Η ρωσική αρκούδα και η κοιμισμένη σφηκοφωλιά…

14:53 6/3/2022 - Πηγή: Antinews

Όπως όλα δείχνουν, προς το παρόν τουλάχιστον, η απόφαση για εισβολή στη Ρωσία αποδεικνύεται ένα μεγάλο λάθος για τον Πούτιν, που ίσως το πληρώσει ακριβά, όπως και η χώρα του, άσχετα αν επικρατήσει στρατιωτικά, και άσχετα αν η Ουκρανία συνθηκολογήσει άνευ όρων.

Ο «νεοτσάρος» προσπαθεί ασμένως να προβάλλει επιχειρήματα που να δικαιολογούν τις πράξεις του, αλλά δυστυχώς, απ’ όσα αντιλαμβάνομαι, δεν έχει πείσει ούτε τους στενούς συνεργάτες του,

πόσο δε μάλλον τον ρωσικό λαό, κι αυτό παρά την τεράστια προπαγάνδα που έχει εξαπολύσει.

Αν βάλουμε στην εξίσωση και την «καθυστέρηση» στην κατάληψη της Ουκρανίας, που θα ήταν μια «βόλτα στο πάρκο», τότε εύκολα αντιλαμβανόμαστε τη δυσμενή του θέση.

Για αυτό και έχει καταφύγει στις απειλές για πυρηνικό πόλεμο. Κάτι που δεν είχε τολμήσει κανένας ηγέτης της ΕΣΣΔ, ούτε καν ο «αιμοβόρος» Στάλιν.

Το πώς θα εξελιχθεί η όλη κατάσταση απομένει να το δούμε, πάντως ήδη οι Ρώσοι πολίτες άρχισαν να καταλαβαίνουν πως τα παιδιά τους καλούνται να πολεμήσουν και να σκοτωθούν σε ένα νέο Αφγανιστάν, μια «ατυχή» περιπέτεια δηλαδή που συντέλεσε τα μέγιστα στην κατάρρευση της ΕΣΣΔ.

Ακόμη δηλαδή και να καταληφθεί στρατιωτικά συνολικά η Ουκρανία, με όσες απώλειες ένθεν κακείθεν θα προκύψουν, πολιτικά η χώρα θα είναι χαμένη για τη Μόσχα, και θα χρειαστεί τεράστια προσπάθεια, ιδιαίτερα κοστοβόρα και δαπανηρή, αλλά και πολύ στρατιωτικό προσωπικό για να μπορεί να ελεγχθεί.

Το πιο πιθανό είναι ο Πούτιν να θέλει απλά να εγκαταστήσει μια ρωσόφιλη κυβέρνηση μαριονέτα στο Κίεβο, και σε εύθετο χρόνο να αποσύρει τις στρατιωτικές του δυνάμεις, πιστεύοντας πως έτσι θα ελέγχεται η Ουκρανία προς το συμφέρον της χώρας του.

Κάτι τέτοιο θα είναι πρακτικά δύσκολο να επιβιώσει ως πολιτικό σύστημα, διότι εκτός από τους Ουκρανούς που θα αντιδρούν εσαεί, ακόμη και με ανταρτοπόλεμο, θα αρχίσουν να υπάρχουν και έντονες αντιδράσεις από πλευράς των Ρώσων πολιτών, αφού οι αρνητικές συνέπειες για τη χώρα τους θα είναι τεράστιες σε διπλωματικό, αλλά και κυρίως σε οικονομικό επίπεδο.

Η σημερινή Ρωσία δεν είναι εκείνη η οπισθοδρομική αγροτική χώρα του Τσάρου, ούτε η απομονωμένη διεθνώς και περίκλειστη ΕΣΣΔ.

Οι σημερινοί Ρώσοι έχουν εθιστεί στη νέα υλιστική διεθνή πραγματικότητα, είναι κοσμοπολίτες, και δύσκολα θα δεχθούν να θυσιάσουν τα διάφορα «καπιταλιστικά» καλούδια που κέρδισαν τα τελευταία 30 χρόνια.

Ας μην ξεχνάμε πως όταν το 2000 ο Πούτιν ανέλαβε τις τύχες της Ρωσίας, η οποία από τον σκληρό κομμουνισμό είχε περάσει στον διεφθαρμένο λούμπεν καπιταλισμό, είχε υποσχεθεί, και εν πολλοίς τα κατάφερε, να επαναφέρει τη σταθερότητα, να βελτιώσει την οικονομία, κι ας υπήρχε λιγότερη «δημοκρατία», και σχεδόν καθόλου ανοχή στην όποια διαφωνία.

Κάτι που αποδέχθηκαν οι Ρώσοι, παραδιδόμενοι στη χαρισματικότητα του νέου τους ηγέτη, πρόθυμοι και διψασμένοι να γίνουν ένα με τον υπόλοιπο καπιταλιστικό κόσμο.

Αν όμως οι σημερινές κυρώσεις που έχει εξαγγείλει η Δύση πάρουν σάρκα και οστά, οι Ρώσοι πολίτες θα μείνουν με (οικονομικά) ψίχουλα, θα ξαναζήσουν ουρές και συσσίτια, συν το αποδεκτό ως σήμερα έλλειμμα δημοκρατίας, οπότε θα έχουμε ένα εκρηκτικό μίγμα που ίσως να οδηγήσει στην αποσταθεροποίηση που υπήρχε πριν ο Πούτιν πάρει το τιμόνι.

Ποιος θα βγει χαμένος εκτός από τον ρωσικό λαό, που κινδυνεύει εξαιτίας του ηγέτη του να γίνει διεθνής παρίας;

Ο ίδιος ο ηγέτης, ο μεγαλομανής Πούτιν, που μάλλον ξεπέρασε και τις ίδιες τις υπέρμετρες εξαρχής φιλοδοξίες του, και μοιάζει σαν να αυτοπυροβολήθηκε.

Η Ρωσία ήδη αποτελεί μια χώρα οικονομικής ανισότητας, με ελάχιστους (αναλογικά με τον πληθυσμό της) ζάπλουτους «ολιγάρχες, και πολλά εκατομμύρια ανθρώπων που ζουν κάτω από ή στα όρια της φτώχειας.

Οι οικονομικές κυρώσεις της Δύσης, που ήδη άρχισαν να προκαλούν ζημιές και πανικό στους ολιγάρχες, θα γονατίσουν περαιτέρω τον απλό ρωσικό λαό.

Η Ρωσία δηλαδή θα φτωχύνει κι άλλο, ειδικά όταν ο Πούτιν θα χρειαστεί να επιλέξει μεταξύ μέτρων στήριξης της παραπαίουσας και απομονωμένης της οικονομίας, και των ευάλωτων ομάδων του πληθυσμού, ή ακόμη περισσότερη ενίσχυση των ενόπλων δυνάμεων, ειδικά αν χρειαστεί να υπάρχει στρατός κατοχής στην Ουκρανία, ή αυξανόμενες απειλές από πλευράς ΝΑΤΟ.

Βέβαια, εκτός από τις οικονομικές και εμπορικές κυρώσεις, να μην ξεχνάμε πως η Ρωσία κινδυνεύει να αποκοπεί και από την πρόσβαση σε υψηλή τεχνολογία, απαραίτητη για τον στρατό και την οικονομία της, αν βέβαια συνεχίσουν να ισχύουν οι επιβληθείσες κυρώσεις που λέγαμε.

Εν κατακλείδι, γνώμη μου είναι πως η Ρωσία έκανε μια απονενοημένη βουτιά στο κενό, και πως σύντομα, αν δεν αλλάξει στάση, κινδυνεύει με απομόνωση και με επιστροφή σε πρότερες καταστάσεις οικονομικής, και όχι μόνο, δυσπραγίας.

Παράλληλα, η ρωσική εισβολή αφύπνισε τη μέχρι σήμερα κοιμισμένη Δύση, και κυρίως τη Γερμανία, η οποία για όσους ξέρουν ιστορία ανακοίνωσε κάτι το τόσο απροσδόκητο, που ισοδυναμεί με «γεωπολιτικό σεισμό».

Τι; 100 δις(!) ευρώ σε εξοπλιστικές δαπάνες, και 2% του ΑΕΠ της σε αμυντικές!

Αν λοιπόν όλα εξελιχτούν όπως νομίζω, τότε εκτός από τις ΗΠΑ οι Ρώσοι θα έχουν να φοβούνται και μια νέα στρατιωτική υπερδύναμη, εκείνη της Ευρώπης, και πιο συγκεκριμένα της παλιάς τους Νέμεσης, της Γερμανίας.

Τι σημαίνουν όλα αυτά μακροπρόθεσμα;

Ότι ναι, η αρκούδα αγρίεψε, αλλά ψάχνοντας για μέλι έκανε το λάθος να τσιγκλίσει μια εν υπνώσει σφηκοφωλιά, και τώρα αυτό που ίσως συμβεί θα είναι οι σφήκες και οι μέλισσες, δυσαρεστημένες από το ξαφνικό τους ξύπνημα να την πάρουν στο κυνήγι, και να αναγκαστεί να ξανακλειστεί στη σπηλιά της… όπως παλιά.

Ας πρόσεχε…

Διαβάστε περισσότερα