Η δύναμη του έργου

13:50 29/12/2017 - Πηγή: Antinews

Ακούγεται κοινότυπο πολλές φορές στην πολιτική, αλλά είναι πάντα επίκαιρο. Προϋπόθεση της επιτυχίας είναι η παραγωγή έργου. Έργου που ενδεχομένως θα είναι κοινής αποδοχής, σε ένα κατά κανόνα ιδεατό σενάριο. Έργο που ενδεχομένως θα αμφισβητείται ή θα θεωρηθεί ελαττωματικό. Θα δείχνει ωστόσο ότι ο υπεύθυνος πολιτικός, που το εμπνεύστηκε ή το δημιούργησε δεν περιορίζεται σε αερολογίες και έχει δυνατότητα δράσης. Τα σύγχρονα προβλήματα δεν επιτρέπουν την πολυτέλεια των φιοριτούρων και των κομψευόμενων πολιτικολογούντων.

Ο Υπουργός Εσωτερικών της Ιταλίας, Μινίτι, αποτελεί χαρακτηριστική επιβεβαίωση

της αρχής για τη δύναμη του έργου. Με κομμουνιστικές καταβολές ο ίδιος από την Καλαβρία, ανέλαβε τη δύσκολη αποστολή να τιθασεύει τις μεταναστευτικές ροές από την Βόρεια Αφρική και ειδικότερα τη Λιβύη, προς την Ιταλία και ευρύτερα την Ευρώπη. Και είχε αποτέλεσμα. Αρχικά με τη δημιουργία κώδικα συμπεριφοράς και δράσης που οι ποικιλώνυμες ΜΚΟ, έπρεπε να τηρούν για να έχουν πρόσβαση στα Ιταλικά λιμάνια και στη συνέχεια με τη συμφωνία που κατάφερε να συνάψει με φύλαρχους και φυλές στη Λιβύη για να ελέγξει τις ροές. Από κοντά σχεδιάστηκε και συνεχίζει να υλοποιείται η ενίσχυση της Λιβυκής ακτοφυλακής.

Το μοτίβο δεν είναι άγνωστο. Έχει εφαρμοστεί από αυτοκρατορίες και ισχυρά κράτη στο παρελθόν. Ως προς το τμήμα τουλάχιστον που αφορά την αναζήτηση συμμαχιών και την κατανομή δράσεων. Και τη ‘φύλαξη’ των συνόρων δια αντιπροσώπων. Λύση συζητήσιμα κυνική. Δείχνει ωστόσο πραγματισμό. Και ότι ο αρμόδιος Ιταλός πολιτικός έχει σχεδιασμό και στόχευση. Και θέληση για να τα κάνει πράξη. Με διάθεση και δυνατότητα προσφοράς. Σε αυτούς που τον εξέλεξαν. Και τον εμπιστεύτηκαν. Με στάθμιση των συγκρουόμενων συμφερόντων και χωρίς τον φόβο για κριτική, που στην πολιτική και εύλογη είναι και αναγκαία. Αρκεί βέβαια να μην αποτελεί ο φόβος της, το άλλοθι για την ατολμία και την αδράνεια. Και ακόμα περισσότερο για την άγνοια και την ανικανότητα που ‘κρύβεται’ στους κενούς περιεχομένου εξυπνακισμούς για την ‘Ευρώπη φρούριο’. Όταν δεν είναι απλά πιθηκισμοί. Ωσάν να είναι η αυτονόητη προσδοκία των Ευρωπαίων πολιτών για το στοιχειώδες δικαίωμα στην ασφάλεια, αντικείμενο διαπραγμάτευσης του κάθε δημαγωγού και χαζοβιόλη.

Δύσκολα ζητήματα που γιγαντώθηκαν μέσα από παραλείψεις, δολιότητα, χίμαιρες και αφέλεια. Και απαιτούν αποφάσεις. Που με τη σειρά τους και μέσα από την υλοποίησή τους αποτελούν το έργο και την παρακαταθήκη των πολιτικών. Είναι απαραίτητος όρος για τη δικαίωσή τους.

Διαβάστε περισσότερα