Η απαγόρευση του καπνίσματος θα αυξήσει το λαθρεμπόριο

15:20 11/6/2012 - Πηγή: Antinews

Ο Αμερικανός συγγραφέας Charles Hanson Towne, είχε γράψει κάποτε πως η ποτοαπαγόρευση στην Αμερική, στη δεκαετία του 1920, ήταν μια από τις πιο αυστηρές απαγορευτικές εμπειρίες όλων των εποχών στον δυτικό κόσμο.

«Μας επισκέφτηκε στα ξαφνικά, σαν φάντασμα…», έγραφε.

Σήμερα, ένα ανάλογο φάντασμα έχει επιστρέψει για να μας στοιχειώσει, αν δώσουμε βάση σε μια πρόσφατη αναφορά του Γάλλου βουλευτή Yves Bur, προς το υπουργείο Υγείας.

Με την στήριξη του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας και του νομοθετικού του πλαίσιου αναφορικά με τον

έλεγχο του ταμπάκου, πολλά κράτη σε ολόκληρο τον πλανήτη έχουν δεσμευθεί να απαγορεύσουν εντελώς την χρήση καπνού και να τιμωρήσουν τις καπνοβιομηχανίες.

Εκτός από τους όλο και υψηλότερους φόρους επί των ειδών καπνού, συνεχώς εφαρμόζεται και μια όλα και πιο σύνθετη απαγορευτική νομοθεσία.

Επειδή όμως όλα αυτά δεν φέρνουν κανένα αποτέλεσμα και η χρήση καπνού δεν δείχνει να υποχωρεί, όλοι αρχίζουν να συζητούν για την προοπτική της ολοκληρωτικής απαγόρευσης!

Στη Φιλανδία, έχουν βάλει στόχο, η χώρα να είναι «καθαρή» (smoke-free) ως το 2040.

Στην Ισλανδία συζητούν το ενδεχόμενο τα είδη καπνού να πωλούνται μόνο σε φαρμακεία, ενώ σε μερικά χρόνια από τώρα, η πώλησή τους να γίνεται μόνο με  ιατρική συνταγή.

Στην Ασία, το βασίλειο του Μπουτάν το πήγε ένα βήμα παραπέρα, απαγορεύοντας από το 2004 το κάπνισμα παντού!

Η πρόσφατη πρόταση του Γάλλου βουλευτή, έχει σκοπό να οδηγήσει την χώρα του στο ίδιο μονοπάτι. Αναφέρει την ανάγκη αύξησης της τιμής των ειδών καπνού, νέων φόρων για τις καπνοβιομηχανίες, αλλά και την διάθεση των τσιγάρων μόνο μέσω ιατρικής συνταγής.

Αν και η πρόθεση δεν είναι (ακόμη) να καταστεί και η Γαλλία smoke-free, οι συνέπειες της νέας πολιτικής, αν ακολουθηθεί, θα είναι το ίδιο. Είτε έχεις μια απαγόρευση de jure όπως στο Μπουτάν, είτε μια de facto, μέσα από πολιτικές «εξομάλυνσης». Και οι δυο περιπτώσεις αγνοούν την οικονομική πραγματικότητα και απλά χειροτερεύουν την κατάσταση.

Τέτοιου είδους πολιτικές όμως, δεν πρόκειται ποτέ να αλλάξουν τις αιτίες για τις οποίες υπάρχει η τεράστια ζήτηση για καπνό.

Οι εμπειρίες των ΗΠΑ στην απαγόρευση του αλκοόλ, καθώς και αυτές του Μπουτάν, στην απαγόρευση του καπνίσματος, αποδεικνύουν ότι με τις γενικευμένες απαγορεύσεις δεν επιτυγχάνεται ο σκοπός που ορίζεται εξ αρχής. Το απαγορευμένο προϊόν, κάθε άλλο παρά εξαφανίζεται.

Οι υπέρμαχοι της απαγόρευσης αγνοούν το απλό γεγονός ότι όσο υπάρχει ζήτηση, θα υπάρχουν και ευκαιρίες για κερδοφορία. Το να τεθεί εκτός νόμου ο καπνός, απλά θα μεγεθύνει το πρόβλημα της λαθρεμπορίας η οποία θα κληθεί να καλύψει το κενό που θα δημιουργηθεί. Για αυτό και  στο Μπουτάν, σύμφωνα με μια τελευταία έκθεση, «επειδή υπάρχει η απαγόρευση, έχει θεριέψει η μαύρη αγορά».

Πρόκειται για μια ιδιαίτερα δυναμική μαύρη αγορά, η οποία είναι οργανωμένη σε παγκόσμιο επίπεδο. Αντιπροσωπεύει το 11% της παγκόσμιας αγοράς και ενθαρρύνεται από την υψηλή φορολογία, η οποία στην Γαλλία του