η Τεχεράνη θα διατηρήσει τη διαμάχη της με τη Δύση, θα συνεχίσει να επιδιώκει την περιφερειακή κυριαρχία και θα προσπαθήσει να αποσταθεροποιήσει την κυρίως σουνιτική μουσουλμανική Σαουδική Αραβία και τους συμμάχους της του Κόλπου, όπου και όποτε μπορεί.

Ξεχασμένη διπλωματικά από τις ΗΠΑ και την Ευρώπη, για να μην πούμε και από τους θεματοφύλακες του ΟΗΕ για τα ανθρώπινα δικαιώματα, τροφοδοτούμενη από αμερικανικές και βρετανικές πωλήσεις όπλων και υπό την εκμετάλλευση και την χειραγώγηση του Ιράν, η σύγκρουση στην Υεμένη είναι μια νέα Συρία, σε μικρότερη κλίμακα. Όπως και η Συρία, κινδυνεύει να εκραγεί στο πρόσωπο της Δύσης.

theguardian.com

Διαβάστε περισσότερα