«Μικροχαρές και μικροκέρδη συμψηφίζοντας…»*

Του Γιώργου Χατζηδημητρίου

Ο γκουρού του ποδοσφαιρικού στοιχήματος στην Ελλάδα ήταν ο πρόωρα προδομένος από την καρδιά του Γιώργος Παρασκευάς. Ένα οξυδερκές πατριωτάκι από την Κύπρο, που ενώ σπούδαζε Νομικά στην Αγγλία, περνούσε τις ελεύθερες ώρες του στα στέκια των «μπουκ» προσπαθώντας να καταλάβει τη λογική του τζόγου και της γκανιότας στη μαθηματική τους διάταξη.

Ο βασικός του κανόνας ήταν «Παίζε με μέτρο και χωρίς να ζητάς εκδίκηση. Κινήσου

βάσει προϋπολογισμού, από τον οποίο δεν θα παρεκκλίνεις. Δεν παίζεις ποτέ με λεφτά που τα ‘χεις για βασικές βιοτικές ανάγκες. Παίζε με σκοπό τη νίκη και μόνο όταν οι αποδόσεις που έχουν δώσει οι απρόσωπες εταιρίες στοιχημάτων είναι λανθασμένες και σε συμφέρουν. Κι αν τα πράγματα δεν πάνε καλά κι έχεις δέκα φράγκα στην τσέπη και το δίλημμά σου είναι να βγάλεις την γκόμενα για καφέ ή να τα τζογάρεις στο Στοίχημα, τότε βγάλε για καφέ το κορίτσι»! Το τελευταίο ειδικώς το τήρησα ευλαβικά.

Πέμπτη μέρα στο Euro ’24 την περασμένη Τρίτη και ξέχασα ό,τι είχε πει. Είχα έναν περιορισμένο λογαριασμό, συντηρητικό, στην άκρη, ο… τζογαδόρος της συμφοράς, 50 ευρώ συνολικά και τη μέρα εκείνη είχα μείνει με ένα 5ευρο. Περισσότερο για την ψευδαίσθηση έμπαινα. Ότι, και καλά, είμαι κι εγώ μέρος της Ιστορίας.

Μετά τους αγώνες Τουρκία – Γεωργία (άσο με «όβερ») και Πορτογαλία – Τσεχία («Χ» ημίχρονο, «άσος» τελικό, που καλύτερα αυτό να μην το ’παιζα γιατί μου ’βγαλε την ψυχή) ρεφάρισα κάπως και γύρισα στα ίσα μου. Δεν είναι το ποσό. Είναι που θέλεις να ανακαλέσεις ρίγη παλαιών συγκινήσεων, όπως τότε στον Ιππόδρομο στις Τζιτζιφιές, όπου χάσαμε κάποτε κάποια καλά λεφτά με τον κουμπάρο μου τον Μάκη, σχεδόν από μισό εκατομμύριο παλιές δραχμούλες ο καθένας, και γυρίσαμε σπίτι όπου μας περίμεναν οι γυναίκες μας με φτερά τσακισμένα…

Εκεί, στον παλιό Ιππόδρομο, όπου χάσαμε κάτι αιματοβαμμένα «φορκάστ» που αλλάξαμε τα άλογα μπροστά στο γκισέ και κάτι σακάτικα «γκανιάν» συνειδητοποίησα την έλξη και συνάμα τη ματαιότητα του τζόγου. Ένας παθιασμένος παίκτης δεν θα δώσει δυάρα, ακόμα κι αν την ώρα που τα άλογα βρίσκονται στην κλειστή στροφή περάσει από μπροστά τους γυμνή η Μις Κόσμος. Όμως, όταν σε πιάνει ο πυρετός, δεν υπάρχει περίπτωση να μη χάσεις. Κι αν υπάρχει περίπτωση να κερδίσεις, είναι επειδή σου ρίχνει σπανίως μια σπλαχνική ματιά η μοίρα… Όπως ένα βράδυ στο Μαρκόπουλο, όπου χάσαμε όλα μας τα λεφτά και στην τελευταία κούρσα τα πήραμε πίσω, μαζί με τα ουίσκια που είχαμε πιει μέχρι τότε.

Το παρόν σχόλιο είναι ταπεινό συμπέρασμα μιας φτωχής εμπειρίας και δεν συνιστά επ’ ουδενί προτροπή στον τζόγο. Το «Ταμείο» ωστόσο, έστω κι αυτά τα λίγα που έρχονται ύστερα από μελέτη και τύχη, πάντα (θα) είναι, όπως λέγαν οι μπαρουτοκαπνισμένοι παίκτες, ψυχοθεραπεία…

* (Στίχος του Μανώλη Αναγνωστάκη)

The post «Μικροχαρές και μικροκέρδη συμψηφίζοντας…»* appeared first on antinews.gr.

Keywords
Τυχαία Θέματα