Η συμφωνία έκλεισε αλλά η χώρα σώθηκε;

Η συμφωνία έκλεισε, μένει να ψηφιστεί από την ελληνική Βουλή, να περάσουν οι σκληροί νόμοι με τα μέτρα και λογικά να ομαλοποιηθεί η οικονομική ζωή του τόπου. Για την κοινωνική και πολιτική ζωή όμως, πολύ αμφιβάλλουμε αν θα υπάρξει πια ηρεμία σ' αυτή τη χώρα.

Η συμφωνία έκλεισε αλλά η χώρα σώθηκε; Θα μπορούσε να είναι ο τίτλος του επόμενου δράματος που θα παιχτεί τους επόμενους μήνες. Κι εξηγούμαστε:

Πρόκειται για το πιο επώδυνο συμβιβασμό που θα μπορούσε να υπάρξει. Τα μέτρα είναι απίστευτα και οι απαιτήσεις των δανειστών

εξωφρενικές σε αντάλλαγμα να μην υπάρξει αναφορά για Grexit. Πολύ φοβούμαστε ότι η έξοδος από το ευρώ θα μπορούσε να επέλθει σταδιακά, ακόμη και με αυτό το σκληρό μνημόνιο.

Η συμφωνία ουσιαστικά με τον τρόπο που επιτεύχθηκε διαλύει το πολιτικό σύστημα. Απαξιώνει όλο το πολιτικό φάσμα καθώς στα ήδη απαξιωμένα πολιτικά κόμματα της Μεταπολίτευσης (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ), προστίθεται και ο ΣΥΡΙΖΑ.

Γράφαμε κάποτε ότι μακάρι να τα καταφέρει ο Τσίπρας γιατί αν δεν τα καταφέρει θα ζήσουμε πολύ άσχημες πολιτικές καταστάσεις. Με πρώτη την ενδυνάμωση των άκρων, αριστερά και δεξιά. Άλλωστε πλέον τα δύο άκρα συνδέονται όπως η Ζωή Κωνσταντοπούλου με τη Χρυσή Αυγή. Τους ενώνει ο αντιευρωπαϊσμός ο οποίος θα ενισχυθεί ύστερα από τα όσα συνέβησαν στην Σύνοδο Κορυφής.

Ο κόσμος αντιλαμβάνεται ότι η Ευρώπη δεν είναι αυτή που οραματίστηκαν οι εμπνευστές της. Αλλά μια Γερμανική Ευρώπη που απαιτεί όχι απλά σκληρή λιτότητα αλλά ταπείνωση των αδύναμων χωρών. Και μπορεί στην περίπτωση της Ελλάδας να έχει μεγάλο μερίδιο ευθύνης ο Τσίπρας, αλλά στις άλλες χώρες θα υπάρξει κύμα αντιευρωπαϊσμού. Στη χώρα μας είναι σίγουρο ότι θα ενισχυθούν τα ευρωσκεπτικιστικά κόμματα και οι πολιτικοί και επιχειρηματίες που συγκροτούν το λεγόμενο «λόμπι της δραχμής». Και σε ενδεχόμενες εκλογές, τώρα ή αργότερα θα διαφανεί αυτό το κύμα δυσαρέσκειας στο πολιτικό σύστημα, και στον ΣΥΡΙΖΑ που τους πρόδωσε τόσο απροκάλυπτα και σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα.

Ο αντιευρωπαϊσμός και αντιγερμανισμός θα οδηγήσει σίγουρα σε λαϊκίστικες κραυγές που σίγουρα θα φέρουν περισσότερα δεινά στη χώρα, αν δεν υπάρξει ένα σοβαρό κίνημα πολιτών άξιων που θα μπουν μπροστά και θα αντιπαρατεθούν με την οπισθοδρόμηση και τα άκρα. Το νεοφασισμό και τους ακροαριστερούς που θέλουν μια Ελλάδα περιχαρακωμένη.

Από την άλλή τίθεται ένα επίσης σημαντικό θέμα. Πόσο μπορεί να αντέξει μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ή μια οικουμενική, να εφαρμόζει ένα μνημόνιο εξαιρετικά σκληρό το οποίο σε πολλές περιπτώσεις είναι άκρως υφεσιακό και κοινωνικά εγκληματικό; Δεν θα υπάρξουν κοινωνικές εκρήξεις; Δεν θα υπάρξει νέο «κίνημα δεν πληρώνω»; Που θα οδηγηθεί για παράδειγμα η κατάσταση αν το Ταμείο Αξιοποίησης δεν μπορεί να μαζέψει τα 50 δισ. ευρώ; Τι θα γίνει αν οι στόχοι εκτροχιαστούν; Θα ληφθούν κι άλλα μέτρα; Θα εκχωρηθούν κι άλλα δημόσια ακίνητα και περιουσία;

Και από την άλλη, που οδηγεί όλη αυτή η κατάσταση; Σε μια χώρα μονίμως σε μνημόνια, τρόικες, μέτρα, αξιολογήσεις; Είναι πιο πιθανό από ποτέ η αντίδραση να φέρει κατάρρευση της οικονομίας σε σύντομο χρονικό διάστημα και σε καταστάσεις που θα οδηγήσουν σταδιακά στην... υποχρεωτική αλλά πλέον πιο ήπια έξοδο από το ευρώ.

Μπορεί δηλαδή να σώθηκε η χώρα αλλά αυτό είναι προσωρινό καθώς θα απαιτηθούν θυσίες για να μην υπάρξει κατάρρευση και για να μην επικρατήσει ο λαϊκισμός. Ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να έκανε μεγάλο κακό στη χώρα, όμως, λειτουργεί και ως ανάχωμα στα στίφη εκείνων που δεν καταλαβαίνουν Χριστό και θα θελήσουν να επιβάλουν την ατζέντα τους.

Μάντεις κακών δεν είμαστε, ωστόσο, ο τρόπος που επιτεύχθηκε η συμφωνία και το ύφος της θα ξυπνήσει πολύ άσχημες καταστάσεις στη χώρα.

Διαβάστε περισσότερα

Keywords
Τυχαία Θέματα