Λαθρομετανάστευση και Ανθρωπισμός: βίοι παράλληλοι ή αντίθετοι;

07:56 9/8/2012 - Πηγή: Antinews

Με μιαν ακόμα φοβερή αφορμή, το επεισόδιο με τον Πακιστανό της Πάρου, ξέσπασε ξανά ο «μικρός εμφύλιος» της ελλαδικής κοινής γνώμης.

Από την μία, «οι λαθρομετανάστες είναι υπερβολικά πολλοί και μη αφομοιωμένοι, έχουν συνεισφέρει σε μιαν άνευ προηγουμένου αύξηση της εγκληματικότητας, οι ζωές μας και η καθημερινότητά μας βρίσκονται σε άμεσο κίνδυνο. Δεν τους θέλουμε!».

Από την άλλη, «οι άνθρωποι αυτοί έρχονται κατατρεγμένοι από χώρες σε εμπόλεμη κατάσταση και κανονικά θα δικαιούντο άσυλο. Αντ’ αυτού έρχονται αντιμέτωποι με παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων τους, διωγμούς, βία

και ξενοφοβία».

Οι δύο παραπάνω θέσεις προβάλλονται από τους υπερασπιστές τους ως αναιρετικές η μία της άλλης, ως λήγουσες το θέμα. Μολαταύτα, δεν γίνεται κατανοητός ένας κλασικός ορισμός του τραγικού: «έχουν και οι δύο δίκιο, μα ο καθένας έχει το δικό του δίκιο».

-Το γεγονός ότι οφείλουμε να έχουμε ένα κράτος που σέβεται τα ανθρώπινα δικαιώματα και χαρακτηρίζεται από ανθρωπισμό δεν αναιρεί -ούτε επιλύει- την ζοφερή πραγματικότητα του προβλήματος της λαθραίας εγκατάστασης περίπου δύο εκατομμυρίων εξαθλιωμένων ανθρώπων (από κοινωνίες δυσαφομοίωτες στην ελληνική) σε μια μικρή χώρα περίπου δέκα εκατομμυρίων κατοίκων, και μάλιστα σε πρωτοφανή οικονομική κρίση.

-Και το επείγον του προβλήματος της λαθρομετανάστευσης δεν αναιρεί το πρόταγμα και την αναγκαιότητα του στοιχειώδους ανθρωπισμού, ή -για να το πούμε αλλιώς- το χαρακτηριστικό που κάνει τον άνθρωπο ανθρώπινο. Πόσῳ μάλλον σε μιά χώρα που ο πληθυσμός της θεωρεί εαυτόν κυρίως χριστιανικό. Ειδάλλως διολισθαίνουμε  στην προοπτική αντιμετώπισης του προβλήματος με άκρατη βία, η οποία απλώς θα μεταμορφώσει την χώρα σε μιά απέραντη αλληλοσφαγή στους δρόμους, όπως σήμερα συμβαίνει μόνο στα χειρότερα των όψιμων ελλαδικών γκέτο.

Το δίλημμα δεν είναι -ουδέποτε ήταν- επίλυση ή ανθρωπισμός! Διότι, απλούστατα, δεν νοείται (πέρα από τα μυαλά των χρυσαυγιτών) καμία επίλυση χωρίς ανθρωπισμό και δεν νοείται (πέρα από τους ριζικά αποκομμένους από την πραγματικότητα αριστερούς) απλώς κάποιος ανθρωπισμός χωρίς συνακόλουθη επίλυση του σεσηπότος πλέον προβλήματος.

Έχει έρθει πλέον για τα καλά η ώρα της λύσης του προβλήματος της λαθρομετανάστευσης. Και η λύση δεν θα έρθει ούτε από τα πογκρόμ της άκρας δεξιάς, ούτε από τις αντιλήψεις περί ανωτερότητας των εντοπίων, ούτε από το αυτιστικό ανθρωπισμόμετρο της αριστεράς. Γι΄ αυτό είναι πραγματικά σημαντικό να απεγκλωβιστούμε ταχύτατα από μια εκατέρωθεν ρητορική κατά τεκμήριο αδιέξοδη (δηλαδή, την ανθρωπιστική αντιμετώπιση και οριστική επίλυση του μεταναστευτικού ως αντίθετες, αντιφατικές πραγματικότητες) και να προτάξουμε ΛΥΣΕΙΣ, που φυσικά δεν νοούνται δίχως μαζικές απελάσεις. Όσο ταχύτερα καταφέρουμε να διεξαγάγουμε την δημόσια συζήτηση με τις πραγματικές παραμέτρους του προβλήματος και όχι με την ιδεοληπτική φαντασιακή εκδοχή τους, τόσο εγγύτερα θα βρισκόμαστε στην λύση και στην αποφυγή μιας περαιτέρω καταστροφής που όλο και σαφέστερα έρχεται.

Έ