Μια πρώιμη χαρτογράφηση του κομματικού σκηνικού

14:47 29/7/2019 - Πηγή: Antinews

Το σύστημα διακυβέρνησης της ΝΔ στην πραγματικότητα, καθορίζει τους όρους του πολιτικού παιχνιδιού για τα επόμενα 4 έως 8 έτη.

Εκ της παραπάνω πραγματικότητας προκύπτει ότι το ΣΥΡΙΖΑ αν είναι κόμμα "εν κινήσει" τότε οφείλει να δεχτεί, δεδομένης της πρόσφατης κυβερνητικής του πορείας, ότι το κάνει σε μια άτυπη 'ρόδα του χάμστερ', και αυτό, διότι η πρωτοβουλία των κινήσεων ανήκει ουσιαστικά στη ΝΔ.

Από την κυβερνητική πορεία της ΝΔ αποκλειστικά θα διαγραφεί και ο κομματικός χάρτης του μέλλοντος.

Πιο συγκεκριμένα

η διακυβέρνηση ΝΔ εξετάζεται σε 2+1 επίπεδα αναφοράς, ενίοτε αντιθετικά ή και συνθετικά μεταξύ τους:

1. Μια εμπέδωση της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ στο όνομα μιας καταχρηστικής αντίληψης "συνέχειας του κράτους" όπου απλώς θα πρόκειται για τυπική εναλλαγή στην εξουσία, όπου σε τίποτα δεν θα δείχνει ότι επήλθε ουσιαστική πολιτική αλλαγή αποτυπώνοντας στην κοινωνία ένα κλίμα δυστοπικού "1984" (βλ. Όργουελ) ατύπως πλην σαφώς, ως να πρόκειται για ίδιο κόμμα άλλη μαρκίζα.

2. Μια πολιτική τολμηρή που θα εμπεδώνει ότι επήλθε πολιτική αλλαγή και θα επιβεβαιώνει τις ανησυχίες της ελληνικής κοινωνίας προκειμένου να ξεφύγει από την ισοπεδωτική μιζέρια των προηγουμένων ετών.

Για παράδειγμα οι εξαιρετικές επιλογές του υπουργού εργασίας π.χ. ως προς το πως διαμορφωνόταν η κατάσταση με τις εκκρεμείς συντάξεις (εκατοντάδες χιλιάδες), το ύψος κάποιων εξ αυτών (μέχρι και 24000€), εξορθολογισμός ζητημάτων όπως π.χ. με τον ΑΜΚΑ κ.ο.κ, ενώ η κοινωνία υπέφερε στο όνομα των "πρωτογενών πλεονασμάτων", εμπεδώνουν μια πρόθεση ανάταξης της χώρας και ασφάλειας δικαίου για τους πολίτες της που καταταλαιπωρήθηκαν.

+1. Ο πολιτικός πολιτισμός και η συναίνεση, ανήκουν -εκ των ων ουκ άνευ- στα γνωρίσματα μιας κοινωνικά φιλελεύθερης παράταξης, όπου εκτός των άλλων, καταργεί λογικές ρεβανσισμού, δίχως όμως να περνάει από το φίλτρο της πρώτης άνωθεν ισοπεδωτικής παραδοχής, αλλά αποτυπώνοντας συνθετικά με την δεύτερη (όπ.,παρ) ότι μπορεί μια κυβέρνηση να προσφέρει ασφάλεια δικαίου, να επαναφέρει την δικαιολογημένη εμπιστοσύνη των πολιτών στους θεσμούς (οι οποίοι στο ρεβανσιστικό κριτήριο της προηγούμενης περιόδου απαξιώθηκαν) και να ξέρει η κοινωνία πως ό, τι ισχύει για την διοίκηση δεν αλλάζει εκ περιτροπής κατά τα συμφραζόμενα ενός εφιαλτικού κριτηρίου ρεβανσισμού και ανακολουθίας του δυναστικού κομματοκράτους.

Το διαρκές γεγονός μιας πορείας τακτικισμών της παρελθούσης 5ετίας σχεδόν 2015-2019, διασφάλισε μεν την μακροβιότερη διακυβέρνηση της δεκαετίας (2010) για τον ΣΥΡΙΖΑ αλλά -πέραν των εκκρεμών υποχρεώσεων που βαραίνουν την τωρινή διακυβέρνηση- "εξασφάλισε" ένα σταθερό περιβάλλον διακυβέρνησης για τη ΝΔ που από την εποχή της άκαρπης "διαπραγματευτικής" γιούργιας του μνημονίου, σε συνδυασμό με την αδυναμία να πληγεί λόγω της προεδρικής εκλογής (όπως είχε συμβεί το 2014) της παρέχει την δυνατότητα με προγραμματισμό, συνέπεια, και κυρίως με ήθος, να ανατάξει τις πληγές μιας σηπομένης πραγματικότητας εξαιρετικά διαβρωτικής για τους θεσμούς και την εθνική και κοινωνική συνοχή.

Αυτή η ευκαιρία δεν πρέπει να "πάει" χαμένη σε μια εποχή που η κοινωνία πλην των οικείων της συριζέικης νομενκλατούρας- μετράει τις πληγές της.

Διαβάστε περισσότερα