Μια πρώτη ανάγνωση του αποτελέσματος

16:13 9/7/2019 - Πηγή: Antinews

1. Στεγανοποιημένο το 30% των συριζαίων λόγω της προπαγάνδας του διαίρει και βασίλευε και της απόλυτης συριζοποίησης του κράτους και της "οικονομίας" επί τη βάσει της εξάρτησης από το "κόμμα" και των ειδικών στοχεύσεων προσέλκυσης ψηφοφόρων.

2. Αυτή η πραγματικότητα (που είχε αποτυπωθεί ως φαινόμενο τον Σεπτέμβριο του 2015 ήτοι μετά τα capital controls κλπ.) αποτυπώνει πως όταν κάποιες συγκεκριμένες διχαστικές και εκδικητικές ιδεολογίες

με λουδοβίκειο "αυτοκρατορικό" πρόσημο αναλάβουν την εξουσία, ΔΕΝ ΞΕΚΟΛΛΑΝΕ.

Έτσι κινητοποιήθηκε μεγάλο μέρος της ελληνικής κοινωνίας που δεν θα ανεχόταν να καθοριστεί η μοίρα του από το συριζέικο σύστημα εξουσίας για άλλα 4 χρόνια και δεν επαναπαυόταν στην ... συνειδητοποίηση των συριζαίων ψηφοφόρων* -αντιλαμβανόμενο και την φύση της εξουσίας τους και τα τερτίπια της απλής αναλογικής- για να δώσει ένα τέλος της παρακμής.
* (εδώ μετά το Μάτι, το καλοκαίρι άκουγα σε ρ/φ σταθμό ότι είχε ανέβει κι άλλο δημοσκοπικά το ΣΥΡΙΖΑ).

3. Πρώτο κόμμα η αποχή με σταθεροποίηση άνω του 40% τα τελευταία χρόνια.

Και αυτό γιατί έπαψε να εμπιστεύεται την σύγχρονη πολιτική, τους θεσμούς και νιώθει αδύναμο απέναντι στο μανδαρίνικο υπερκράτος.

4. Η ψήφος προς τη ΝΔ έχει μεν ανακλαστικό περιεχόμενο (καθ’ υπερβολήν σχολίαζα σε φιλικό πρόσωπο πως αν το ΣΥΡΙΖΑ έπιανε 40% η ελληνική κοινωνία θα έδινε 60% στη ΝΔ), αλλά έστω και ως υποδοχέας αυτού του 40% επί των ψηφισάντων πιστώνεται ως νίκη στην ηγεσία της ΝΔ σε πρώτη φάση, νίκη αλλά όχι λευκή επιταγή.

5. Η ΝΔ να κοιτάξει επιτέλους τους αδικημένους του συστήματος οργουελιανής διακυβέρνησης, τον κόσμο που σιχάθηκε την πολιτική είτε ψήφισε για να φύγουν οι συριζαίοι, είτε απείχε, είτε... δραπέτευσε στο εξωτερικό για να σωθεί και να δει άσπρη μέρα.
Χωρίς φυσικά να κάνει διακρίσεις αλά ΣΥΡΙΖΑ, δεν υπάρχουν κυβερνήσεις των ...πολλών, η επισήμανση έχει πρακτική και όχι μικροπρεπή διάσταση.

Οι καθ' έξιν ιδεοληπτικοί διχαστικοί, επιδοματούχοι, δεν θα αλλάξουν, το απέδειξαν περίτρανα μια 6ετία τώρα, ας μην τρέφουμε αυταπάτες.

Το 31% θα γίνει 20% σχετικά αν κινητοποιηθούν όσοι αποστράφηκαν την πολιτική ή έφυγαν στο εξωτερικό και φυσικά όσοι ψηφίζοντες αντίσυριζα δεν θα φύγουν αηδιασμένοι από άλλη μια διάψευση προσδοκιών.

5. Πολύ θετική η εκπαραθύρωση της Χρυσής Αυγής. Και όχι τόσο για τους λόγους που διακινούσαν στις τηλεοπτικές συζητήσεις, αλλά κυρίως γιατί λειτουργούσε ως στεγανό συκοφάντησης του ελληνισμού που καπάρωνε ένα 6% δίχως να εκπροσωπεί από άποψης αρχών την ελληνική κοινωνία με εθνικές ανησυχίες.

6. Ισχυρή η μικρή αντιπολίτευση (βαρουφάκηδες, βελόπουλοι και πάει λέγοντας), το ΚΚΕ καλά... υπάρχει κι αυτό για να υπάρχει.
Το αν οι πρώτοι θα εξελιχθούν σε flash parties ήτοι, κόμματα-κομήτες κατά την πολιτική επιστημονική ορολογία, ή θα εδραιωθούν και θα παίξουν ρόλους, είναι κάτι ακόμα νωπό και άρα ανεπίκαιρο να εξεταστεί, θα συνεξεταστεί με την κοινοβουλευτική τους παρουσία που αν είναι τύπου ελάσσονος αντιπολίτευσης (;) 2015-9 σαφώς θα αφανιστεί.

Διαφωνώ με την άποψη ότι οπωσδήποτε διαμορφώθηκε ένας νέος δικομματισμός, όταν ξέρεις ότι κάποιοι αμετανόητα θα ψηφίσουν ΣΥΡΙΖΑ, θα πας να ψηφίσεις να μην έρθουν.

Το ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει ιδεολογία, είναι ένα κόμμα αντιλήψεων ιδιοποίησης και της εξουσίας ως αυτοσκοπού, δεν είναι πολιτικό, είναι κομματικό και δη παλαιοκομματικό γι' αυτό ευδοκίμησε παρά την κραιπαλώδη και εφιαλτική του διακυβέρνηση.

Διέθετε τα μέσα να διαιωνίσει την παρουσία του στην πολιτική σκηνή και γι' αυτό ευθύνονται όσοι -ηπίως- το ανέχονταν.

Κεντροαριστερά είναι το ΚΙΝΑΛ, κινηματικά είναι τα δυο λαϊκίστικα κόμματα που μπήκαν στην βουλή.

Το ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει ούτε κινηματική λογική (τι, θα το παίζουν πάλι "Αγανακτισμένοι"; δεν τους πιστεύει η κοινωνία και πάντοτε θα είναι εκεί να ενεργοποιείται για να μην επανεκλεγούν), ούτε... κεντροαριστερό σοσιαλδημοκρατικό πρόσημο, το απέδειξε η κυβερνητική τους θητεία και εμπάθεια.

Απλώς έδρεψαν τους "καρπούς" της απόλυτης ιδιοποίησης και χειραγώγησης των πάντων αφού πάντα ο καημός τους ήταν: "πήραμε την κυβέρνηση, όχι την εξουσία".

Σε κάθε περίπτωση μακάρι (δεοντολογία γαρ μετά την κάλπη) να αλλάξει η πραγματικότητα του μακροχρόνιου εφιάλτη που βιώνει η χώρα και να πάψουμε να μιλάμε πολύ αλλά να ασχοληθούμε με την προκοπή και την ανάταξη μιας σηπομένης κατάστασης που μας έχει βυθίσει στην άβυσσο.

Διαβάστε περισσότερα