Η εποχή των προβάτων έχει περάσει ανεπιστρεπτί στην πολιτική

07:32 8/5/2013 - Πηγή: Antinews

Όλο και συχνότερα αισθάνομαι τελευταίως πως υπάρχει μια τάση, μια «συνιστώσα» τρόπον τινά μέσα στην μεγάλη κεντροδεξιά παράταξη της ΝΔ, που είναι υπέρμαχος της «ιδεολογικής καθαρότητας», αισθάνεται προνομιούχος εκφραστής όλης της κεντροδεξιάς, νομίζει πως μπορεί να ανοίξει διμέτωπο πολιτικό αγώνα τόσο κατά των άκρων, όσο και κατά αυτού που αρχικά με περιφρόνηση αποκαλούν «μεσαίο χώρο» και κατόπιν με περισσή υποκρισία δηλώνουν πως κάτι τέτοιο δεν υπάρχει! Προσπάθησα με τα γραπτά μου καιρό τώρα, να δείξω ότι υπάρχει ένας ολόκληρος κόσμος «εκεί έξω», που σε πείσμα των φανατικών, των οπαδών

της περιχαράκωσης και της ιδεολογικής καθαρότητας, επιμένει να μετέχει πολιτικά στο εγχείρημα της μεγάλης κεντροδεξιάς ΝΔ, ίσως με περισσότερη συνέπεια και καθαρότητα πολιτικής σκέψης ακόμη και από αυτούς που νομίζουν πως πρέπει όλος αυτός ο κόσμος είτε να αλλάξει τα πιστεύω και τις πολιτικές του αντιλήψεις, είτε να «εξοριστεί» και να «αποκοπεί» από το σώμα της ΝΔ, ως αταίριαστο, παρά φύση εκβλάστημα. Επιτρέψτε μου να πιστεύω ότι αυτοί που διακινούν τέτοιες απόψεις, αυτοί που κηρύττουν τέτοιους αποκλεισμούς και αυτοί που προτείνουν τέτοιες στρατηγικές για την κεντροδεξιά, σε βάθος χρόνου απεργάζονται εκόντες – άκοντες την συρρίκνωσή της και τελικά την εξαλλαγή της σε αποκλειστικό εκφραστή μιας κλειστής και περιχαρακωμένης Δεξιάς, που ποτέ δεν θα δώσει στην Ελλάδα κυβερνητικό κορμό αλλά θα είναι αιώνιο δεκανίκι πολυκομματικών κυβερνήσεων.

Υπάρχει ένας ολόκληρος κόσμος εκεί έξω, που ποτέ του δεν ψήφισε αριστερά, του ΠΑΣΟΚ συμπεριλαμβανομένου, καθώς ο ορθολογισμός και η καρτεσιανή του σκέψη δεν του επέτρεψαν να πιστέψει στις λογής-λογής πομφόλυγες με τις οποίες για σύνθημα, πολιτεύτηκε και εξακολουθεί να πολιτεύεται η αριστερά στην χώρα μας. Έτσι, όλοι αυτοί οι άνθρωποι, στις περισσότερες εκλογές ψήφισαν ΝΔ, ενώ σε όσες αυτή τους απογοήτευσε προσπαθώντας να μιμηθεί το ΠΑΣΟΚ, άλλοι προτίμησαν να μην ψηφίσουν καθόλου, άλλοι να ψηφίσουν μικρά κεντρώα κόμματα και άλλοι να στηρίξουν ξανά αλλά με βαριά καρδιά «το μη χείρον». Όσο η ΝΔ θα περιχαρακώνεται και θα μπαίνει σε ιδεολογική «καραντίνα» εάν τελικά επικρατήσουν οι «πουρίστες» φανατικοί «δεξιοί» με συνθήματα του τύπου «Πατρίς – Θρησκεία – Οικογένεια», που παραπέμπουν στην αλήστου μνήμης επταετία, τόσο αυτός ο κόσμος θα απομακρύνεται από την παράταξη και θα αυτονομείται πολιτικά. Που θα πάει; Ακόμη δεν υπάρχει κόμμα που να τον εκφράζει αλλά, η πολιτική που απεχθάνεται τα κενά θα φροντίσει σίγουρα να καλύψει αυτή την ανάγκη.

Δεν θέλω να αποδομήσω εδώ το τρίπτυχο που για πολλούς μπορεί και να αποτελεί πρόταγμα ζωής και γι αυτόν τον λόγο το σέβομαι απόλυτα. Σκεφτείτε όμως πώς να χωρέσει σε αυτό το σύνθημα, ένας ολόκληρος κόσμος που πιστεύει στον Θεό αλλά παράλληλα, δεν έχει καμιά εμπιστοσύνη στους κληρικούς και θεωρεί πως πρέπει η Εκκλησία να διαχωριστεί το συντομότερο δυνατόν από το Κράτος; Πώς να χωρέσει σε τούτο το «στενάχωρο» σύνθημα μια μεγάλη ομάδα πολιτών, που για διάφορους λόγους (διαζύγια, ομοφυλοφιλία, ατομική κοσμοθεώρηση, άσχημες προσωπικές εμπειρίες, μονογονεϊκές βιωματικές καταστάσεις, κλπ), δεν πιστεύουν ή δεν ευνοούν τον θεσμό της οικογένειας όπως τον εννοούν αυτοί που προτείνουν το εν λόγω σύνθημα; Και υπάρχουν και άλλοι, που ενοχλούνται σφόδρα και θεωρούν μέγα στρατηγικό σφάλμα την απόπειρα μονοπώλησης ενός εθνικού και συνολικού όρου όπως ο πατριωτισμός από μια πολιτική παράταξη ή ένα κόμμα.

Από πού διώχνουμε τελικά έναν ολόκληρο κόσμο που πιστεύει στην φιλελεύθερη στροφή στην οικονομία, προτείνει άνοιγμα των αγορών και των επαγγελμάτων, μικρότερο και λειτουργικότερο δημόσιο τομέα, αξιολόγηση των δημοσίων υπαλλήλων και απόλυση όσων αρνούνται να εργαστούν, είναι φαύλοι, κλέφτες, λαδώνονται, εκβιάζουν ή αδιαφορούν για την εξυπηρέτηση του πολίτη;

Γιατί όλους όσους τολμούν να θέσουν ζητήματα όπως τα παραπάνω και μιλούν συγχρόνως για εξορθολογισμό του ασφαλιστικού με ταυτόχρονη κατάργηση του επαίσχυντου θεσμού του «εφάπαξ», αποχή του κράτους από τις διαπραγματεύσεις για τις συλλογικές συμβάσεις, εξορθολογισμό του φορολογικού συστήματος με ταυτόχρονη αποκάλυψη και δίκαιη φορολόγηση των εισοδημάτων, τους κρεμάμε την ταμπέλα του «νεοφιλελεύθερου» και τους στέλνουμε στο πυρ το εξώτερον;

Γιατί κάθε μεταρρύθμιση του υπάρχοντος σάπιου πολιτικο-οικονομικού μοντέλου θεωρείται εκ προοιμίου «νεοφιλελεύθερη» και όποιος την ευαγγελίζεται λοιδορείται και πρέπει να τον «εμέσει» η ΝΔ όπως κάποιοι «ταλιμπάν της Λαϊκής Δεξιάς» προτείνουν ανερυθρίαστα;

Πού ανήκει αλήθεια αυτός που θεωρεί την τρόικα αναγκαίο κακό επειδή εξασφαλίζει την παραμονή της χώρας στο ευρώ, πράγμα που θεωρεί αδιαπραγμάτευτο τούτη την ώρα; Είναι «γερμανοτσολιάς», «προσκυνημένος», «ευρωλιγούρης» ή ο μόνος λογικός, αυτός που δεν βλέπει άλλον δρόμο για την χώρα και δεν πιστεύει ούτε στην επιστροφή σε εθνικό νόμισμα (όπως κάποιοι προς τιμήν τους καθαρά προτείνουν) ούτε σε όσα θολά, ασχεδίαστα, «πατριωτικά» ή «αριστερά» προτείνονται εν είδει συνθημάτων, κραυγών και απελπισμένων διαβημάτων από λογής-λογής λαϊκιστές που σπεκουλάρουν απάνθρωπα στον πόνο και την απόγνωση των οικονομικώς καταστραμμένων συνελλήνων;

Από πού να φύγει και που να πάει, αυτός που ομνύει στην ανάγκη να ευρεθούν τα κλεμμένα, να βάλουμε ως κράτος «χέρι» ακόμη και αναδρομικό, σε όσους συστηματικά φοροδιέφυγαν, εισφοροδιέφυγαν, φοροαπέφυγαν όλα αυτά τα χρόνια και ταυτόχρονα, πιστεύει πως πρέπει να εξαρθρωθεί, να ισοπεδωθεί και να εξαφανιστεί η άθλια, κρατικοδίαιτη συνδικαλιστική Λερναία Ύδρα που δημιουργήσαμε στην χώρα;

Από πού διώχνουμε αυτούς που έχουν σιχαθεί τον νεποτισμό, την οικογενειοκρατία, την αναξιοκρατία, τον λαϊκισμό, τις βαρωνίες, τα καπετανάτα, τα πολιτικά τζάκια, τα κομματικά θερμοκήπια, και την ίδια στιγμή, δηλώνουν αστοί δημοκράτες, υπέρμαχοι του κοινοβουλευτισμού και σφοδροί πολέμιοι της χούντας, της βασιλείας, του κομμουνισμού και της αναρχίας;

Που ανήκει αυτός που συμφωνεί με τον πολιτικό γάμο μεταξύ ομοφυλόφιλων ατόμων αλλά αντιτίθεται σφόδρα στην προοπτική αυτά τα ζευγάρια να υιοθετούν βρέφη και παιδιά; Από ποιόν θα εκφραστεί αυτός που πιστεύει ακράδαντα πως οι λαθρομετανάστες είναι ανθρώπινα όντα και πρέπει να τους συμπεριφερθούμε ανάλογα, χωρίς ακρότητες και ντροπιαστικές τακτικές, ενώ ταυτόχρονα συμφωνεί με το σφράγισμα των συνόρων, πιστεύει στον σύννομο επαναπατρισμό των λαθραίως διαβιούντων στην χώρα, συμφωνεί με την ανάγκη περιορισμού τους σε ελεγχόμενες εγκαταστάσεις και την ίδια ώρα προτείνει αυστηρά μέτρα κατά όσων Ελλήνων απασχολούν λαθρομετανάστες, τους νοικιάζουν σπίτια, αγοράζουν τα παράνομα εμπορεύματά τους, τους «φιλοξενούν» και τους υποθάλπουν καθ’ οιονδήποτε τρόπο;

Τέλος, από πού να φύγει και που να πάει, αυτός που δεν είναι «πατριώτης στα λόγια», ξεχνάει καμιά φορά να κρεμάσει την σημαία στο μπαλκόνι, δεν είναι «τουρκοφάγος», «στρατόκα@λος», «πολεμοχαρής», «αντιστασιακός» του 4ου Ράιχ, επαναστάτης του καναπέ και παρόλα αυτά αγαπάει την πατρίδα του, όταν του ζητήθηκε έπραξε το καθήκον του απέναντί της με το παραπάνω, είναι έτοιμος να θυσιάσει τα πάντα για αυτήν, ακόμη και την ζωή του, πληρώνει τους φόρους του, διατηρεί το περιβάλλον καθαρό, προσέχει τον δημόσιο χώρο, δεν καταστρέφει την δημόσια περιουσία, δεν χτίζει αυθαίρετα στα δάση και στους αιγιαλούς, δεν λαδώνει τους δημόσιους λειτουργούς, δεν λαδώνεται αν είναι δημόσιος λειτουργός, δεν πιστεύει ότι η Ελλάδα είναι η χειρότερη χώρα στον κόσμο αλλά ούτε πως είναι και η καλύτερη, βλέπει τις συλλογικές αδυναμίες μας και προσπαθεί να τις βελτιώσει αλλάζοντάς τες, δεν μιμείται άκριτα και δεν εκστασιάζεται από χάντρες και καθρεφτάκια για ιθαγενείς;

Ας σκεφτούν οι φίλοι «λαϊκοί» ή «πατριώτες» δεξιοί και συνοδοιπόροι μέσα σε αυτήν την μεγάλη κεντροδεξιά παράταξη που τώρα λέγεται ΝΔ και αύριο ίσως να λέγεται κάπως αλλιώς, αν είναι δυνατόν να φύγουν όλοι αυτοί οι πολίτες και που θα πάνε αν φύγουν. Δεν χωράει πολιτική ανάλυση των άκρων σε τούτο το σημείωμα αλλά ο κάθε νοήμων άνθρωπος καταλαβαίνει ότι δεν μπορείς να οικοδομήσεις μεγάλο κυβερνητικό κόμμα ή παράταξη, περιχαρακώνοντας ιδεολογικά και στρατηγικά το «μαντρί» και μετρώντας και ξαναμετρώντας τα «πρόβατα» σαν τον φιλότιμο τσομπάνη. Κι αυτό επειδή, ευτυχώς κατά την γνώμη μου, η εποχή των «προβάτων» στο άμεσο μέλλον θα περάσει ανεπιστρεπτί.

Akenaton