Η τρομοκρατία δεν αντιμετωπίζεται με διχασμούς των δύο εξουσιών

22:13 21/1/2013 - Πηγή: Antinews

Την ίδια ώρα που η χώρα παρακολουθεί με κομμένη την ανάσα τις εξελίξεις γύρω από την τρομοκρατία και ένα πιθανό νέο χτύπημα, η αντιπαράθεση δικαστών και υπουργείου Δημόσιας Τάξης, δείχνει ξεκάθαρα γιατί η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα που συνεχίζει να ασχολείται με τρομοκράτες.

Ο υπουργός Δημόσιας Τάξης, Ν. Δένδιας, σε συνέντευξη στην Καθημερινή της Κυριακής

είχε αφήσει αιχμές για δικαστές που ασχολούνται με τα τρομοκρατικά θέματα γιατί άφησαν ελεύθερους δύο συλληφθέντες για συμμετοχή στη «Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς».

Ο κ. Δένδιας είχε δηλώσει, μεταξύ άλλων, ότι «χρήσιμο είναι να υπάρξει μια συνολική εικόνα για τον τρόπο που μία μειοψηφία λειτουργών της Θέμιδος επιλέγει να εθελοτυφλεί, απέναντι στην πρόκληση που συνιστά για το πολίτευμα και τη ζωή των πολιτών η ένοπλη τρομοκρατική δράση».

Φυσικά ο κ. Δένδιας δέχεται πιέσεις από τις αστυνομικές αρχές οι οποίοι βλέπουν ότι οι κόποι τους δεν πιάνουν τόπο. Συλλαμβάνουν δηλαδή τρομοκράτες κι αυτοί αφήνονται ελεύθεροι στη συνέχεια από τους δικαστές.

Τα παράπονα δεν αφορούν μόνο τους δύο φοιτητές που αφέθηκαν πρόσφατα ελεύθεροι. Τι να πει κανείς για τους Μαζιώτη και Ρούπα που έχουν εξαφανιστεί αφού αφέθηκαν ελεύθεροι λόγω παρέλευσης του 18μηνου; Κι ενώ οι ίδιοι είχαν ομολογήσει την εμπλοκή τους στον Επαναστατικό Αγώνα;

Οι δηλώσεις Δένδια προκάλεσαν την έντονη αντίδραση της Ένωσης Δικαστών η οποία σε μια σκληρή ανακοίνωση επισημαίνει: «Οι πολιτικοί γενικότερα και ειδικότερα εάν αυτοί αποτελούν και μέλη της κυβέρνησης οφείλουν να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί και συγκρατημένοι όταν αναφέρονται στους χειρισμούς ή στις αποφάσεις των Δικαστικών Λειτουργών. Δηλώσεις, που αποδοκιμάζουν ή επικροτούν τις δικαστικές αποφάσεις, ανάλογα με το εάν αυτές είναι ή όχι κατά περίπτωση αρεστές, επιβάλλεται να αποφεύγονται».

Και στη συνέχεια η ανακοίνωση απευθύνεται προς τον υπουργό: «Πολύ περισσότερο, δε, να αποφεύγονται δηλώσεις με απαξιωτικό για τους Δικαστικούς Λειτουργούς περιεχόμενο, όπως η πρόσφατη δήλωση του Υπουργού Δημόσιας Τάξης, σε βάρος του Δικαστού (Προέδρου Εφετών), ο οποίος, ως ειδικός Ανακριτής, χειρίζεται τις υποθέσεις της τρομοκρατίας και ο οποίος, σημειωτέον, με τους μέχρι σήμερα χειρισμούς του, έχει αποδείξει, κατά τρόπο αδιαμφισβήτητο, ότι διαθέτει το ηθικό ανάστημα και την τόλμη, που απαιτούνται και ότι ασκεί με ακεραιότητα και αυξημένη ευσυνειδησία τα ιδιαίτερα επαχθή και επικίνδυνα καθήκοντα, που έχει αναλάβει».

Η Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων σημειώνει ακόμη πως «παρόμοιες δηλώσεις και παρεμβάσεις στο έργο της Δικαιοσύνης προκαλούν κλονισμό της εμπιστοσύνης των πολιτών προς την ανεξαρτησία των Δικαστικών Λειτουργών και αποτελούν πλήγματα στο Κράτος Δικαίου και στην ομαλή λειτουργία του Δημοκρατικού Πολιτεύματος».

Άμεσα αντέδρασε το υπουργείο Δημόσιας Τάξης το οποίο ανεπίσημα τονίζει: «Και οι κρίνοντες κρίνονται. Το σίγουρο είναι ότι εξαιτίας παραλείψεων μιας μειοψηφίας δικαστικών λειτουργών, σήμερα διαφεύγουν των συνεπειών του νόμου όχι μόνο τρομοκράτες, αλλά και κατηγορούμενοι για πάσης φύσεως εγκληματικές πράξεις. Τα φαινόμενα αυτά δυστυχώς δεν έχουν προκαλέσει την ανησυχία της Ένωσης Δικαστών και Εισαγγελέων, εξ όσων γνωρίζουμε».

Κύκλοι του υπουργείου τόνιζαν ότι ο υπουργός διευκρίνισε στη συνέντευξή του ότι δεν στρέφεται κατά της συντριπτικής πλειοψηφίας των δικαστικών λειτουργών, αλλά αναφέρεται σε συγκεκριμένες περιπτώσεις, «οι οποίες έχουν προκαλέσει τα εύλογα ερωτηματικά των Μέσων Ενημέρωσης, της κοινής γνώμης και κάθε σκεπτόμενου ανθρώπου στη χώρα, μεταξύ των οποίων και πολλών δικαστών. Η απονομή της Δικαιοσύνης απαιτεί όντως αίσθηση του καθήκοντος. Αλλά αυτό αποδεικνύεται στην πράξη και όχι δια των ανακοινώσεων των δικαστικών ενώσεων».

Ενώ δηλαδή κάποιοι βάζουν βόμβες κι ετοιμάζονται να τινάξουν στον αέρα τη χώρα, άλλοι τσακώνονται σαν τα κοκόρια.

Ασφαλώς και υπάρχει πρόβλημα με ορισμένους δικαστές και με υποθέσεις τρομοκρατίας που δε χειρίστηκαν καλά. Όμως, σ’ αυτή την κρίσιμη στιγμή απαιτείται συνεργασία κι όχι συγκρούσεις. Η τρομοκρατία δεν αντιμετωπίζεται με διχασμούς των δύο εξουσιών. Όποιος φταίει θα πρέπει να πληρώσει, αλλά όχι τώρα.