Κυρώσεις ΕΕ σε Τουρκία: Oμολογία υποχωρητικότητας από τον Βαρβιτσιώτη

08:27 18/12/2019 - Πηγή: Antinews

(Ανανεωμένο) Δεν ζήτησε η ελληνική κυβέρνηση από την ΕΕ να επιβάλλει κυρώσεις κατά της Τουρκίας για τις προκλήσεις της σε βάρος της χώρας μας, παραδέχτηκε ο αναπληρωτής υπουργός, αρμόδιος για τις ευρωπαϊκές υποθέσεις, Μιλτιάδης Βαρβιτσιώτης, κατά την ενημέρωση της Επιτροπής Ευρωπαϊκών Υποθέσεων της Βουλής για τα συμπεράσματα της Συνόδου Κορυφής της ΕΕ.

Ως γνωστόν, εδώ και μήνες, αρχικά με αφορμή την τουρκική "εισβολή" στην κυπριακή ΑΟΖ, και στη συνέχεια εξαιτίας

των προκλήσεων προς την Ελλάδα, δεν ήταν λίγοι εκείνοι που έλεγαν ότι η κυβέρνηση απέφευγε να δραστηριοποιηθεί και να ζητήσει από την ΕΕ κυρώσεις. Η κυβέρνηση, από τη μεριά της, δεν διέψευδε, αλλά ούτε επιβεβαίωνε τις πληροφορίες. Κατά εκτιμήσεις, η Αθήνα δεν επιθυμούσε να ζητήσει κυρώσεις, επειδή θεωρούσε ότι ένα σημαντικό τμήμα των κρατών - μελών της ΕΕ κάθε άλλο παρά θα συμφωνούσε σε τέτοιου είδους ενέργειες σε βάρος της Τουρκίας. Κάτι, άλλωστε, που φάνηκε περίτρανα τόσο στις Συνόδους Κορυφής τόσο της ΕΕ όσο και του ΝΑΤΟ.

Τώρα, όμως, ο αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών, όχι μόνον παραδέχτηκε τις πληροφορίες, αλλά προκάλεσε έντονα ερωτηματικά με την αναφορά του ότι η Αθήνα επιφυλάσσεται να ζητήσει κάτι τέτοιο τους πρώτους μήνες του 2020. Γιατί άραγε τότε; Ο ίδιος δεν διευκρίνισε εάν μια τέτοια ελληνική κίνηση συνδέεται με πληροφορίες που έχει η ελληνική πλευρά για κλιμάκωση των τουρκικών προκλήσεων τους επόμενους μήνες. Γεγονός, όμως, που σαφέστατα άφησε να εννοηθεί. Εύλογα, λοιπόν, αυξάνεται η υποψία ότι η Άγκυρα, δεν αποκλείεται το επόμενο διάστημα, ακόμα και να προβεί σε προκλήσεις εντός της ελληνικής ΑΟΖ, σε περιοχές που απειλεί ότι θα το κάνει με ερευνητικά σκάφη και πολεμικά πλοία, στην Κρήτη και τη Ρόδο.

Ειδικότερα, ο Μ.Βαρβιτσιώτης, αναφερόμενος στο θέμα των κυρώσεων, εξήγησε ότι "η στρατηγική ήταν να μην ζητηθούν κυρώσεις αυτή τη στιγμή. Θέλαμε μια ξεκάθαρη δήλωση στήριξης. Αυτήν διεκδικήσαμε, αυτήν πήραμε". Κι' αυτό, διότι, όπως ανέφερε, "αυτή τη στιγμή, πέρα από τη διαρκή εκστόμιση απειλών, δεν έχουμε την παραβίαση της δικιάς μας ΑΟΖ από τουρκικές ενέργειες" και, άρα, ήταν "σημαντικό να εκφρασθεί η αλληλεγγύη στην Ελλάδα και την Κύπρο και να καταδικαστεί η παράνομη συμφωνία".

Και πρόσθεσε: "Θεωρώ ότι ήταν μια σωστή απόφαση που μας δίνει περιθώρια ελιγμών. Αν είχαμε ζητήσει κυρώσεις, θα φθάναμε τον Ιανουάριο ή το Φεβρουάριο, όταν θα έπρεπε να κλιμακώσουμε τη διπλωματική μας δραστηριότητα, χωρίς να έχουμε πολλά περιθώρια. Θεωρούμε, ότι αυτό το διπλωματικό όπλο, είναι μέσα στα πλαίσια αυτών που μπορούμε να εξασκήσουμε σε μια κλιμάκωση".

Βέβαια, ο Μ.Βαρβιτσιώτης προσποιείται πως δεν γνωρίζει ότι μόλις προ μηνών, η Τουρκία είχε εισβάλει και στην ελληνική ΑΟΖ. Ειδικότερα, από 15 έως 19 Σεπτεμβρίου σουλάτσαρε το ερευνητικό σκάφος, Oruc Reis, και το Bilim-2, κινούνταν στο τρίγωνο μεταξύ Καστελορίζου - Ρόδου - Κρήτης, μπαινοβγαίνοντας στην ελληνική ΑΟΖ. Σε περιοχές, μάλιστα, τις οποίες με το έτσι θέλω, τώρα "διέγραψε" στον χάρτη ο Ερντογάν με τη συμφωνία Άγκυρας - Τρίπολης (Λιβύη). Σαφής παραβίαση της ελληνικής ΑΟΖ, λοιπόν, υπήρξε. Άλλο το τι θέλει να ισχυρίζεται ο Έλληνας αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών.

Κατά τα λοιπά, ο ίδιος ισχυρίστηκε ότι "το πλαίσιο των κυρώσεων δεν είναι μία αστεία υπόθεση, ούτε μία απλή διατύπωση γνώμης ή ευχής, αλλά είναι ένα σκληρό πλαίσιο επιβολής περιορισμών που αποτελούν το μεγαλύτερο όπλο που έχει η Ε.Ε, σε περίπτωση επιδείνωσης της κατάστασης".

Προς τι, άραγε, αυτή η περιττή παρατήρηση εκ μέρους του αναπληρωτή υπουργού. Ποιος είπε ότι οι κυρώσεις είναι υπόθεση παίξε - γέλασε. Εξίσου, όμως, παίξε - γέλασε δεν είναι και οι τουρκικές απειλές προς δυο κράτη - μέλη της ΕΕ. Την Κύπρο και την Ελλάδα. Δυο χώρες, οι οποίες αντιπροσωπεύουν και φυλάσσουν ευρωπαϊκά συμφέροντα στην περιοχή.

Για την πρόσφατη ανακοίνωση της ΕΕ που επικρίνει την Τουρκία, ανέφερε ότι "η δήλωση στήριξης προς την Ελλάδα και την Κύπρο όπου, έγινε πραγματικά χωρίς μεγάλη συζήτηση, χωρίς καμία διαφωνία, χωρίς κανέναν αστερίσκο. Υιοθετήθηκε μια ξεκάθαρη θέση από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο που ικανοποιεί πλήρως τις ελληνικές θέσεις. Λέει ότι τα μνημόνια μεταξύ Τουρκίας και Λιβύης δεν παράγουν κανένα έννομο αποτέλεσμα για κανένα τρίτο κράτος ή μέρος και εκφράζει ρητά και ξεκάθαρα την αλληλεγγύη της προς την Ελλάδα και την Κύπρο. Αυτό δείχνει ότι εκεί που πραγματικά περιμέναμε την Ευρώπη να σταθεί δίπλα μας με μια ρητή διακήρυξη διασφάλισης των δικών μας θεμάτων, το έκανε και το έκανε με γενναίο τρόπο".

Ως γνωστόν, ουκ ολίγοι αμφισβητούν αυτόν τον "γενναίο" τρόπο "αντίδρασης" της ΕΕ, στον οποίο αναφέρεται ο Μ.Βαρβιτσιώτης.

Κατά τον ίδιον, "αυτή η απόφαση δείχνει ότι η ΕΕ έχει κουραστεί πλέον, να ασχολείται κάθε τρεις και λίγο με την τουρκική προκλητικότητα στην περιοχή. Έχουν αντιληφθεί οι ηγεσίες των ευρωπαϊκών χωρών ότι η Τουρκία έχει αποφασίσει να παίξει το ρόλο του «ταραξία» και του «αναθεωρητή» στην ευρύτερη περιοχή, ότι δεν αποτελεί πλέον αξιόπιστο κοντινό εταίρο, αλλά μάλλον έχει τοποθετήσει τον εαυτό της στον αντίποδα των στρατηγικών συμφερόντων της Ε.Ε., διότι το υπέρτατο συμφέρον το οποίο υπηρετεί η ΕΕ, είναι το συμφέρον της ευρύτερης σταθερότητας στην περιοχή".

Μπορεί πολλές χώρες της ΕΕ να έχουν αντιληφθεί το παιχνίδι που παίζει η Τουρκία στην περιοχή, αυτό, όμως, δεν σημαίνει ότι θα της σφίξουν το λουρί. Τα οικονομικά και γεωπολιτικά συμφέροντά τους, έως τώρα, το αντίθετο μαρτυρούν.

Εδώ και πολύ καιρό, επίσης, ευρέως γίνεται η επισήμανση ότι η Τουρκία έχει αποφασίσει να "ξεκόψει" με την ΕΕ, αφού δεν υπάρχουν οι προϋποθέσεις για ένταξη της. Τώρα, αν και με καθυστέρηση, το δηλώνει και ο αναπληρωτής υπουργός. Ωστόσο, δεν πρέπει να διαφεύγει της κυβέρνησης ότι η Τουρκία επιθυμεί διακαώς την τελωνειακή σύνδεση με την ΕΕ. Κάτι που είναι νευραλγικής σημασίας για την Τουρκία και σημαίνει κέρδη πολλών δισεκατομμυρίων και για τους μεν και τους δε. Ως εκ τούτου, εκεί είναι που πρέπει να πιέσει η Αθήνα.

Τέλος, ο Μ.Βαρβιτσιώτης ανέφερε: "Δεν θέλουμε καμία αναταραχή στη γειτονιά μας κι όταν προκαλείται το status quo με τον τρόπο με τον οποίο προκαλείται, όταν βλέπουμε ότι χρησιμοποιούνται ασύμμετρες απειλές για την αλλαγή αυτού του status quo με τη στρατικοποίηση ορισμένων ενεργειών που δεν έχουν σχέση με τη στρατικοποίηση, όπως την εξόρυξη των υδρογονανθράκων κι αυτό τον πόλεμο των κανονιοφόρων και των φρεγατών ή των drones. Η Ε.Ε. δεν μπορεί να το ανεχθεί και βρίσκεται στον αντίποδά της".

Με εξαίρεση "εθνικές πρωτοβουλίες", όπως της Γαλλίας, κι αυτές λόγω εξυπηρέτησης εθνικών συμφερόντων μιας μεγάλης δύναμης, μια συνολική εναντίωση της ΕΕ προς την Τουρκία, έως τώρα, ουδόλως διεφάνη.

Διαβάστε περισσότερα