Με όραμα την Ιθάκη της αναστημένης ζωής μας!..

15:01 24/4/2019 - Πηγή: Antinews

Ένα απ' αυτά που θαυμάζω στην Ορθοδοξία είναι η πράξη θυσίας που διακηρύσσει μέσα από τη διδασκαλία της προτάσσοντας ως παράδειγμα τον ''Υιό του Ανθρώπου'' ο οποίος έκανε πράξη με τη Σταύρωσή του τη θυσία του ''εγώ'' (του Εαυτού Του) στο ''εσύ'' (τον συνάνθρωπο) και στο ''εμείς'' (το όλον, το συνολικό σώμα της ανθρώπινης κοινωνίας).

Έτσι φτάσαμε, με οδηγό τον Χριστό, από το Θάνατο στην Ανάσταση, από τη Σταύρωση στη Λύτρωση κι από τον πόνο στην ελπίδα!.. Είναι όλες αυτές οι έννοιες φορτισμένες συγκινησιακά, γιατί

παραπέμπουν στο Πάσχα, τον Εσταυρωμένο και τον Αναστάντα Κύριο (''Τον αίροντα τας αμαρτίας του κόσμου''), αλλά και στην ίδια τη ζωή του ανθρώπου, την ύπαρξή του, ''τα πάθια'' του (κατά Παπαδιαμάντη), που δεν έχουν τελειωμό...

Οπλισμένοι με τη δύναμη της αιώνιας ζωής Εκείνου βαδίζουμε προς τον θάνατο και την ανάστασή μας με καρτερία και πίστη στην αθανασία απλώνοντας με αγάπη το χέρι - σαν υποσχετική μεταθανάτιας συμπόρευσης - στον συνάνθρωπο, τον γονιό μας, το παιδί ή τον/την σύντροφο της ζωής μας:

- Κι αν έρθει κάποτε η στιγμή να χωριστούμε αγάπη μου,

μη χάσεις το θάρρος σου.

Η πιο μεγάλη αρετή του ανθρώπου είναι να 'χει καρδιά.

Μα η πιο μεγάλη (κι απ' αυτήν) ακόμα είναι όταν χρειάζεται

να παραμερίσει την καρδιά του.

Την αγάπη μας αύριο θα τη διαβάζουν τα παιδιά

στα σχολικά βιβλία, πλάι στα ονόματα των άστρων!..

Μεγάλη Τετάρτη, Μεγάλη Πέμπτη, Μεγάλη Παρασκευή: Ο Ιησούς δικάζεται και σταυρώνεται στις τέσσερις γωνιές της Γης με τα καρφιά των αμαρτιών μας και τα καρφιά των πολεμαρχών του πλανήτη μας. Οι άνθρωποι που τον πίστεψαν και τον πιστεύουν ανά τον κόσμο συνεχίζουν να ζουν χάρη σ' αυτόν, στη θυσία του, και - παρά τη σκοτεινιά του θανάτου - συνεχίζουν να ελπίζουν και στη δική τους ανάσταση κατά τη Δευτέρα Παρουσία Του...

Μέσα σ' αυτούς και οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί της Ελλάδας, που ζουν τη δική τους σταύρωση την τελευταία δεκαετία και περιμένουν με προσμονή την ανάστασή τους, σαν νίκη της ζωής πάνω στο θάνατο, όπως τη συμβολίζει το Πάσχα, το Πάσχα των Ελλήνων. Αυτό θα γίνει η κινητήρια δύναμη και της δικής τους ζωής, για να ανθοφορήσει αυτή σε καλύτερο περιβάλλον οικονομικό, ηθικό, κοινωνικό και εθνικό.

Οι εκκλησίες γεμίζουν αυτές τις μέρες με κόσμο που ξαναβιώνει την εθιμοτυπική τήρηση των πασχαλινών παραδόσεων. Οι πιο πολλοί απ' αυτούς που σπεύδουν να εκκλησιαστούν είναι εγκιβωτισμένοι από χρόνια σε μια στείρα θρησκευτικότητα που τους ωθεί να τηρούν τα γιορτινά στερεότυπα αφήνοντας στην αφάνεια το μήνυμα της Ανάστασης του Πάσχα.

Μ' ένα ολιγόλεπτο προσκύνημα στον Επιτάφιο κι ένα ''Χριστός Ανέστη'' το βράδυ του Μεγάλου Σαββάτου'' εκπληρώνουν, όπως νομίζουν, τα χριστιανικά τους καθήκοντα και επιστρέφουν στα σπίτια τους με ήσυχη τη συνείδησή τους. Η εξανθρώπιση του Κυρίου και οι υπαρξιακές συνέπειες της Ανάστασής Του δε φαίνεται να τους ενδιαφέρουν, πέραν των γλυκόηχων ύμνων και των θεαματικών τελετουργικών, που προσπαθούν να αναπαραστήσουν οι ιερείς στις εκκλησίες.

Από τον όρθρο ακόμα της περασμένης Μεγάλης Δευτέρας («... μνείαν ποιούμεθα τοῦ μακαρίου Ἰωσὴφ τοῦ Παγκάλου, καὶ τῆς ὑπὸ τοῦ Κυρίου καταραθείσης καὶ ξηρανθείσης Συκῆς...») άρχισαν να μαζεύονται οι πιστοί στις εκκλησίες. Μετά την πρώτη μέρα της Μεγάλης Εβδομάδας, πέρασαν στη λειτουργία του όρθρου της Μεγάλης Τρίτης («...Ιδού ο Νυμφίος έρχεται εν τω μέσω της νυκτός...»), με την παραβολή των δέκα μωρών Παρθένων και των Ταλάντων.

Ήταν μια ιερουργική ακολουθία η προχθεσινή που οδήγησε ομαλά τους πιστούς στη χθεσινή μέρα, την Μεγάλη Τετάρτη της μεταστροφής της αμαρτωλής και της προσευχής του Χριστού στο Όρος των Ελαιών, για ν' ακολουθήσει μετά η προδοσία του Ιούδα... Μετά απ' αυτήν θα περάσουν στην σημερινή Μεγάλη Πέμπτη και τον Μυστικό Δείπνο του Ιησού με τους 12 Αποστόλους.

Το βράδυ της ίδιας μέρας θα παρακολουθήσουν τον όρθρο της Μεγάλης Παρασκευής και την αναπαράσταση το Θείου Δράματος της Σταύρωσης, όπου είθισται να διαβάζονται τα 12 ευαγγέλια, που περιγράφουν τα γεγονότα από τη σύλληψη έως και την ταφή του Χριστού. Οι στιγμές θα είναι όπως πάντα συγκινητικές, όταν - ανάμεσα στο 5ο και το 6ο Ευαγγέλιο θα ψάλλουν εν χορώ οι πιστοί το αντίφωνο «Σήμερον κρεμάται επί ξύλου…»

''Σήμερον κρεμάται επί ξύλου,

ο εν ύδασι την γην κρεμάσας.

Στέφανον εξ ακανθών περιτίθεται,

ο των αγγέλων βασιλεύς.

Ψευδή πορφύραν περιβάλλεται

ο περιβάλλων τον ουρανόν εν νεφέλαις.

Ράπισμα κατεδέξατο,

ο εν Ιορδάνη ελευθερώσας τον Αδάμ.

Ήλοις προσηλώθη,

ο Νυμφίος της Εκκλησίας.

Λόγχη εκεντήθη, ο Υιός της Παρθένου.

Προσκυνούμεν σου τα Πάθη, Χριστέ.

Δείξον ημίν και την ένδοξόν σου Ανάστασιν''.

Το πρωί της Μεγάλης Παρασκευής θ' αρχίσει ο στολισμός του Επιταφίου στις εκκλησίες. Οι ψάλτες θα ψάλλουν στην αρχή τις Μεγάλες Ώρες (που περιέχουν ψαλμούς, τροπάρια, Αποστόλους, Ευαγγέλια και Ευχές) και στη συνέχεια τον Εσπερινό της Μεγάλης Παρασκευής. Θα γίνει η Αποκαθήλωση του Εσταυρωμένου κι αμέσως ο Κύριος θα τοποθετηθεί στο Ιερό Κουβούκλιο του Επιταφίου, ο οποίος θα είναι σκεπασμένος με ύφασμα κεντημένο με χρυσοκλωστή ή ζωγραφισμένο επάνω του τον νεκρό Ναζωραίο.

Ο κόσμος, που θα έχει συρρεύσει με ευλάβεια και κατάνυξη στους ναούς, θα περιμένει υπομονετικά τη σειρά του, για να ασπαστεί τον Επιτάφιο, να προσευχηθεί, να γαληνέψει η ψυχή του, να πάρει λουλούδια από τα χέρια νεαρών κοριτσιών, που θα είναι ντυμένες μυροφόρες.

Είναι αυτές που τον στολίζουν από βραδύς ξενυχτώντας, για να σταθούν την επόμενη μέρα (Μεγάλη Παρασκευή) δίπλα στο ιερό κουβούκλιο του Επιταφίου της ενορίας τους και να μοιράσουν λουλούδια στους πιστούς προς δόξα του αποθανόντος Κυρίου…

Το βράδυ θα ψαλεί ο όρθρος του Μεγάλου Σαββάτου και η υμνολογία η σχετική με την ταφή του Κυρίου από τους Ιωσήφ και Νικόδημο, όπως και η κάθοδος της ψυχής Του στον Άδη. Απ' το «Ότε κατήλθες προς τον θάνατον...» θα φτάσουν να ψάλουν τα Εγκώμια(«Η ζωή εν τάφω…», «Άξιον εστί μεγαλύνειν…», «Αι γενεαί πάσαι…» και «Ω γλυκύ μου Έαρ…»

Γύρω στις 9 η ώρα, σ' όλες τις εκκλησίες της χώρας θα σβήσουν τα φώτα. Η πομπή του Επιταφίου, η πομπή της Σταύρωσης θα ξεκινήσει, υπό το αμυδρό φως των κεριών του πλήθους που θα τη συνοδεύει. Θα κάνει το γύρο της ενορίας και θα κινηθεί με αργό και σταθερό ρυθμό προς το κέντρο της, διαπερνώντας το πλήθος των πιστών, που θα ακολουθεί σιωπηλό την νεκρική πορεία.

Το Θείο πάθος θα κορυφωθεί μέχρι την αναστάσιμη μέρα μέσα σε σκηνές κινηματογραφικές, που θα ξυπνήσουν στο μυαλό των πιστών φευγαλέες εικόνες θανατερές και φριχτές απ' το Θείο Δράμα του Ευαγγελίου…

Ύστερα θα ακολουθήσει, το Μεγάλο Σάββατο της Ανάστασης του Κυρίου, με τις μοναδικές υπαρξιακές και μεταφυσικές προεκτάσεις, την απομυθοποίηση του θανάτου και του θριάμβου της ζωής πάνω σ' αυτόν. Οι δυνάμεις του σκότους και της φθοράς θα δώσουν τη θέση τους σε αυτές της αλήθειας, της δικαιοσύνης, της αγάπης και της πληρότητας της ζωής.

Κι αυτά τα δώρα του Αναστημένου Χριστού θα δώσουν για μια ακόμα φορά αποστομωτική απάντηση στους άθεους και της δικιάς μας πατρίδας καθιστώντας ανενεργές τις ''μηδενιστικές εκβλαστήσεις του υπαρξιακού προβληματισμού τους''.

Ναι, θα μου θυμίσετε με το δίκιο σας - πως κι αυτή η πολυπόθητη Πασχαλιά θα βρει πολλούς από μας μόνους και καταβεβλημένους, αφού τα τελευταία δυστυχώς χρόνια βιώνουν σαν κυρίαρχες ''γεύσεις'' στην καθημερινή τους ζωή τη φτώχεια, την απελπισία και την απόγνωση της μνημονιακής περιόδου, που άφησε τα ματωμένα αποτυπώματα των χεριών της πάνω στο σώμα και την ψυχή μας.

Θα μου θυμίσετε ακόμα πως, σαν να μην έφταναν όλα αυτά, ξέσπασε βίαια στα κεφάλια μας η μεταναστευτική κρίση, που μετέτρεψε τα νησιωτικά μας παράλια σε υγρούς τάφους ψυχών των κατατρεγμένων μεταναστών και προσφύγων που μας ήρθαν απρόσκλητοι, για να προσθέσουν στα αδιέξοδα της δικιά μας αβεβαιότητας (απ' την υποθήκευση του μέλλοντος των παιδιών μας λόγω της επώδυνης οικονομικής κρίσης) τη δικιά τους δυστυχία κι εξαθλίωση.

Ναι, έγιναν όλα όπως τα λέτε και εξακολουθούν να είναι για τους πολλούς το ίδιο επώδυνα και θλιβερά τα παρεπόμενα αυτής της κρίσης. Όμως υπάρχει η Ανάσταση στον ορίζοντα, μην το ξεχνάτε!.. Η Σταύρωση του Θεανθρώπου κι η σταύρωση των Ελλήνων την εγκυμονούν!.. Το αρχέτυπο της νεκρανάστασης είναι μέσα μας, στις καρδιές μας. Γεννιέται για να πεθάνει και κηδεύεται για να ξαναγεννηθεί!..

Η Ελλάδα πεθαίνει μαζί μας τα δέκα τελευταία χρόνια της δοκιμασίας της και τώρα ακόμα, Μεγάλη Εβδομάδα των Παθών του Κυρίου, κηδεύεται με θρήνους και μοιρολόγια μες στην οργιαστική ανθοφορία της ανοιξιάτικης φύσης της, που τη θάβει με ραντίσματα πόνου κάτω από σωρούς λουλουδιών της...

Έχει πεθάνει; Μην απελπίζεστε! Κοιτάξτε ένα φως στον ορίζοντα!.. Είναι δικό της!!! Έζησε και ζήσαμε όλοι μαζί της αυτήν τη φριχτή, θανατερή αναμονή της Ανάστασης... Δώσαμε πλάι της τις μάχες της αξιοπρέπειας και της επιβίωσης του λαού μας.

Προβάλαμε με το σθένος μας το ψυχικό μεγαλείο της και την ανωτερότητα της ''φιλόξενης'' καταγωγής της δίνοντας απτά δείγματα στην Υφήλιο της ψυχικής και υλικής γενναιοδωρίας της, αφού μοιραστήκαμε το υστέρημά της με τους φτωχότερους και δυστυχέστερους μετανάστες και πρόσφυγες που ζήτησαν τη βοήθειά της.

Προσδοκώντας την Ανάσταση του Εσταυρωμένου, περιμένουμε να πάρουμε πίσω τη δωρεά που προσφέραμε, (''Δωρεάν λάβετε, δωρεάν δότε'') με απαρχή το Πάσχα που έρχεται και κυοφορεί την ελπίδα της επερχόμενης αναγέννησης της Ελλάδας από τις στάχτες της!..

Με όραμα την Ιθάκη του μέλλοντός μας, ας ευχηθούμε να γίνει το φετινό Πάσχα που πλησιάζει μια ευκαιρία για την έξοδο όλων μας απ' τον ατομικισμό στην κοινωνία της αγάπης, όπου το ''εγώ'' θα παραμερίσει μπροστά στο ''εμείς'' και θα ανοίξει το δρόμο, ατομικά και συλλογικά, για ν' αποκτήσουμε εμείς οι Έλληνες - έστω κι αργά - την εμπειρία της αναστημένης ζωής μας!..

Καλό Πάσχα!..

Διαβάστε περισσότερα