Λίγες σκέψεις για το μεταναστευτικό

16:50 6/9/2019 - Πηγή: Antinews

Η μη ελεγχόμενη μετανάστευση δεν πρόκειται να σταματήσει ή τουλάχιστον να περιορισθεί αισθητά στο άμεσο και στο απώτερο μέλλον. Τουναντίον μάλιστα, θεωρώ ότι θα επιδεινωθεί δραματικά και θα έχουμε πραγματική μετακίνηση τεράστιου αριθμού πληθυσμιακών ομάδων, παντοειδών ανθρώπινων φυλών προς την Ευρώπη.

Την επόμενη δεκαετία η μετανάστευση θα αυξηθεί τόσο δραματικά και θα αποτελέσει τον βασικό παράγοντα μερικής ή και πλήρους αλλοίωσης πολλών ευρωπαϊκών κοινωνιών και κρατών. Μια επερχόμενη δε χρηματοοικονομική κρίση θα οδηγήσει σημερινές ευρωπαϊκές -ευημερούσες- κοινωνίες στην μαζική εξαθλίωση

και θα δημιουργήσει συνθήκες εμφυλιοπολεμικές, με τους «αυτόχθονες» να αμύνονται παντοίω τρόπω στην εξαφάνισή τους. Θα ζήσουμε καταστάσεις ανθρώπινης φρίκης και παντοειδούς ευτελισμού τής ανθρώπινης αξιοπρέπειας, ένθεν κακείθεν.

Ευρωπαϊκές χώρες πρώτης εισόδου λαθρομεταναστών -όπως η Ελλάδα, Ισπανία, Ιταλία, κ.λ.π- θα βιώσουν πρώτες τις συνέπειες τής μεταναστευτικής εισβολής και θα «σπάσουν» τα σύνορα φύλαξης προς τον ευημερούντα βορρά, όταν οι συνθήκες τής μεταναστευτικής εισβολής καταστήσουν τις πρώτες χώρες εισβολής - υποδοχής διαλυμένες κοινωνίες, ανίκανες να διαφυλάξουν τους πολίτες τους και τα περιουσιακά τους στοιχεία. Τότε θα αρχίσει η δεύτερη φάση τής μεγάλης εισβολής και «ποιός είδε τον θεό και δεν φοβήθηκε» για τα υπόλοιπα, προσώρας, «ασφαλή» ευρωπαϊκά κράτη.

Η Ευρώπη -σαν σύνολο κρατών- έχει μόνο μια δυνατότητα αντίδρασης. Την απόλυτα οργανωμένη πανευρωπαϊκά άμυνα αυτής τής τρέχουσας εισβολής ξένων ανθρώπινων μαζών. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί με καινούργιους κανόνες, που θα είναι πανευρωπαϊκοί και μη αμφισβητήσιμοι. Οι συνθήκες του Δουβλίνου θα καταρρεύσουν έτσι κι αλλιώς, γιατί η επιβολή τους και η αποδοχή τους έγιναν με πίεση των μεγάλων ευρωπαϊκών κρατών έναντι των χωρών πρώτης υποδοχής και εξυπηρετούσε τις μεγάλες και πλούσιες χώρες τού βορρά -αφού δεν είχαν εξωτερικά σύνορα με χώρες εκτός ΕΕ- , με την υποβολιμιαία σκέψη να μετατρέψουν τις πρώτες χώρες υποδοχές σε χαβούζες ανθρώπινων ζωών και σε πειραματικά εργαστήρια διαχείρισης των οικονομικών μεταναστών.

Γιατί οι χώρες πρώτης υποδοχής υπόγραψαν μια τέτοια συμφωνία, το αφήνω στον ιστορικό τού μέλλοντος.

Περισσότερο εκτεθειμένη από τις χώρες πρώτης υποδοχής είναι η Ελλάδα και αυτό γιατί έχει γίνει υποχείριο τού τουρκικού κυνισμού από την μία μεριά και την έλλειψη χερσαίων συνόρων με άλλη ευρωπαϊκή αναπτυγμένη χώρα (με εξαίρεση την Βουλγαρία). Το κράτος βορείως τής Μακεδονίας και η Αλβανία παίζουν τον ρόλο τού «δεσμοφύλακα», έτσι ώστε μια ελεγχόμενη αποσυμπίεση αριθμού λαθρομεταναστών προς τον βορρά να καθίσταται πολύ περιορισμένη, μέχρι αδύνατη.

Η ελληνική κυβέρνηση πρέπει να πιέσει τους άλλους ευρωπαίους εταίρους της, για την ακρίβεια να το θέσει ως πρώτη προτεραιότητα, να το εκβιάσει μάλιστα και να προσπαθήσει να τους «ξυπνήσει» ή δυνατόν να δουν το δικό τους μακροπρόθεσμο συμφέρον, έτσι ώστε να συναινέσουν.

Τί πρέπει να προβλέπει αυτή η πρόταση:

1. Την δημιουργία πραγματικής κοινής ευρωπαϊκής δύναμης υποδοχής λαθρομεταναστών, ελέγχου τους, εγκλεισμού τους σε φυλαττόμενα στρατόπεδα.

2. Κοινή υποχρεωτική υπηρεσία ευρωπαϊκού ασύλου.

3. Στην περίπτωση πού δίδεται άσυλο, ο δικαιούχος θα λαμβάνει κοινή κάρτα παροχής ευρωπαϊκού ασύλου και θα μπορεί να μετακινείται και να εγκαθίσταται σε οποιοδήποτε κράτος τής ΕΕ επιθυμεί.

4. Μετανάστες μη έχοντες δικαίωμα ασύλου να επαναπροωθούνται στις χώρες καταγωγής τους από την συγκεκριμένη ευρωπαϊκή υπηρεσία και όχι από την χώρα πρώτης εισόδου.

5. Κοινό ταμείο τής ΕΕ για την χρηματοδότηση τής ευρωπαϊκής υπηρεσίας ασύλου και χρηματοδότηση τού συνόλου τού έργου της. Ήτοι καταγραφή, κράτηση και έξοδα αυτής, υπαλληλικό προσωπικό γενικά, εύρεση, ανέγερση, μίσθωση και συντήρησης χώρων κράτησης, καθώς και τα έξοδα επαναπροώθησης για τους μη δικαιούμενους ευρωπαϊκό άσυλο.

6. Κάθε κράτος τής ΕΕ να διαθέτει την κρατική ευχέρεια να παραχωρεί κρατικό άσυλο σε όσους θεωρεί ότι υπηρετούν κάποια κρατική σκοπιμότητα και δεν εμπίπτουν στις γενικές περί ασύλου ευρωπαϊκές αρμοδιότητες τής αντίστοιχης ευρωπαϊκής υπηρεσίας.

Διαβάστε περισσότερα