Η Τουρκία μεγάλος κερδισμένος από τη χειροτέρευση των ελληνοαλβανικών σχέσεων

10:58 14/11/2018 - Πηγή: Antinews

Το παρακάτω απόσπασμα δεν είναι από την ελληνική τηλεόραση, αλλά από την αλβανική. Και ειδικότερα, από συνέντευξη που έδωσε χτες ο Αλβανός υπουργός Εξωτερικών, Ντίτμιρ Μπουσάτι. Εδώ, δεν έχουν τόσο μεγάλη σημασία οι απαντήσεις του Αλβανού πολιτικού, όσο η επισήμανση του δημοσιογράφου που διατυπώνει την εξής ερώτηση: “Να αναφερθούμε σε ένα από τα θέματα των διακρατικών σχέσεων Ελλάδας - Αλβανίας. Στη συμφωνία για τις θαλάσσιες ζώνες. Ας είμαστε ειλικρινείς κύριε υπουργέ, η Τουρκία δεν βλέπει με καλό μάτι μια

ελληνοαλβανική συμφωνία για τις θαλάσσιες ζώνες. Δεν είναι ενθουσιασμένη, για να μην πούμε κάτι χειρότερο. Ο πρωθυπουργός, Ράμα, δήλωσε σε αυτό εδώ το στούντιο ότι δεν μίλησε ποτέ με τον κ. Ερντογάν σχετικά με την επικείμενη Συμφωνία για τη Θάλασσα. Ο κ. Ερντογάν έχει εδώ έναν “σύμμαχο” σε αυτό το θέμα. Είναι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, κ. Μέτα. Εκφράζει τον σκεπτικισμό του για διαφορετικούς λόγους, βέβαια, αλλά ο στόχος είναι ο ίδιος. Και οι δυο τους αντιτίθενται σε μια πιθανή Συμφωνία. Μάλιστα, ο κ. Μέτα τελευταία εμφανίζεται να φωτογραφίζεται με τον κ. Ερντογάν, όπως στα εγκαίνια του αεροδρομίου, και στο Παρίσι. Σας ανησυχεί αυτή η ταύτιση στις πολιτικές ατζέντες τους; Θα μπορούσαν να επηρεάσουν αρνητικά τη Συμφωνία;”

Είναι ηλίου φαεινότερο ότι ο μόνος κερδισμένος από τη χειροτέρευση στις ελληνοαλβανικές σχέσεις, είναι η Τουρκία, καθώς και τα σκληροπυρηνικά εθνικιστικά και ανθελληνικά λόμπυ της γείτονος. Είναι, επίσης, προφανές ότι αυτά που δεν μπορούσε να πει ο Μπουσάτι, τα έλεγαν οι ίδιοι οι Αλβανοί δημοσιογράφοι. Εννοείται, πως με τις ερωτήσεις, ο κ. Μπουσάτι βρέθηκε σε δύσκολη θέση. ‘Η παρίστανε ότι βρισκόταν. Πόσο μάλλον, αφού θα ήταν αναγκασμένος να στραφεί κατά του Προέδρου της Δημοκρατίας, με τον οποίον βρίσκεται σε σκληρή κόντρα τους τελευταίους μήνες, εξαιτίας της συμφωνίας – πακέτο που σχεδόν ολοκλήρωσε με τον Έλληνα πρώην υπουργό Εξωτερικών, Νίκο Κοτζιά, και περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, τη διευθέτηση των θαλασσίων συνόρων και την ΑΟΖ των δυο χωρών.

Δεν θα ήθελε να στραφεί ούτε και κατά του Αλβανού πρωθυπουργού, Έντυ Ράμα. Πολύ περισσότερο, όταν, επανειλημμένως σε μερίδα του αλβανικού Τύπου, ο Ε. Ράμα παρουσιάζεται ως άνθρωπος του Ερντογάν, ενώ το τελευταίο διάστημα εμφανίστηκαν πληροφορίες, σύμφωνα με τις οποίες ο Ταγίπ Ερντογάν έχει ζητήσει στο πιάτο το κεφάλι του Ν. Μπουσάτι. Ο Ε. Ράμα, πάντως, όσο κι’ αν διατηρεί στενούς δεσμούς με τον Ερντογάν, δεν θέλει να κόψει τους δεσμούς του με την ΕΕ. Κάτι που ξέρει ότι περνά μέσα από την πλήρη εξομάλυνση των ελληνοαλβανικών σχέσεων. Εάν, μάλιστα, θέλει να πάρει το καλοκαίρι του 2019 ημερομηνία ένταξης της Αλβανίας στην ΕΕ (υπολογίζεται το 2025 – 2027), ώστε να το παρουσιάσει ως δέλεαρ στην κοινή του γνώμη, θα πρέπει να κρατήσει τα προσχήματα στις ελληνοαλβανικές σχέσεις.

Σκληρή κόντρα

Προ διετίας, ο Ράμα είχε ανεβάσει θεαματικά τους ανθελληνικούς τόνους τους, για να τους ρίξει στη συνέχεια, όσο η Ελλάδα αύξανε τις πιέσεις προς την κατεύθυνση της ΕΕ, και έβλεπε ότι η εθνικιστική συνθηματολογία τον απομάκρυνε από τις Βρυξέλλες. Παλαιότερα, επίσης, ευρισκόμενος στην αντιπολίτευση, είχε καταγγείλλει τη συμφωνία Καραμανλή – Μπερίσα, το 2009, για τη διευθέτηση των θαλασσίων συνόρων. Και τότε είχε αναφερθεί πολλές φορές ότι η Τουρκία είχε κινητοποιήσει όλο το μηχανισμό της και την επιρροή της στην Αλβανία, προκειμένου να τορπιλίσει τη συμφωνία.

Η συμφωνία εκείνη, η οποία ήταν τόσο θετική για την Ελλάδα, ώστε τότε κάποιοι είπαν ότι η Αθήνα είχε “πληρώσει” τα Τίρανα (η Αλβανία τότε με το πράσινο φως της Αθήνας εντάχθηκε στο ΝΑΤΟ), κατέπεσε στο Συνταγματικό Δικαστήριο της Αλβανίας, ενώ -όλως περιέργως- ουδέποτε κατατέθηκε στην ελληνική Βουλή για να ψηφιστεί. Αποτέλεσμα ήταν να καταστεί κενό γράμμα, και έτσι οι δυο χώρες να πρέπει να ξαναρχίσουν τις διαπραγματεύσεις. Αυτές τις ξεκίνησαν οι Κοτζιάς - Μπουσάτι στην αρχή του 2018, και, σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες, σε επίπεδο υπουργών Εξωτερικών, έχουν ολοκληρωθεί.

Ωστόσο, ενώ θα έπρεπε να έχει προχωρήσει στην Αλβανία η διαδικασία, και μάλιστα προγραμματιζόταν το Πάσχα του 2018 να την υπογράψουν Τσίπρας και Ράμα στην Αλβανία, εκεί ενεπλάκη ο Αλβανός ΠτΔ, Ιλίρ Μέτα, και την μπλόκαρε. Στη συνέχεια, ξεκίνησε σκληρή κόντρα ανάμεσα στον τελευταίο και την αλβανική κυβέρνηση, με τον Μπουσάτι να βρίσκεται στο στόχαστρο του Μέτα. Ήταν ολοφάνερο ότι στην γείτονα ορισμένες δυνάμεις, πιθανότατα με τις ευλογίες της Άγκυρας, για μια ακόμη φορά επιχειρούσαν να μπλοκάρουν την εξομάλυνση των ελληνοαλβανικών σχέσεων. Και όσο κλιμακωνόταν η εσωτερική αντιπαράθεση στη γειτονική χώρα, τόσο ορισμένοι “κύκλοι” στην Ελλάδα ύψωναν τους αντιαλβανικούς τόνους.

Η δολοφονία Κατσίφα

Μέσα σε αυτό το βεβαρημένο σκηνικό ήλθε να προστεθεί η δολοφονία του ομογενή, Κωνσταντίνου Κατσίφα. Προφανέστατα, ο τρόπος δράσης της αλβανικής Αστυνομίας να τον σκοτώσει, ήταν λίαν επιεικώς απαράδεκτος. Όπως εξίσου απαράδεκτη ήταν και η συμπεριφορά του Κατσίφα να κυκλοφορεί κρατώντας Καλάσνικωφ και να πυροβολεί. Πιθανότατα, εάν εμφανιζόταν κάποιος Αλβανός στο Σύνταγμα ανήμερα της 28ης Οκτωβρίου, να πυροβολεί με Καλάσνικοφ, ίσως δεν θα είχε καλύτερη τύχη. Βέβαια, η ελληνική Αστυνομία, έχοντας άλλη “κουλτούρα” και εμπειρία, μάλλον θα κατάφερνε να τον ακινητοποιήσει ή να τον τραυματίσει, χωρίς να τον σκοτώσει (βλέπε κείμενό μας: “Ο προδότης του πατριωτισμού είναι ο εθνικισμός”).

Να σημειωθεί πως στους Βουλιαράτες Αργυροκάστρου, εκείνη την ημέρα διεξαγόταν μια ιστορικής σημασίας τελετή. Τιμούνταν οι Έλληνες πεσόντες στον ελληνοαλβανικό πόλεμο, που μετά από εβδομήντα χρόνια η χώρα μας κατάφερε να συμφωνήσει με την Αλβανία, να ανασκαφούν οι περιοχές που ήταν διάσπαρτα τα οστά τους και να θαφτούν σε οργανωμένο κοιμητήριο. Ιδιαίτερα άξιον προσοχής είναι ότι τόσο επί εποχής Χότζα, όσο και τις τελευταίες δεκαετίες, σημαντική μερίδα των αλβανικών ηγεσιών δεν ήθελε ελληνικά κοιμητήρια, με το “επιχείρημα” ότι έτσι καθορίζονται τα όρια των αλυτρωτικών, συνοριακών βλέψεων της Ελλάδας.

Προφανώς, η ελληνική εθνική μειονότητα δέχεται μεγάλες πιέσεις εδώ και χρόνια. Ωστόσο, χάρις στις πιέσεις της Αθήνας προς τα Τίρανα, αλλά και στο δέλεαρ της ευρωπαϊκής προοπτικής της Αλβανίας, ως έναν σημαντικό βαθμό, όλα αυτά είχαν μειωθεί, και υπήρχε η αισιοδοξία για καλύτερες μέρες. Στην πρόληψη αλλά και την διευθέτηση κρίσεων ανάμεσα στις δυο πλευρές, φαίνεται ότι έπαιζε αυξημένο ρόλο ο ανοικτός δίαυλος επικοινωνίας που διατηρούσαν οι Κοτζιάς – Μπουσάτι. Κάτι, που στην περίπτωση της κρίσης με την “υπόθεση Κατσίφα”, τουλάχιστον δεν φάνηκε να υπάρχει. Μάλιστα, κατά πληροφορίες, είναι αμφίβολο εάν έγινε έστω κάποιο τηλεφώνημα από την Αθήνα προς τα Τίρανα. Τις πρώτες ημέρες της κρίσης, μετά τη δολοφονία Κατσίφα, ο αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών, Γιώργος Κατρούγκαλος, ήταν στην Κίνα επί σειρά ημερών, ενώ είναι άγνωστο εάν επικοινώνησε με παράγοντες στα Τίρανα.

Επικοινωνιακός πόλεμος

Η σκληρή κόντρα που σοβούσε κυρίως εντός της Αλβανίας, αλλά και στην Ελλάδα, με αφορμή τη συμφωνία για την ΑΟΖ, μετετράπη σε επικοινωνιακό πόλεμο ανάμεσα στις δυο χώρες, με αφορμή τη δολοφονία Κατσίφα. Όσοι θέλουν να κοπούν οι γέφυρες ανάμεσα στις δυο χώρες, είδαν σαν ευκαιρία αυτή την προβοκατόρικη κίνηση εκ μέρους της αλβανικής Αστυνομίας, και ενδεχομένως ενός κομματιού της αλβανικής ηγεσίας.

Από κει και πέρα, η εκμετάλλευση του γεγονότος οδήγησε σε σχεδόν ανεξέλεγκτες καταστάσεις, με αποτέλεσμα να κινδυνεύουν οι ελληνοαλβανικές σχέσεις να βρεθούν δεκαετίες πίσω. Μάλιστα, σημαντικές δυνάμεις στην γείτονα που είναι φίλα διακείμενες στην Ελλάδα, πραγματικά φιλελληνικών προθέσεων, βρέθηκαν φιμωμένες μέσα σε ένα κλίμα ακραίας εθνικιστικής επικοινωνιακής τρομοκρατίας. Αντίθετα, ωφελημένοι είναι όλοι εκείνοι οι οποίοι οραματίζονται μεγάλες Αλβανίες, και, κάνοντας επάγγελμά τους τον ανθελληνισμό, επενδύουν στον εθνικισμό και στην πόλωση ανάμεσα σε Ελλάδα και Αλβανία. Συνολικότερα, δε, εκατέρωθεν των συνόρων, εκείνα τα “κέντρα” (και παράκεντρα) εξουσίας που δεν επιθυμούν τη διευθέτηση των σχέσεων των δυο χωρών.

Είσαι σκέτο παρακράτος …

Ο κίνδυνος μεγαλώνει από τη στιγμή που, εκτός των δηλώσεων των πολιτικών ένθεν κακείθεν των συνόρων, κάνουν την εμφάνισή τους εξωθεσμικοί, αν όχι παρακρατικοί, κύκλοι. Τόσο μετά τη δολοφονία Κατσίφα, όσο και στην κηδεία του, από ελληνικής μεριάς εμφανίστηκαν ορισμένα πρόσωπα βγαλμένα από το χρονοντούλαπο τις ιστορίας. Όπως, για παράδειγμα, κάποιος “φανατικός υποστηρικτής” των δικαιωμάτων των Βορειοηπειρωτών, ο οποίος, όλως παραδόξως, το 1997 – 1998, δηλαδή την περίοδο της αναταραχής στην Αλβανία, με τη μεγάλη εξέγερση και διάλυση της χώρας, στελνόταν από κάποιους “κύκλους” της Αθήνας στην Αλβανία ως “ταχυδρόμος”. Μόνον που δεν μετέφερε απλά μηνύματα. Αλλά και βαλιτσάκια με δολλάρια που μοιράζονταν ενόψει των εκλογών του 1998 σε ορισμένες “ομάδες” ομογενών, αλλά και Τσάμηδων (!). Τα δολάρια αυτά, πάντως, συχνά στάθηκαν αφορμή για αιματηρές, αδελφοκτόνες αντιπαραθέσεις στην ομογένεια.

Εξίσου ενδιαφέρουσα είναι και η περίπτωση Έλληνα δικηγόρου που εκείνη την περίοδο, διατηρώντας στενές σχέσεις με κύκλους του αμερικανικού παράγοντα και “πυρήνες” του βορειοηπειρωτικού λόμπυ στις ΗΠΑ, ευρισκόμενος στην Κέρκυρα, μετέφερε σε Βορειοπειρώτες τηλεφωνικώς εντολές (άραγε, ποίων;). Το συγκεκριμένο άτομο, μέχρις ενός σημείου, σχετιζόταν στο παρελθόν με εξωθεσμικό πρόσωπο που ενεπλάκη στην “υπόθεση Οτσαλάν”. Και ο τελευταίος, με ένα άλλο πρόσωπο που επίσης τα έκανε μαντάρα (με εντολές ποίων;) στην υπόθεση Οτσαλάν, και αυτές τις ημέρες εμφανιζόταν ως λάβρος “αλβανοφάγος”. Κάποια από αυτά τα πρόσωπα είχαν παρελάσει στο παρελθόν από πολιτικά κόμματα που είχαν -και κάποια εξακολουθούν- να έχουν βουλευτές στο Κοινοβούλιο (και δεν εννοούμε το νεοναζιστικό μόρφωμα της Χρυσής Αυγής). Ένας εξ’ αυτών, επίσης, εφέρετο να διατηρούσε στη δεκαετία του 1990 σχέσεις με την ΜΑΒΗ, αν δεν ήταν ενταγμένος σε αυτήν.

Το πέρασμα της σκυτάλης της εξωτερικής πολιτικής σε εξωθεσμικά κέντρα εγκυμωνεί σοβαρούς κινδύνους. Στην περίπτωση των ελληνοαλβανικών σχέσεων, μάλιστα, φαίνεται ότι πρόσωπα που είχαν συνδεθεί με εξωθεσμικά κέντρα στο φιάσκο Οτσαλάν και στην υπόθεση ΜΑΒΗ, μετά από δεκαετίες βγαίνουν από το χρονοντούλαπο της ιστορίας, πιθανότατα καλυπτόμενα πίσω από την ακραία συνθηματολογία συστημικών κύκλων της ελληνικής ελίτ. Τα ίδια, βέβαια, συμβαίνουν και στην Αλβανία. Σε αυτή την περίπτωση, όμως, είναι αντιληπτό ότι ο κίνδυνος να υποκατασταθεί η επίσημη κρατική εξωτερική πολιτική από παρακρατικά κέντρα είναι οφθαλμοφανής.

Η κρίση εξαιτίας της δολοφονίας Κατσίφα επιβάλλεται να διευθετηθεί μέσα από τις θεσμικές διαδικασίες, με αυστηρές, πάντως, επιπλήξεις προς την αλβανική πλευρά για τον απαράδεκτο τρόπο που χειρίστηκε το θέμα. Από την άλλη πλευρά, όμως, ουδεμία ανοχή σε εξωθεσμικούς ελληνικούς κύκλους που θέλουν να το παίξουν … υπουργοί Εξωτερικών. Και εδώ φαίνεται ότι η κυβέρνηση έχει ένα ακόμα σοβαρό πρόβλημα, διότι έχει αφήσει τεράστια κενά σε κάθε λογής καλοθελητές για να μπουν σφήνα στην εξωτερική πολιτική της χώρας.

Χοντρές σπόντες

Προ εβδομάδος, τέλος, ο Ν.Κοτζιάς, μιλώντας στην Κομοτηνή, αναρωτήθηκε: “Άραγε, οποιοσδήποτε ανόητος λοχαγός, ο οποίος τρέφει ακροδεξιές απόψεις, στο όνομα του ότι είμαστε ακόμα σε πόλεμο (σ.σ. με την Αλβανία – εξακολουθεί να ισχύει το εμπόλεμο!), θα μπορεί να μπαίνει όποτε θέλει, τα βράδια, στην Αλβανία;” Ο πρώην υπουργός Εξωτερικών δεν μας έχει συνηθίσει σε τυχαία πυροτεχνήματα και φράσεις. Επρόκειτο, άραγε, για μια ακόμα χοντρή “σπόντα” του προς τον υπουργό Άμυνας, Πάνο Καμμένο, ή πράγματι υπάρχουν μέλη των Ενόπλων Δυνάμεων της Ελλάδας που κάνουν κάτι τέτοιο;

Όπως και να’ χει, τα τελευταία χρόνια ο Π.Καμμένος “επενδύει” σημαντικά στην σύσταση της ονομαζόμενης Εθνοφυλακής. Με τη διαφορά ότι γι’ αυτήν πληθαίνουν οι καταγγελίες ότι μετατρέπεται σταδιακά σε άντρο ακροδεξιών στοιχείων και δη χρυσαυγήτικων. Έχουν γίνει, μάλιστα, και σχετικές επισημάνσεις στην ελληνική Βουλή. Εάν ισχύει κάτι τέτοιο, λοιπόν, ο υπουργός Άμυνας κλείνει τα μάτια σε κατάφωρες παρανομίες και φέρει τεράστιες ευθύνες. Άραγε, οι Συριζαίοι υφυπουργοί Άμυνας, πρώην και νυν, Βίτσας και Ρήγας, έχουν εικόνα για τα έργα του Π.Καμμένου; Τέλος, έχουν ερευνηθεί ποτέ οι δραστηριότητες μονάδων Εθνοφυλακής στα Βορειοδυτικά σύνορά μας, αλλά και στις άλλες περιοχές όπου υπάρχουν;

Διαβάστε περισσότερα