Ιδού η Ρόδος…

18:31 5/8/2016 - Πηγή: Antinews

Το «στοίχημα» για τη ΝΔ ΔΕΝ είναι μόνο «να νικήσει» τον Τσίπρα στις επόμενες εκλογές. Αυτό είναι ήδη πάνω από εφικτό. Είναι ίσως αναπόφευκτο…

Το «στοίχημα» είναι επίσης να τον απομακρύνει από την Πρωθυπουργία το ταχύτερο. Αλλά κι αυτό ΔΕΝ αρκεί.

Το «στοίχημα» για τη ΝΔ είναι να τον κερδίσει στις εκλογές με τέτοιο «σκορ», ώστε η ίδια να μπορέσει να σχηματίσει

βιώσιμη κυβέρνηση αμέσως μετά. Και με κυβερνητικούς εταίρους που έχουν κοντράρει με το ΣΥΡΙΖΑ.

Δηλαδή, χρειάζεται «σκορ ασφαλείας»: Που θα πει, η ίδια πάνω από 30% και η διαφορά με το ΣΥΡΙΖΑ κοντά ή πάνω από 10%.

Αυτό το «σκορ ασφαλείας» ΔΕΝ το έχει εξασφαλίσει ακόμα. Αλλά δεν θεωρείται «ανέφικτο» πλέον…

Υπό ορισμένες προϋποθέσεις ασφαλώς, που θα τις δούμε αμέσως…

Πέντε πράγματα:

Πρώτον να συνειδητοποιήσουν η ηγεσία, οι βουλευτές της και στα στελέχη της ότι ΔΕΝ χρειάζεται να πείσουν ΟΛΟΥΣ τους ψηφοφόρους!

Για όνομα του Θεού! Καμιά στρατηγική νίκης δεν επιδιώκει να μεταπείσει τους πάντες! Είναι σαν να βάζεις τον πήχη τόσο ψηλά, ώστε να είναι βέβαιο ότι… θα περάσεις «από κάτω»! Αυτό είναι στρατηγική ήττας!

Στρατηγική νίκης είναι να πείσεις τόσους, ώστε να σου επιτρέπουν να σχηματίσεις βιώσιμη κυβέρνηση μετά τις εκλογές.

Και «βιώσιμη κυβέρνηση» σημαίνει ότι μαζί με τον κυβερνητικό συνεταίρο σου να ξεπερνάς το 43%.

Σήμερα ο Τσίπρας μαζί με τον Καμμένο ξεπερνούν μόλις και μετά βίας το 39%. Αν μετά τις εκλογές, ο Κυριάκος μαζί με το ΠΑΣΟΚ ή και το Ποτάμι (ή και το Λεβέντη), ξεπερνούν το 43% (και με τον Τσίπρα απέναντί τους στο… «καναβάτσο») θα έχουν στοιχειωδώς βιώσιμη κυβέρνηση.

Αυτό σημαίνει (με τα μικρότερα κεντρώα κόμματα όχι περισσότερο από 10% αθροιστικά) ότι η ΝΔ πρέπει να αγγίξει το 33%, για να είναι «κυρίαρχος» του παιγνιδιού. Αυτό ΔΕΝ το έχει «πιάσει» σήμερα! Αλλά δεν απέχει και πάρα πολύ.

Δεύτερον για να κερδίσει αυτό το 33% κατ’ ελάχιστον, η ΝΔ πρέπει να συσπειρώσει όσους την ψήφισαν το Γενάρη του 2015 και να κερδίσει επί πλέον άλλες 355 χιλιάδες ψηφοφόρους.

Άρα, η ΝΔ χρειάζεται να μεταπείσει 350 με 400 χιλιάδες ψηφοφόρους!

Δεν χρειάζεται να παρακαλάμε κάθε «ψεκασμένο» και να… αυτό-μαστιγωνόμαστε σε κάθε «τρελαμένο», σε καθένα που παρακαλά να… «ψοφήσει η κατσίκα του γείτονα»! Όσοι έτσι σκέφτονται ακόμα, δεν θα έλθουν ποτέ σε εμάς…

Αρκεί να μεταπείσουμε ένα πολύ μικρότερο μέρος ψηφοφόρων, που δεν μας ψήφησαν πέρσι και σήμερα έχουν την εντιμότητα και το θάρρος να αναγνωρίσουν το λάθος τους. Και να το επανορθώσουν…

Να θυμόμαστε πως είμαστε στο 28% χοντρικά και κυνηγάμε κατ’ αρχάς το 33%. Δεν κυνηγάμε ούτε το 45% ούτε το 55% ούτε το 70%...

Οι μεγάλες κοινωνικές πλειοψηφίες χτίζονται βήμα-βήμα.

Αν δεν υπερασπιστούμε την πολιτική της προηγούμενης κυβέρνησής, τότε χάνουμε και το 28% που μας ψήφησε πέρσι σε πολύ δύσκολες συνθήκες. Πρώτα κατοχυρώνουμε τη «βάση» μας κι ύστερα τη «διευρύνουμε».

Ποτέ ΔΕΝ πρέπει να θεωρούμε τους δικούς μας ψηφοφόρους ως…«δεδομένους»!

Τους νέους ψηφοφόρους που πρέπει να μεταπείσουμε (350 με 400 χιλιάδες) θα τους βρούμε σε δύο κατευθύνσεις:

- Από αυτούς που ήταν παλαιοί νεοδημοκράτες, ψήφησαν το 2015 ΣΥΡΙΖΑ, την «πάτησαν», το μετάνιωσαν πικρά και τώρα θα μπορούσαν να επανέλθουν.

Συμπτωματικά, οι «καθαρές απώλειες» από ΝΔ σε ΣΥΡΙΖΑ το 2015 ήταν πέντε ποσοστιαίες μονάδες, ή περί τις 350 χιλιάδες χοντρικά. Οι μισοί από αυτούς να επανέλθουν λύνουν αμέσως το μισό πρόβλημα…

Ακόμα μπορούμε να κερδίσουμε κάποιους από εκείνους του παλαιότερους ψηφοφόρους της ΝΔ που τα τελευταία χρόνια ΔΕΝ πάνε να ψηφίσουν. Δηλαδή κάνουν αποχή. Δεν πήγαν «δεξιότερα», δεν πήγαν «αριστερότερα», απλά πήγαν σπίτι τους. Και δεν ξαναγύρισαν.

Δεν είναι «κεντρογενείς», δεν είναι «ψεκασμένοι», είναι σοβαροί, δεν ντρέπονται να ονομάζονται «δεξιοί» οι περισσότεροι, κι έχουν εγκαταλείψει την παράταξη ήδη από το 2009 ή και νωρίτερα. Αυτοί ξεπερνούν τις 500 χιλιάδες…

Ένας στους τρείς από αυτούς να επανέλθει, λύνεται και το υπόλοιπο πρόβλημα. Και τώρα που είδαν τα πολύ χειρότερα με το ΣΥΡΙΖΑ, είναι πιο εύκολο να ψηφίσουν ΝΔ, ξεχνώντας τις παλαιότερες «πικρίες» τους. Τουλάχιστον για να φύγει ο Τσίπρας!

Τα μικρότερα «κεντρώα κόμματα» ΔΕΝ πρέπει να επιδιώξουμε να τα «συμπιέσουμε»! Παρά κάποια λάθη που έγιναν στην αρχή, η ΝΔ του Κυριάκου σύντομα κατάλαβε πως χρειάζεται κυβερνητικούς εταίρους μετά τις εκλογές! Κι αν τους «συμπιέσει» πολύ, είτε δεν θα μπορεί να κυβερνήσει ακόμα κι αν πιάσει υψηλά νούμερα η ίδια, είτε θα αναγκαστεί να… κυβερνήσει με τον Τσίπρα!

Δεν ξέρω τι από τα δύο είναι χειρότερο…

Κι ακόμα, όλα αυτά απαιτούν αμφίπλευρα ανοίγματα, όχι μονόπαντη «διεύρυνση» μόνο «προς το κέντρο».

Άσε που η εγκατάλειψη του «δεξιού χώρου», διώχνει ήδη ψηφοφόρους της παράταξης και αποδιώχνει ακόμα μακρύτερα αυτούς που την έχουν ήδη εγκαταλείψει και κάνουν αποχή. Δηλαδή βοηθά μόνο τους αντιπάλους της ΝΔ…

Πολύ περισσότερο σήμερα, που οι περισσότερες ευρωπαϊκές κοινωνίες στρέφονται στα δεξιά!

Η «αμφίπλευρη διεύρυνση» είναι μονόδρομος για τη ΝΔ.

Θυμηθείτε πως ο Σαμαράς με «αμφίπλευρη διεύρυνση» το 2012 μεταπήδησε από το 19% τον Μάϊο του 2012 στο 30% τον Ιούνιο, σαράντα μέρες αργότερα! Κι ακόμα, με «αμφίπλευρη διεύρυνση» κράτησε το 28%, στις εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες του Γενάρη του 2015. Και παρέδωσε ένα κόμμα, που είχε στις τάξεις του από τον Μάκη Βορίδη μέχρι τον Βασίλη Οικονόμου. Πιο πλατιά ΝΔ και πιο διευρυμένα όρια ΔΕΝ γίνεται…

Για να κερδίσει όλους αυτούς η ΝΔ πρέπει να χτυπήσει σε τρία «νεύρα» του εκλογικού σώματος:

Πρώτον στην Ενοχή. Δεύτερον στην Οργή. Τρίτον στην Προοπτική.

Ας τα δούμε ένα-ένα:

- Πρώτον στην ενοχή: Κάποιοι ήδη νιώθουν ένοχα που δεν ψήφησαν ΝΔ πέρσι, ή που ψήφησαν εναντίον της, ή που έκαναν «κριτική» για ελάσσονος σημασίας ζητήματα και παρέβλεψαν τα μείζονα. Ή νιώθουν ενοχή γιατί υποτίμησαν την πρόοδο που υπήρχε ως το Δεκέμβρη του 2014. Ή νιώθουν ενοχή που θεώρησαν «κινδυνολογία» τότε, τις προειδοποιήσεις Σαμαρά τον Ιανουάριο του 2015. Προειδοποιήσεις που επαληθεύθηκαν όλες (αξίζει να ξαναδεί κανείς το περιβόητο προεκλογικό φιλμάκι). Αυτή την ενοχή ήδη την νιώθουν πολύ περισσότεροι από τις 400 χιλιάδες που χρειάζεται κατ’ ελάχιστον η ΝΔ…

Η ενοχή είναι πολύ ισχυρό κίνητρο για να κερδίσει κανείς «στοχευμένα ακροατήρια» του εκλογικού σώματος. Όχι το «ευρύ κοινό»…

Αντί η ΝΔ να φέρεται η ίδια «ενοχικά», όπως κάνει συνήθως, έχει τώρα τη δυνατότητα να αξιοποιήσει υπέρ της τις «ενοχές» που ήδη νιώθει ένα τμήμα των ψηφοφόρων, Οι οποίοι την αδίκησαν και τώρα μπορούν να επανορθώσουν…

- Δεύτερον, την οργή! Σε συνθήκες βαθιάς κοινωνικής κρίσης ΠΟΤΕ ΜΗΝ υποτιμάμε την οργή της κοινωνίας! Αντί να «παπαγαλίζουμε» διάφορες κοινοτοπίες περί «ψυχραιμίας», οφείλουμε να μεταστρέψουμε μέρος της διάχυτης οργής εναντίον του Τσίπρα: Γιατί τους εξαπάτησε, γιατί ανέκοψε τη βελτίωση που προϋπήρχε και τους έφερε σε σαφή επιδείνωση! Γιατί θυσιάζει το εθνικό συμφέρον για να βολέψει τους δικούς του, να φτιάξει το δικό του καθεστώς…

Η ΝΔ ΔΕΝ πρέπει να έχει… «υπαρξιακά διλήμματα» και «αναστολές». Η οργή υπάρχει στην κοινωνία, έτσι κι αλλιώς. Και κορυφώνεται μέρα με την ημέρα. Αν δεν μεταστρέψει ένα μέρος της οργής αυτής εναντίον του Τσίπρα, ο Τσίπρας θα στρέψει το σύνολο της οργής αυτής εναντίον της ΝΔ!

Η παράταξή μας είναι και θα παραμείνει «ψύχραιμη» και «συνετή»! Αλλά πρέπει να είσαι δυνατός για να «συγκρατείς» τους παλαβωμένους και να «συνετίζεις» του φανατικούς. Αν αφήσεις να στρέψουν οι άλλοι, όλη την οργή εναντίον σου, τότε η «ψυχραιμία» σου θα εκλαμβάνεται ως αδυναμία!

Θα σε σαρώσουν, ακόμα κι αν έχεις όλα τα δίκια του κόσμου με το μέρος σου…

- Τρίτον την προοπτική! Αλλά χειροπιαστή και συγκεκριμένη προοπτική! Δηλαδή να την καταλαβαίνουν όλοι, και να λέει κάτι σε όλους. Και ρεαλιστική...

Όχι, προς Θεού, «εξειδικευμένα προγράμματα». Όχι, προς Θεού, «αναλυτικές λύσεις» σε χρόνια δυσεπίλυτα προβλήματα. Όχι technicalities, που δύσκολα τα καταλαβαίνει ο κόσμος και εύκολα παρερμηνεύονται.

Χοντρά, κατανοητά και εφικτά πράγματα:

- Σταδιακή μείωση των φόρων. Είχαμε αρχίσει να το κάνουμε στη προηγούμενη διακυβέρνησή μας. Επίσης σταδιακή μείωση των ασφαλιστικών εισφορών, που έτσι κι αλλιώς, δεν εισπράττονται σήμερα. Αυτά τα δύο και μόνο δίνουν τεράστια ανακούφιση και αποτελούν πολύ ελκυστική προοπτική…

- Αποκατάσταση του αισθήματος ασφαλείας του Πολίτη. Κι αυτό το κάναμε στο παρελθόν. Και βλέπετε τι έγινε τώρα που ήλθαν οι ΣΥΡΙΖΑίοι.

- Εκκαθάριση των καταλήψεων και των πανεπιστημίων από τους κουκουλοφόρους. Το ξεκινήσαμε επί Σαμαρά, το προχωρήσαμε, τώρα θα το επαναφέρουμε και θα το ολοκληρώσουμε.

Δεν θα διαπραγματευόμαστε με τις… «συλλογικότητες» των μπαχαλάκηδων για το ποιοι βανδαλισμοί «επιτρέπονται» και ποιοι... «καλό είναι να αποφεύγονται»! Θα τους κυνηγήσουμε και θα τους βγάλουμε τις κουκούλες. Το ξανακάναμε και δούλεψε. Τώρα θα το πάμε πολύ πιο πέρα…

Το σύνθημα του Σαμαρά «θα ανακαταλάβουμε τις πόλεις μας» είχε πιάσει το 2012 σε πολύ μεγάλο μέρος της κοινωνίας, πολύ πέραν της «δεξιάς»! Και κανείς δεν κατηγόρησε το Σαμαρά μετά, ότι «αθέτησε» αυτή του την υπόσχεση! Σήμερα, μετά τα τελευταία γεγονότα, τέτοιο σύνθημα πιάνει πολύ περισσότερο. Ενώ κόβει και τη «διείσδυση» των ακροδεξιών…

- Επαναφορά στο κλείσιμο των συνόρων! Και εγκλεισμός των λαθρομεταναστών σε φυλασσόμενους χώρους μέχρι να επαναπατριστούν. Έμφαση πλέον στη Αποτροπή και στον Επαναπατρισμό! Όπως επί Σαμαρά. Δούλεψε τότε και μπορεί να δουλέψει ξανά.

- Σαρωτικές αλλαγές στο κράτος, με έμφαση την αξιολόγηση των δημοσίων υπαλλήλων και το χτύπημα της γραφειοκρατίας. Και σαρωτικές αποκρατικοποιήσεις. Ο Τσίπρας, απλά δεν τα κάνει. Κι όταν ακόμα του τα επιβάλλουν, τα υπογράφει και οι δικοί του τα σαμποτάρουν μετά (όπως συμβαίνει τώρα με το «Ελληνικό»)…

Αυτά χοντρικά. Δεν χρειάζονται πολλά. Και δεν πρέπει να μπούμε σε λεπτομέρειες. Τα λεπτομερή προγράμματα γυρίζουν συνήθως «μπούμεραγκ» εναντίον αυτού που τα διατυπώνει. Ακόμα κι όταν είναι απολύτως σωστά.

Άλλωστε σε περιόδους κοινωνικής κρίσης η διάθεση για «λογικές προσεγγίσεις» σπανίζει και το πάθος περισσεύει...

Εμείς δεν πρέπει να είμαστε, ούτε να φαινόμαστε…»ξενέρωτοι»! Πρέπει να κερδίσουμε και σε πάθος!

Όχι εμπάθεια – πάθος: Πάθος αλήθειας και πάθος λύτρωσης από την υπερ-φορολόγηση και την ανομία!

Κάθε πολίτης πρέπει να έχει στο νου του τρία πράγματα: Πρώτον τη σύγκριση ανάμεσα στο πως είναι τώρα και πως ήταν το Δεκέμβριο του 2014.

Δεύτερον τη σύγκριση ανάμεσα στο πως νιώθει τώρα για το αύριο, και πως ένιωθε το Δεκέμβριο του 2014.

Και τρίτον, ότι θα τον επαναφέρουμε σύντομα στο σημείο που ήταν το Δεκέμβριο του 2014 και θα τον πάμε πολύ πιο πέρα! Αν του εντυπωθεί αυτό το τελευταίο, έχει όλη την «προοπτική» που του χρειάζεται για να μας ψηφίσει. Γιατί η ΝΔ τα έχει ξανακάνει αυτά.

Να τα πέντε πράγματα που μπορούν να δώσουν δυναμική στη ΝΔ

- Ενοχή: Αξιοποίηση των ενοχικών αισθημάτων που ήδη νιώθει μερίδα του εκλογικού σώματος για το πώς ψήφισε πέρσι. Ώστε να ξεκολλήσουν από τη σύγχυση στην οποία βρίσκονται.

- Οργή: Μεταστροφή της οργής της κοινωνίας κατά του ΣΥΡΙΖΑ. Για να ψηφήσουν εναντίον του Τσίπρα που τους ξεγέλασε (αρνητική ψήφος). Ψήφος στη ΝΔ είναι ο μόνος τρόπος να διώξει τον Τσίπρα…

- (Χειροπιαστή) Προοπτική ότι θα επαναφέρουμε τη χώρα σε δρόμο ανάπτυξης ασφάλειας και κανονικότητας (θετική ψήφος).

- «Στοχευμένα» κοινά τα οποία επιδιώκουμε να επαναφέρουμε, όχι το σύνολο του εκλογικού σώματος, προς Θεού.

- Και «αμφίπλευρη διεύρυνση», όχι μονόμπαντα προς το «κέντρο»…

Αυτά τα πέντε σημεία επιτρέπουν μια αντεπίθεση διαρκείας της ΝΔ το φθινόπωρο. Μια αντεπίθεση που ο Τσίπρας δεν θα μπορέσει να την αντέξει, πολύ περισσότερο που θα βρίσκεται σε ολοένα και δυσκολότερη θέση.

Και μπορεί να μετακινήσει υπέρ της ΝΔ, πολύ περισσότερους από τις 5-6 ποσοστιαίες μονάδες του εκλογικού σώματος, που χρειάζονται κατ’ ελάχιστον.

Απλά πράγματα. Μετρήσιμα. Και ρεαλιστικά.

Μπορούν να γίνουν. Τα περιμένει η κοινωνία.

Τα περιμένει και ο κόσμος της παράταξης.

Ιδού η Ρόδος! (Για το… «πήδημα» θα μιλήσουμε άλλη φορά).

Διαβάστε περισσότερα