Η νέα παγκόσμια τάξη του Πούτιν

13:05 30/9/2015 - Πηγή: Antinews

Ο Ρώσος πρόεδρος, όχι μόνο δεν εξοστρακίστηκε, αλλά βρίσκεται στο επίκεντρο της παγκόσμιας προσοχής, γράφει ο καθηγητής Paul R. Gregory, σχολιάζοντας την ομιλία Πούτιν στον ΟΗΕ.

Ο πρόεδρος της Ρωσίας Πούτιν χρησιμοποιεί έναν δικό του τρόπο ομιλίας, που θα πρέπει να αναλύσουμε λέξη προς λέξη για το δικό μας συμφέρον. Μόνο αν μετατρέψουμε τα λόγια τους σε κανονική ομιλία μαθαίνουμε αυτά που είπε και γιατί τα είπε. Η ομιλία του τη Δευτέρα στη Γενική

Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών περιείχε επτά επικαλύψεις και αλληλεξαρτώμενα σημεία που αξίζουν μια μετάφραση. Σε αντίθεση με το παθιασμένο διάγγελμα του Μπαράκ Ομπάμα, ο Πούτιν έκανε τις παρατηρήσεις του με τον μετρημένο και μετριοπαθή τόνο ενός παγκόσμιου πολιτικού. Υπήρχαν ακόμα προειδοποιήσεις: Ελάτε μαζί μας σε μια ευρεία συμμαχία και αφήστε τα μη δημοκρατικά καθεστώτα, αλλιώς θα έρθει η καταστροφή.

Ακολουθούν τα κύρια σημεία τα οποίο ο Πούτιν θα ήθελε το κοινό του να μεταφέρει στις αντίστοιχες χώρες του:

Πρώτον, οι Ηνωμένες Πολιτείες και οι Δυτικοί σύμμαχοί της είναι υπεύθυνοι για τη θλιβερή κατάσταση των παγκόσμιων υποθέσεων, λόγω των παράτολμων παρεμβάσεών τους για λογαριασμό των δημοκρατικών επαναστάσεων. Οι δημοκρατικές επαναστάσεις είναι τα όνειρα όσων έχουν μη ρεαλιστικές απόψεις για τον κόσμο. Η ΕΣΣΔ έμαθε ότι δεν μπορούσε να εξάγει τη σοσιαλιστική επανάσταση. Η Δύση πρέπει να μάθει ότι δεν μπορεί να εξάγει δημοκρατική επανάσταση.

Δεύτερον, τα Ηνωμένα Έθνη, και όχι κάποια συσσωμάτωση των πλούσιων δυτικών δυνάμεων, θα πρέπει να εγγυηθούν την ειρήνη και την ασφάλεια σε όλους, όχι μόνο σε λίγους εκλεκτούς που ξεχώρισαν για δικό τους όφελος. Μόνο ο ΟΗΕ μπορεί να σχηματίσει μια ευρεία συμμαχία που μπορεί να βάλει ένα τέλος στις τρομοκρατικές απειλές του ISIL. Το θέμα είναι επείγον. Εάν ένας τέτοιος συνασπισμός δεν σχηματιστεί σύντομα, η ροή των μεταναστών στην Ευρώπη θα φτάσει σε εκατομμύρια, και όχι μόνο σε δεκάδες χιλιάδες, και καμία χώρα δεν θα είναι ασφαλής από τρομοκρατικές επιθέσεις, λέει ο Πούτιν.

Τρίτον, το καθεστώς της Ρωσίας ως μέλους με δικαίωμα βέτο στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ δεν επηρεάζεται από τις πρόσφατες διαφωνίες της Ρωσίας - δηλαδή, την καταδίκη των Ηνωμένων Εθνών για την προσάρτηση της Κριμαίας και το βέτο της Ρωσίας για να τιμωρήσει ένα ποινικό δικαστήριο τους υπεύθυνους για την κατάρριψη της πτήσης MH17 των Μαλαισιανών Αερογραμμών. Τέτοιες διαφωνίες, ακόμη και μεταξύ των μεγάλων δυτικών δυνάμεων, έχουν διακόψει τις εργασίες του Συμβουλίου Ασφαλείας από την ίδρυση του ΟΗΕ. Ο Πούτιν λέει στο ακροατήριό του ότι το γεγονός πως η Ρωσία διαφωνεί με ορισμένα ψηφίσματα του ΟΗΕ είναι φυσιολογικό και δεν επηρεάζει το δικαίωμα του βέτο.

Τέταρτον, η Δύση πρέπει να κατανοήσει ότι η επιλογή μεταξύ κυβερνητισμού και χάους πρέπει να γίνει προς όφελος των πρώτων. Η κυβέρνηση Άσαντ δεν μπορεί να είναι ιδανική, αλλά είναι το μόνο θεσμικό όργανο της πολιτείας που υπάρχει. Το καθεστώς Καντάφι της Λιβύης ήταν τυραννικό, αλλά αυτό που ακολούθησε ήταν χειρότερο. Καλοπροαίρετες ενέργειες που καταστρέφουν τον «κυβερνητισμό» ενός έθνους αφήνουν κενά τα οποία οι δυνάμεις του κακού, όπως το ISIL, συμπληρώνουν. Οι τάξεις του ISIL, για παράδειγμα, έχουν γεμίσει από τους δυσαρεστημένους εναπομείναντες του καθεστώτος του Σαντάμ Χουσεΐν. Δεν υπάρχει κάτι σα μια μετριοπαθής αντιπολίτευση, όπως φαίνεται από την κωμική προσπάθεια της Αμερικής να εκπαιδεύει και να εξοπλίζει δυνάμεις ενάντια στον Άσαντ.

Πέμπτον, η Δύση πρέπει να καταστείλει την όρεξη της για την υποστήριξη δημοκρατικών δυνάμεων της αντιπολίτευσης που προσβάλουν τον κυβερνητισμό σε καθεστώτα στα οποία τα ανθρώπινα δικαιώματα, η ελευθερία του Τύπου, καθώς και οι διαδικασίες εκλογής υπολείπονται των Δυτικών ιδανικών. (Δεν αναφέρεται από τον Πούτιν αν σε αυτά περιλαμβάνει και τη Ρωσία: «κάτω τα χέρια από τις εσωτερικές υποθέσεις της Ρωσίας»). Η παρέμβαση της Δύσης στην Ουκρανία είχε το απρόβλεπτο αποτέλεσμα που ο Πούτιν αποκαλεί «αυθόρμητο εμφύλιο πόλεμο», με πάνω από 8.000 θανάτους.

Έκτον, ο κόσμος πρέπει να επιστρέψει σε φυσιολογικά εμπορικά πρότυπα, «εναρμονισμένα» από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου και τον ΟΗΕ. Αυτή η νέα τάξη δεν μπορεί να είναι μια υπαγόρευση των ισχυρών, αλλά πρέπει να είναι δίκαιη και μάλιστα για όλους, συμπεριλαμβανομένης ίσως μιας κοινής αγοράς μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ευρασιατικής Ένωσης που πρότεινε ο Πούτιν. Οι κυρώσεις που επιβάλλονται για πολιτικούς λόγους και προσωπικά οικονομικά οφέλη, δεν θα έχουν θέση σε μια τέτοια παγκόσμια τάξη. Οι κυρώσεις κατά της Ρωσίας πρέπει να αρθούν αμέσως. Η Δύση ξέρει ότι δεν εκπληρώνει τους σκοπούς για τους οποίους είχαν επιβληθεί.

Έβδομον, ο δυτικός κόσμος πρέπει να σέβεται τις ανησυχίες για την ασφάλεια της Ρωσίας σχετικά με την επέκταση του ΝΑΤΟ. Μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης και του Συμφώνου της Βαρσοβίας, η διεύρυνση του ΝΑΤΟ μπορεί να θεωρηθεί μόνο ότι περικυκλώνει και απειλεί την κυριαρχία της Ρωσίας. Αν ο κόσμος βαδίζει σε μια κοινή αγορά των κοινών αγορών (Ευρωπαϊκή Ένωση μαζί με την Ευρασιατική Ένωση του Πούτιν), δεν υπάρχει λόγος να ανησυχούμε για την επέκταση της ΕΕ ώστε να περιλαμβάνει και την Ουκρανία.

Η ομιλία του Πούτιν στον ΟΗΕ δεν παρέκλινε από τις προεπισκοπήσεις που έδωσε λίγες εβδομάδες νωρίτερα. Ο ευρύς συνασπισμός του θα περιλαμβάνει την κυβέρνηση Άσαντ ως αδιαπραγμάτευτη προϋπόθεση. Ο Πούτιν απεικονίζει τον εαυτό του ως ιππότη σε ένα λευκό άλογο που καλπάζει για να σώσει την κατάσταση από τον ενθουσιώδη Ομπάμα. Ο Πούτιν ποντάρει στη νέα παγκόσμια τάξη του στα Ηνωμένα Έθνη, όπου τα λιγότερα από τα μισά μέλη του ταξινομούνται ως ελεύθερα και όπου κυριαρχεί το μήνυμά του «αφήστε ήσυχα τα κακά καθεστώτα».

Ο Πούτιν υφαίνει μαζί, με έξυπνο τρόπο, σημεία στα οποία το δυτικό κοινό θα συμφωνούσε (όντως τα έχουμε κάνει θάλασσα στη Μέση Ανατολή και την Ουκρανία), με ιδέες που είναι λανθασμένες ή δεν λειτουργούν. Δεν εξηγεί πώς μπορεί να διαμορφωθεί μια ευρεία συμμαχία που περιλαμβάνει αντιμαχόμενες φατρίες σουνιτών και σιιτών. Ούτε μα λέει πώς η Ευρασιατική Ένωση του μπορεί να συνδυαστεί με την Ευρωπαϊκή Ένωση, όταν και οι δύο στηρίζονται σε εντελώς διαφορετικές οικονομικές και πολιτικές αρχές. Οι δυτικές χώρες υποτίθεται ότι θα άρουν τις κυρώσεις, εάν οι ένοπλες δυνάμεις του Πούτιν πολεμήσουν μόνο ενάντια στις δυνάμεις κατά του Άσαντ; Θα έπρεπε η Δύση να ανέχεται κυβερνόντα καθεστώτα, άσχετα με το πόσο τρομερά είναι, μόνο και μόνο επειδή μπορεί να υποσχεθούν μια κατάσταση που εμποδίζει τη δημιουργία κενών;

Ο Πούτιν ήταν το κέντρο της προσοχής στη Νέα Υόρκη. Αυτό είναι που τον ωθεί. Αντί από τον εξοστρακισμένο Πούτιν, είναι τώρα ο Πούτιν ο δημιουργός μιας νέας παγκόσμιας τάξης.

politico.eu

Διαβάστε περισσότερα