Καλώς ήλθατε στην Ελλάδα του μέλλοντος...

12:40 9/4/2017 - Πηγή: Antinews

Κάποτε ο Πολ Τόμσεν είπε ότι η Ελλάδα για να γυρίσει στα προ κρίσης επίπεδα θα πρέπει να περάσουν τουλάχιστον 20 χρόνια. Το βλέπει δηλαδή εκεί μετά το 2035.

Ανάλογες είναι οι προβλέψεις οικονομολόγων που εκτιμούν ότι θα απαιτηθούν πολλά χρόνια προκειμένου να έχει η οικονομία μια διατηρήσιμη ανάπτυξη. Αυτό σημαίνει ότι θα χαθεί μια ολόκληρη γενιά και μετά ίσως η Ελλάδα

να επιστρέψει στα επίπεδα του 2005. Αναρωτιέται κανείς π.χ. αν άξιζε η χώρα και οι πολίτες να βρίσκονται το 2005 και πριν σε ένα τέτοιο υψηλό επίπεδο ζωής. Αν δικαιολογούσε η οικονομία, το παραγωγικό μοντέλο, η προσπάθεια των πολιτών κάτι τέτοια μεγαλεία. Δυστυχώς στην Ελλάδα τα τελευταία 30 χρόνια πολλοί πίστεψαν ότι τα λεφτά πέφτουν από τον ουρανό. Ότι βγαίνουν χωρίς μεγάλη προσπάθεια ή ότι μας τα χρωστά ο κόσμος, η ιστορία γι’ αυτό που ήμασταν κάποτε. Ολόκληρες γενιές από τη Μεταπολίτευση και μετά εκπαιδεύτηκαν με αυτό το σκεπτικό. Ότι η Ευρώπη θα μας δίνει πάντα κονδύλια, οι Αμερικανοί νέα σχέδια Μάρσαλ ή ότι οι Ελοχίμ και οι Νεφελίμ είναι με το μέρος μας.

Ακόμη και τον Σώρρα εμπιστεύονται μερικές χιλιάδες και τρέχουν στα δικαστήρια να τον υποστηρίξουν ενώ κάποιοι τον βοηθούν να μην φυλακιστεί. Και τι να πούμε για διάφορους σωτήρες που εμφανίζονται κατά καιρούς. Από τον Ανδρέα που τα έδινε όλα με τον Τσοβόλα (αλλά τότε υπήρχαν και λεφτά) μέχρι τον Γ. Παπανδρέου ή τον Αλέξη Τσίπρα που όλοι ξέρουμε τι είπε και τι κάνει τώρα.

Για σκεφτείτε το πρόσφατο επεισόδιο της Ζωή με την επίτροπο Κρέτσου. Η αστή, καλοβολεμένη πορφυρογέννητη, με τις σπουδές στο εξωτερικό αν και… αριστερός ο πατέρας της, να τα βάζει με μια γυναίκα που έζησε στο πετσί της τον κομμουνισμό του Τσαουσέσκου και ξέρει από πρώτο χέρι τι συμβαίνει στη Ρουμανία. «Αν δεν σας αρέσει στην Ελλάδα να πάτε να ζήσετε στη Ρουμανία», της είπε και αυτή έκανε τουμπεκί ψιλοκομμένο. Γιατί τι να πει η κακόμοιρη… αριστερή πρώην «αδερφή» του Αλέξη; Κι ο ίδιος ο πρωθυπουργός στην ίδια λογική, και ο Τσακαλώτος, ο Τζανακόπουλος ή ο καθένας που δηλώνει αριστερός και δεν έχει κάνει ούτε μια δουλειά στη ζωή του.

Όλοι αυτοί υπόσχονται λαγούς με πετραχήλια σε μια χώρα που δεν έχει πλέον ούτε μαντήλι να κλάψει και θα περάσουν πολλά χρόνια για το τέλος της λιτότητας που έχουν ανακοινώσει ουκ ολίγες φορές τον τελευταίο καιρό.

Πρέπει όμως ο εκπαιδευμένος στη χλιδή και ανήμπορος πολίτης να καταλάβει ότι η Ελλάδα που ήξερε δεν υπάρχει. Πρέπει επίσης να του πούμε την αλήθεια για το τι τον περιμένει.

Η αλήθεια είναι ότι η οικονομία δεν μπορεί να αντέξει να πληρώνει ετησίως τόσα δις ευρώ για το δημόσιο.

Οι συντάξεις για να πληρωθούν απαιτούνται περί τα 30 δις ευρώ. Από αυτά μόνο 12 δις μπορεί να καλυφθούν από τις εισφορές στα ταμεία και το ποσό αυτό θα μειωθεί κι άλλο με τις ευέλικτες μορφές εργασίας που έχουν παγιωθεί. Άρα, περί τα 18 δις ευρώ δίνει και θα δίνει το κράτος για να καλύψει τις συντάξεις. Αν πάψει να το κάνει τέλος οι συνταξιούχοι. Και για να πούμε την αλήθεια, πολύ δύσκολο η ελληνική οικονομία να μπορεί να πληρώσει πάνω από 15-20 δις ευρώ το χρόνο. Δεν έχει τη δυνατότητα να το κάνει και δεν προβλέπεται καμιά επενδυτική έκρηξη τα επόμενα χρόνια για να αλλάξει αυτή η κατάσταση.

Ακόμη και η μείωση κατά 1,8 δις ευρώ που αποφασίστηκε από το 2019 και μετά είναι ψίχουλα και είναι σίγουρο ότι θα υπάρξει ξανά πρόβλημα. Αν στην Ελλάδα η μέση σύνταξη είναι περί τα 800-900 ευρώ, όταν σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες είναι 300 – 400 (Ρουμανία, Βουλγαρία, Εσθονία κ.λπ.) πόσο πρέπει να πέσουν προκειμένου να μπορεί το κράτος να της χρηματοδοτεί; Μήπως δηλαδή οδηγούμαστε στο μοντέλο συντάξεων, αλλά και μισθών των πρώην ανατολικών κρατών;

Με μια μεγάλη διαφορά. Και με 800 ευρώ, πόσο μάλλον με 400, στην Ελλάδα δεν μπορεί να ζήσει κανείς διότι οι τιμές βασικών προϊόντων είναι σε επίπεδα… ΗΠΑ ή Γερμανίας.

Αν πάει κανείς στη Βουλγαρία θα διαπιστώσει πως όλα είναι στη μισή τιμή, γιατί είναι μισοί και οι μισθοί και οι συντάξεις.

Πώς λοιπόν θα γίνει μια τόσο βίαιη αναπροσαρμογή των εισοδημάτων χωρίς να γίνει ταυτόχρονα και μείωση του κόστους ζωής;

Τρεις περιπτώσεις βλέπουμε. Με επανάσταση και γενικό ξεσηκωμό που μπορεί να οδηγήσει σε εμφύλιο σπαραγμό.

Με πόλεμο που θα γυρίσει τη χώρα βίαια πολλά χρόνια πίσω.

Ή με… καταστροφή. Μια οικονομική καταστροφή που θα σημαίνει ότι δε θα δίνονται μισθοί και συντάξεις και θα παίρνουμε τρόφιμα με το δελτίο όπως… στη Βενεζουέλα.

Δυστυχώς τα επόμενα χρόνια θα βρισκόμαστε αντιμέτωποι με όλα αυτά τα διλήμματα και όλες αυτές τις προκλήσεις. Ο κόσμος δεν είναι έτοιμος να αποδεχθεί την φτωχοποίησή του. Όσοι μπορούν θα φύγουν από τη χώρα για να γίνουν μετανάστες. Όσοι μείνουν εδώ θα πρέπει να προσαρμοστούν στα νέα δεδομένα.

Δεν ξέρουμε αν όλα αυτά είναι σχεδιασμένα από κάποιους εχθρούς στο εξωτερικό ή εδώ. Δεν ξέρουμε αν φταίει η αφασία των αστικών κομμάτων και της αστικής τάξης τα προηγούμενα χρόνια. Και δεν ξέρουμε αν η αριστερά ήταν απλά το σπίρτο στην πυριτιδαποθήκη. Ό,τι κι αν συμβαίνει η Ελλάδα δεν θα είναι ποτέ ίδια τα επόμενα 20 χρόνια. Και πρέπει να το καταλάβουμε καλά αυτό.

Διαβάστε περισσότερα