Και σουτάρει και ντριμπλάρει!


Πολύ ενδιαφέρον αποκτά το πολιτικό σκηνικό της Ελλάδας…Παρατήρηση πρώτη: Πέρσι ο Σαμαράς ήταν απομονωμένος γιατί είχε αρνηθεί να ψηφίσει το Μνημόνιο.Κι όταν πρότεινε δικό του εναλλακτικό σχέδιο διεξόδου (πέρσι τον Ιούλιο), αρχικά τον αγνόησαν και στη συνέχεια τον χτύπησαν κατακέφαλα διαστρεβλώνοντας τις προτάσεις του. Σε δύο σημεία: Στην αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας και στην ανάγκη και δυνατότητα ισοσκελισμού του προϋπολογισμού (μηδενικού
ελλείμματος).Σήμερα προσπαθούν να υιοθετήσουν και τα δύο αυτά στοιχεία, που ως πριν λίγο τα χλεύαζαν…Κανείς δεν του ζήταγε συναίνεση τότε. Κανείς δεν έδινε σημασία στις προτάσεις του, παρά μόνον για να τις γελοιοποιήσουν…Μόλις ένα χρόνο αργότερα (για την ακρίβεια, λιγότερο από ένα χρόνο) τα πράγματα έχουν γυρίσει ανάποδα:Σήμερα όλο το πολιτικό σύστημα τον… παρακαλά για συναίνεση!Ακόμα κι από το εξωτερικό του το ζητούν, άλλοτε με το καλό, άλλοτε με… απειλές!Σήμερα όλοι συζητούν τις προτάσεις του. Για την ακρίβεια περισσότερη δημόσια συζήτηση γίνεται τώρα για το Ζάππειο-ΙΙ παρά για το Μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα της Κυβέρνησης.Για την ακρίβεια, η Κυβέρνηση άλλοτε προσπαθεί να απορρίψει τις προτάσεις Σαμαρά λέγοντας ότι «αυξάνουν το έλλειμμα», κι άλλοτε προσπαθεί να πείσει ότι είναι έτοιμη να δεχθεί τις… μισές προτάσεις Σαμαρά ή τα δύο τρίτα και τα τρία τέταρτα ή και ολόκληρο το πακέτο, αν το δεχθεί η Τρόϊκα!Εκεί που πήγαιναν να τον περιθωριοποιήσουν και να τον απαξιώσουν πλήρως, όχι μόνο τον έχουν βάλει μέσα στον παιγνίδι, αλλά τον έχουν καταστήσει κέντρο του παιγνιδιού.Πότε άλλοτε το κατάφερε αυτό κόμμα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης στην Ελλάδα ή οπουδήποτε; Ποτέ!Πολύ περισσότερο, αν αναλογιστεί κανείς ότι πριν ενάμιση χρόνο η Νέα Δημοκρατία υπέστη μια συντριπτική ήττα και πέρασε, στη συνέχεια, μια σοβαρά εσωτερική κρίση. Ποιος να το ’λεγε πριν ένα χρόνο… Δεύτερη παρατήρηση: Όταν αναγκάστηκαν να τον αποδεχθούν και τον ανέδειξαν σε «κεντρικό παίκτη» προσπάθησαν στη συνέχεια να τον παγιδέψουν. Κι εκεί του έθεσαν το δίλημμα της «συναίνεσης». Που ήταν εξ αρχής παγίδα! Για να τον βάλουν στο «κάδρο» της αποτυχίας και να κερδίσουν χρόνο…Το παγιδευτικό δίλημμα που του έθεσαν είναι ολοφάνερο:– Αν έλεγε ναι στη «συναίνεση», να του δημιουργήσουν εσωτερικό πρόβλημα και να τον αχρηστεύσουν, καθώς θα έχανε μεγάλο μέρος της κοινωνικής βάσης που άρχισε να τον παρατηρεί με ενδιαφέρον, καθώς δικαιωνόταν η μέχρι τώρα στάση του. Αν ο Σαμαρά συναινούσε θα ακύρωνε όλα το κεφάλαιο που είχε δημιουργήσει από πέρσι με την αντιμνημονιακή του τοποθέτηση, ίσα-ίσα τη στιγμή που θα άρχισε το κεφάλαιο αυτό να «αποδιδει»…– Αν έλεγε όχι στη «συναίνεση», τότε θα τον κατήγγελλαν ότι είναι «η αιτία που η Ελλάδα μπορεί να χάσει την 5η δόση», ότι είναι υπεύθυνος για τον πανικό που δημιουργείται στο κοινό…Αυτή ήταν η παγίδα που του έστησαν.Όμως τους το γύρισε: Τους είπε το απλό: όχι συναίνεση στο λάθος, ναι στη συναίνεση για αλλαγή πολιτικής. Για Επαναδιαπραγμάτευση…Κι έτσι μετά το αίτημα Επανεκκίνησης της Οικονομίας που ανέδειξε στο Ζάππειο-Ι
Keywords
Τυχαία Θέματα