Γιατί ο θανατηφόρος βομβαρδισμός στην Καμπούλ προκαλεί γενικότερη κρίση

14:07 1/6/2017 - Πηγή: Antinews

Επί χρόνια η αφγανική πρωτεύουσα ήταν ένα καταφύγιο σχετικής ασφάλειας σε μια χώρα που κατρακυλούσε σε μια αυξανόμενη παλίρροια βίας. Ο καταστροφικός βομβαρδισμός το πρωί της Τετάρτης επιβεβαίωσε ότι έχει γίνει πλέον ένα από τα πιο επικίνδυνα μέρη στο Αφγανιστάν και είναι ένα ακόμα βαρύ πλήγμα σε μια αδύναμη και κατακερματισμένη κυβέρνηση.

Ο αυξανόμενος ρυθμός των επιθέσεων στην Καμπούλ αποτελεί μια υπερβολική απειλή για την κυβέρνηση, την εύθραυστη οικονομία, την εξωτερική υποστήριξη που κρατάει το Αφγανιστάν σε λειτουργία, την εκπαίδευση, τα μέσα μαζικής ενημέρωσης

και τους πολίτες, που συσσωρεύονται στην πρωτεύουσα. Οι επιθέσεις είναι επίσης δυσανάλογα θανάσιμες για τους αμάχους, επειδή οι περισσότεροι στρατιωτικοί και κυβερνητικοί στόχοι στην πόλη προστατεύονται σε μεγάλο βαθμό. "Αν είστε διατεθειμένοι να ανεχτείτε τη σφαγή αθώων [επιθέσεις στην Καμπούλ] είναι ένας πολύ αποτελεσματικός τρόπος για να φτάσετε στους ανθρώπους που είναι στην εξουσία", δήλωσε η Κέιτ Κλαρκ, του δικτύου αναλυτών του Αφγανιστάν. "Το Αφγανιστάν είναι ένας τόπος που χρειάζεται λίγη σταθερότητα για να ανασυγκροτηθεί και κρίσεις όπως αυτή υπονομεύουν πραγματικά την κυβέρνηση και την εμπιστοσύνη των ανθρώπων, στο ότι η κυβέρνηση μπορεί να τους προστατεύσει".

Τέτοιες κρίσεις σπέρνουν επίσης σύγχυση στις δυτικές χώρες, οι οποίες παρέχουν κεφάλαια και στρατεύματα για να στηρίξουν την κυβέρνηση του αφγανικού προέδρου Ασχάφ Γκάνι.

Τρία χρόνια μετά τη δήλωση του Ντέιβιντ Κάμερον ότι "η αποστολή ολοκληρώθηκε" και του Μπαράκ Ομπάμα είπε ότι ο αμερικανικός πόλεμος στο Αφγανιστάν τελείωσε, η σφαγή στην καρδιά της Καμπούλ καθιστά σαφές ότι για τους Αφγανούς δεν υπήρξε παύση στη βία.

Υπάρχει ελάχιστη διάθεση σε οποιαδήποτε δυτική χώρα για εκ νέου κλιμάκωση του πολέμου, παρότι οι στρατηγοί στο έδαφος ζητούν περισσότερα στρατεύματα και καμία πρόσφατη εμπειρία δεν αποδεικνύει ότι τα ξένα στρατεύματα μπορούν να φέρουν πραγματική ή μόνιμη ασφάλεια. Αλλά λίγοι αξιωματούχοι με οποιαδήποτε ιστορική γνώση θα μπορούσαν να συμβουλεύσουν τους ηγέτες τους να αφήσουν την κυβέρνηση στη μοίρα της, παρότι αδύναμη και διεφθαρμένη.

Τελευταία φορά που οι ξένες δυνάμεις γύρισαν την πλάτη τους στο Αφγανιστάν, μετά την αποχώρηση των ρωσικών στρατευμάτων το 1989 που προκάλεσε η απόσυρση των ΗΠΑ, η χώρα κατρακύλησε στο βίαιο χάος και τις πολεμοχαρείς φατρίες που εξέθρεψαν τους Ταλιμπάν. Σε έναν κόσμο που από τότε έχει δει την άνοδο του Ισλαμικού Κράτους (Isis) και όπου το διαδίκτυο επιταχύνει τη διάδοση τόσο της ιδεολογίας όσο και της βίας, φαίνεται απερίσκεπτο ο πειραματισμός με το να αφήσουν το Αφγανιστάν να αποδιοργανωθεί ξανά.

Ακόμη και πριν από την τελευταία θηριωδία, τα Ηνωμένα Έθνη είχαν προειδοποιήσει ότι αυτό το έτος αποδείχθηκε πιο θανατηφόρο για τους πολίτες στην Καμπούλ από ό, τι οπουδήποτε αλλού στη χώρα. Οι απώλειες στην πρωτεύουσα ξεπέρασαν τις ανήσυχες ανατολικές και νότιες επαρχίες - το Χελμάντ, το Κανταχάρ ή το Νανγκάαρ - που ήταν το λίκνο των εξεγέρσεων και ήταν η αιματηρή εστίαση του πολέμου τα τελευταία χρόνια.

"Γεωγραφικά, η επαρχία της Καμπούλ είχε τον μεγαλύτερο αριθμό απωλειών λόγω των αυτοκτονιών και των πολύπλοκων επιθέσεων στην πόλη της Καμπούλ", ανέφερε η αποστολή του ΟΗΕ στο Αφγανιστάν σε έκθεση για την προστασία των αμάχων στα τέλη Απριλίου. Δεν είναι ακόμη σαφές εάν η αύξηση των απωλειών στην πρωτεύουσα οφείλεται στο γεγονός ότι οι αντάρτες γίνονται ολοένα και καλύτεροι στη διείσδυση της πόλης, διότι στοχεύουν σε πολίτες, ενώ κάποτε στόχευαν σε πιο προστατευμένους στόχους, ή απλά επειδή οι υπερασπιστές της πόλης αποτυγχάνουν συχνότερα.

Όποια και αν είναι η αιτία, οι θάνατοι είναι ιδιαίτερα ενοχλητικοί για μια χώρα φτωχή και ευάλωτη όπως το Αφγανιστάν, το οποίο έχει υποστεί 40 χρόνια βίας μεταξύ φατριών που έχουν συχνά μεταλλαχθεί, αλλά σπάνια έχουν αφήσει τα όπλα και που τώρα φαίνεται να βρίσκεται στα πρόθυρα του πολέμου για άλλη μια φορά. Για χρόνια μετά την εκδίωξη των Ταλιμπάν, καθώς η εξέγερση επικεντρώθηκε αλλού, η Καμπούλ φαινόταν να είναι μέσα σε μια σχετική "φούσκα", προστατευμένη από τις αφγανικές και δυτικές υπηρεσίες πληροφοριών και από ένα εξυπηρετικό, αν και πολύ χλευασμένο, αστυνομικό "χαλύβδινο δακτύλιο".

Οι αξιωματούχοι κατηγορήθηκαν ότι θέτουν την ασφάλεια των οικογενειών τους ως προτεραιότητα της εθνικής ασφάλειας, αλλά η προστασία της Καμπούλ ήταν σημαντική για ολόκληρη τη χώρα. Η κοινωνία των πολιτών διευρύνθηκε, δημιουργήθηκαν νέα σχολεία και πανεπιστήμια και η αφγανική πρωτεύουσα έγινε εύκολα ο πιο ζωντανός κόμβος μέσων ενημέρωσης σε μια περιοχή που δεν είναι γνωστή για την ελευθερία του Τύπου. Η βόμβα το πράε της Τετάρτης, κρυμμένη σε μια αποχέτευση, έπληξε όλες αυτές τις πτυχές.

Οι πρώτες αναφορές επικεντρώθηκαν στις πρεσβείες, αλλά ο τρομερά τεράστιος κρατήρας ήταν σε μια πολυσύχναστη διασταύρωση και λίγες εκατοντάδες μέτρα μακριά από τηλεοπτικά στούντιο, ένα περίοπτο σχολείο, ένα ξενοδοχείο και μια σειρά από μικρά καταστήματα. Δύο κυβερνητικοί αξιωματούχοι, ένας οδηγός του BBC, και ένας τεχνικός στο τηλεοπτικό κανάλι Tolo ήταν ανάμεσα στους νεκρούς."Η επίθεση ήταν ενάντια στους εργαζόμενους της Καμπούλ, στις τηλεπικοινωνίες, στις τράπεζες, στις ιδιωτικές εταιρείες, στις πρεσβείες. Όλοι εργάζονται για να κάνουν το Αφγανιστάν καλύτερο μέρος", έγραψε ο Γουάζμα Φρογκ, εξέχων βουλευτής.

Καμία οργάνωση δεν έχει αναλάβει ακόμα την ευθύνη και ο στόχος ήταν τόσο ασυνήθιστος για το Αφγανιστάν, που ορισμένοι αναλυτές πιστεύουν ότι οι εκρηκτικές ύλες, οι οποίες ήταν κρυμμένες μέσα σε ένα μία αποχέτευση, ενδέχεται να πυροδοτήθηκαν πρόωρα. Δεν υπάρχει μέρος στην Καμπούλ, όπου αυτή η ποσότητα εκρηκτικών θα μπορούσε να είχε εκραγεί χωρίς να δολοφονήσει και να τραυματήσει μεγάλο αριθμό αμάχων. Ανεξάρτητα από τον κατασκευαστή και το κίνητρο, η επίθεση αποτελεί μια αυξημένη απειλή για τα εκατομμύρια κατοίκων της πόλης.

Το Isis, το οποίο έχει έντονη δράση στο Αφγανιστάν και ελάχιστη συμπόνια για τη σφαγή πολιτών, είναι ο προφανής ύποπτος. Η επίθεση θα αποτελούσε ανησυχητική κλιμάκωση των δυνατοτήτων τους. Οι Ταλιμπάν αρνήθηκαν γρήγορα την ευθύνη, αλλά είναι μια εθνικιστική ομάδα που προσπαθεί να οικοδομήσει υποστήριξη για ενδεχόμενη κυβέρνηση και δεν έχει αξιόπιστο ιστορικό όταν πρόκειται να διεκδικήσει την ευθύνη για βία. Στο παρελθόν έχουν αρνηθεί την ευθύνη για επιθέσεις - που όπως και αυτή έχουν προκαλέσει μεγάλες απώλειες πολιτών- ακόμα και όταν υπήρχαν αξιόπιστα στοιχεία που να συνδέουν την ομάδα με τα γεγονότα.

theguardian.com

Διαβάστε περισσότερα