Η δοκιμασία συνεχίζεται...

14:27 22/10/2020 - Πηγή: Antinews

Η παρατεταμένη Τουρκική επιθετικότητα δε σταματά να μας εκπλήσσει με την ακρότητα και τον κυνισμό των προκλήσεών της. Πρόκειται για μια πρωτόγνωρη κατάσταση, που την καθιστά ακόμα πιο επιβαρυντική, μια ουσιώδης διαφορά σε σχέση με το παρελθόν. Η Τουρκία υλοποιεί αυτά ακριβώς τα οποία εξαγγέλλει. Μια θλιβερή διαπίστωση, που σε πρώτο χρόνο οδηγεί αβίαστα στο συμπέρασμα, πως έχει πειστεί ότι δε θα υπάρξει αντίδραση. Μια βασανιστική κατά τα άλλα αναμονή του αναπόφευκτου. Που θρυμματίζει επιχειρήματα, προκαλεί σύγχυση και δυσπιστία και οδηγεί σε λάθη τακτικής.

Είναι εξάλλου δίδαγμα της ζωής

και της κοινωνικής εμπειρίας, πώς όταν αμύνεσαι συνεχώς, στο τέλος θα υποκύψεις. Και το περιβάλλον μέσα στο οποίο εκτυλίσσεται το κρεσέντο των αλλεπάλληλων θερμών επεισοδίων, που προκαλούν οι Τούρκοι, μοιάζει να αποδέχεται ως κανονικότητα τις παραβατικές ενέργειες της γείτονος. Και ταυτόχρονα να εξοικειώνεται με την ιδέα, πώς δεν έχει σημασία το περιεχόμενο των περιλάλητων διαπραγματεύσεων, αλλά η αποδοχή τους ως θέση αρχής. Μια τέλεια αντιστροφή της πραγματικότητας, που προδιαγράφει, παγίδες και παρανοήσεις, που υπονομεύουν την εθνική προσπάθεια.

Ο Ερντογάν κατ΄ αρχήν δήλωσε εδώ και καιρό ότι θα επιβάλει επί του πεδίου τις Τουρκικές θέσεις. Και αυτό δεν αφορά μόνο την Ελλάδα. Απλά στην περίπτωσή μας, το εγχείρημα για τον ίδιο θα είναι πολύ πιο δύσκολο. Και λόγω των συμμαχιών στις οποίες ανήκουμε και λόγω του παράγοντα Ευρώπη και λόγω των οπλικών συστημάτων και του ανθρώπινου δυναμικού που διαθέτουμε. Κατά τα άλλα ο Τουρκικός στρατός εκπληρώνοντας τις νεοοθωμανικές φαντασιώσεις και τα εσωτερικά πολιτικά παιχνίδια του Τούρκου Προέδρου βρίσκεται σε εννέα χώρες, διατηρεί μια μεγάλη βάση στο Κατάρ και κατά τις Τουρκικές φιλοδοξίες θα εξυπηρετεί μέχρι το έτος 2023 τις εξοπλιστικές ανάγκες του, μέσω της Τουρκικής πολεμικής βιομηχανίας. Είναι ενδεικτικό το γεγονός, ότι την τελευταία δεκαετία έχουν διπλασιαστεί οι Τουρκικές αμυντικές δαπάνες.

Αλλά και σε επίπεδο εντυπώσεων και λαϊκής αποδοχής οι επιλογές Ερντογάν για τις Τουρκικές επεμβάσεις σε Συρία και Ιράκ και πρόσφατα στη σύγκρουση μεταξύ Αρμενίας και Αζερμπαϊτζάν, έχουν ευρεία κοινωνική στήριξη. Στους υποστηρικτές περιλαμβάνονται ακόμα και κατά τα άλλα επικριτές και πολιτικοί αντίπαλοι του Τούρκου Προέδρου. Με βάση τις επιδόσεις αυτές δεν είναι να απορεί κανείς, για τις πομφόλυγες Ερντογάν, που ούτε λίγο ούτε πολύ απευθυνόμενος στους συμπατριώτες του, αποδίδει την οικονομική τους δυσπραγία σε υπαιτιότητα ξένων παραγόντων, που οι Τούρκοι υπέμειναν και σύντομα θα δρέψουν τους καρπούς της υπομονής τους.

Και εδώ είναι που αρχίζουν τα λογικά ερωτήματα. Ποιους εννοεί και ποιοι θα είναι οι ‘ατυχείς’ που θα αποζημιώσουν τους Τούρκους; Σε πρώτο χρόνο δε φαίνεται να είναι οι Αρμένιοι, ούτε και οι δυστυχείς της Τουρκοιρακινής και Τουρκοσυριακής μεθορίου. Αλλά και η υπόσχεση αυτή καθεαυτή, μοιάζει ανατριχιαστικά με πρόσκληση για πλιάτσικο.

Ο Ερντογάν εν τω μεταξύ συνεχίζει να κάνει πράξη τις απειλές του. Προσαρτά τα Βαρώσια, στέλνει στόλο ερευνητικών, γεωτρύπανων και συνοδευτικών πολεμικών στο Αιγαίο, ‘σουλατσάρει’ κατά το δοκούν στην Ελληνική υφαλοκρηπίδα και αμφισβητεί έμπρακτα την Ελληνική κυριαρχία και τη δυνατότητά μας να επεκτείνουμε τα χωρικά μας ύδατα στα 12 ναυτικά μίλια. Και αυτό γιατί έχει τη βεβαιότητα ότι δε θα απαντήσουμε. Εκεί και εάν είναι τραγικό λάθος να υποκρινόμαστε ότι η Τουρκία δεν παραβιάζει τα εθνικά μας δίκαια και τα κυριαρχικά μας δικαιώματα. Δηλώσεις περί δήθεν κόκκινης γραμμής στα έξι ναυτικά μίλια, δείχνουν αν μη τι άλλο απώλεια ψυχραιμίας και δημιουργούν οδυνηρά προηγούμενα, ανεξαρτήτως προθέσεων. Κόκκινη γραμμή είναι η περιφρούρηση των κυριαρχικών δικαιωμάτων και της κυριαρχίας μας. Που γίνεται στην πράξη και δεν εξαγγέλλεται. Και δεν είναι θέμα χρωμάτων, αλλά αποφασιστικότητας. Από αυτή που ο αντίπαλος θεωρεί πως δεν έχουμε. Και είναι η βάση για την αποδόμησή του.

Διαβάστε περισσότερα