Μονοπάτι με παγίδες το Κυπριακό – προσεκτικός ο Σαμαράς

07:32 17/2/2014 - Πηγή: Antinews

Όταν ξαφνικά πριν δυο εβδομάδες περίπου έσκασε από το πουθενά η συμφωνία για κοινό ανακοινωθέν και έναρξη διαδικασίας επίλυσης του Κυπριακού, πολλοί ήταν εκείνοι που ξαφνιάστηκαν.

Η απόρριψη του Σχεδίου Αννάν, με συντριπτική πλειοψηφία από το λαό της Κυπριακής Δημοκρατίας και όσα διαδραματίστηκαν μετά, είχε κάνει πολλούς να πιστέψουν ότι πολύ δύσκολα το Κυπριακό θα έμπαινε πάλι σε μια πορεία επίλυσης.

Παρόλα αυτά οι γνωρίζοντες πρόσωπα και πράγματα, ήξεραν ότι η αμερικανική διπλωματία δεν είχε σταματήσει στο παρασκήνιο να εργάζεται εντατικά για μια επαναφορά της διαδικασίας επίλυσης

στο προσκήνιο. Το γεγονός αυτό συνάδει και με τη γενική κατεύθυνση της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής το τελευταίο διάστημα, αφού κάτι ανάλογο και το ίδιο ξαφνικό προέκυψε και στη διαδικασία αποκατάστασης των σχέσεων και άρσης των κυρώσεων με το Ιράν.

Και στις δυο περιπτώσεις στον πυρήνα των εξελίξεων βρίσκονται τεράστια οικονομικά συμφέροντα που έχουν να κάνουν με πηγές ενέργειας.

Στην περίπτωση της Κύπρου, η ξαφνική εγρήγορση έχει να κάνει με τα αποθέματα φυσικού αερίου τόσο της Κύπρου, όσο και του Ισραήλ, αλλά και τις διόδους μεταφοράς τους προς την Ευρώπη.

Επίσης, είναι καλό να γνωρίζει η κοινή γνώμη ότι οι βασικές εταιρίες που εμπλέκονται στον ενεργειακό πακτωλό των πηγών της Κύπρου και του Ισραήλ, αλλά και τις πιθανές διόδους μεταφοράς τους μέσω Ελλάδας ή Τουρκίας, είναι αμερικανικές.

Τα συμφέροντα αυτά, παρά το γεγονός ότι μετά την επιδείνωση των σχέσεων Ισραήλ – Τουρκίας υπάρχει μνημόνιο κατανόησης με την Κύπρο, για την κατασκευή ενός τέρμιναλ υγρού φυσικού αερίου στον Βασιλικό της νότιας ακτής της Κύπρου, σήμερα επιθυμούν να βάλουν και πάλι στο παιχνίδι την Τουρκία. Δεν ήταν τυχαία άλλωστε η τρομερή πίεση που άσκησε ο Αμερικανός Πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα, κατά τη διάρκεια της επίσκεψης του στο Ισραήλ στον Πρωθυπουργό, Μπέντζαμιν Νετανιάχου, να ζητήσει συγγνώμη από τον Τούρκο ομόλογό του, Ταγίπ Ερντογάν, για την επίθεση σε τουρκικό καράβι που μετέφερε βοήθεια στους Παλαιστινίους, με στόχο την αποκατάσταση των σχέσεων Τέλ Αβίβ – Άγκυρας.

Η υπάρχουσα από τον Ιούνιο του 2013 συμφωνία με την Κύπρο αυξάνει την πιθανότητα μια ευρωπαϊκής διόδου εξαγωγής του φυσικού αερίου μέσω Ελλάδας που θα αποφύγει την Τουρκία.

Από την άλλη πλευρά είναι γεγονός ότι η κατασκευή ενός υποθαλάσσιου αγωγού από την ισραηλινή πηγή Leviathan στην Τουρκία είναι πιο συμφέρουσα όσο αφορά το κόστος και σύμφωνα με μελέτες θα επιφέρει πιο γρήγορα κέρδη από την κατασκευή του τέρμιναλ στην Κύπρο.

Ακόμη πιο σοβαρό είναι το γεγονός ότι μια επίλυση του Κυπριακού, στην ουσία θα εξαφανίσει και τα προβλήματα που υπάρχουν με την ανακήρυξη της κυπριακής ΑΟΖ, άλλο ένα γεγονός που βάζει χωρίς τυμπανοκρουσίες την Τουρκία στο παιχνίδι από την πίσω πόρτα.

Την ίδια στιγμή μια προσεκτική ανάγνωση του συμφωνηθέντος Κοινού Ανακοινωθέν, κάνει αμέσως αντιληπτό το γεγονός ότι υπάρχουν πάρα πολλά γκρίζα και ασαφή στοιχεία και είναι πολύ πιθανό να υπάρξει μη εμφανές με γυμνό μάτι παράθυρο για επαναφορά του σχεδίου Αννάν με συγκαλυμμένη μορφή.

Είναι επίσης ενδιαφέρον, ότι οι δυνάμεις που προωθούν τη νέα αυτή διαδικασία επίλυσης έχουν βρει θετική διάθεση από τον Πρόεδρο της Κύπρου, Νίκο Αναστασιάδη. Ταυτόχρονα βέβαια έχουν προκαλέσει την έντονη αντίδραση του Νικόλα Παπαδόπουλου, γιού του πρωτομάστορα της απόρριψης, Προέδρου Τάσου Παπαδόπουλου.

Πάρα πολύ θετικό για τις από εδώ και στο εξής εξελίξεις είναι το γεγονός ότι Πρωθυπουργός της Ελλάδας σε αυτή την κρίσιμη για το Κυπριακό στιγμή είναι ο Αντώνης Σαμαράς, ο οποίος έχει και τη γνώση και την εμπειρία να αντιμετωπίσει αυτά που έρχονται.

Του λόγου το αληθές, παρά την επίθεση κομπλιμέντων από το Λευκό Οίκο και όχι μόνο, αποδεικνύει ένα σημείο των δηλώσεων του μετά τη συνάντηση του με τον Πρόεδρο της Κύπρου στην Αθήνα.

Συγκεκριμένα ο Αντώνης Σαμαράς είπε,

«Στο τραπέζι των συνομιλιών, θα κάτσουν οι Ελληνοκύπριοι και οι Τουρκοκύπριοι οι οποίοι έχουν και την ευθύνη να οδηγήσουν τη διαπραγμάτευση σε μία τελική λύση. Πρέπει βέβαια να αντλήσουμε και διδάγματα, από πρόσφατες, μέχρι και πολύ πρόσφατες, φάσεις της πορείας του Κυπριακού και να διαφυλάξουμε τις προϋποθέσεις της ευρύτατης εθνικής συναίνεσης. Σε κάθε περίπτωση, μια τέτοια λύση θα πρέπει να γίνει δεκτή μέσω δημοψηφίσματος και συγκεκριμένα μεταξύ δύο ταυτοχρόνων δημοψηφισμάτων στα οποία θα μετάσχουν τα νόμιμα μέλη των δύο κοινοτήτων.»

Η επισήμανση αυτή από τον Πρωθυπουργό πέρα από το γεγονός ότι παίρνει σαφείς αποστάσεις από αυτούς που βιάζονται να φτάσουν στη λήξη πριν καν αρχίσει το παιχνίδι, κρούει τον κώδωνα του κινδύνου για κάποιους που ευαγγελίζονται λύσεις ερήμην του λαού της Κύπρου.

Οι ραγδαίες εξελίξεις στο Κυπριακό, έχουν και έντονη πολιτική σημασία για την Ελλάδα, πέρα από τα οικονομικά συμφέροντα που διακυβεύονται για τη χώρα μας. Βέβαια θα είναι λάθος ένα τόσο σοβαρό εθνικό θέμα όπως είναι το Κυπριακό να αποτελέσει πεδίο αντιπαράθεσης στις επερχόμενες εκλογικές αναμετρήσεις στην Ελλάδα. Παρόλα αυτά δεν θα πρέπει να διαφύγει της προσοχής του ελληνικού λαού, το πόσο σημαντικό είναι το ποιος θα βρεθεί στο τιμόνι της χώρας όταν θα φτάσει ο κόμπος στο χτένι για την λύση στο Κυπριακό και η πίεση θα είναι αφόρητη, και μάλιστα σε συνθήκες πολύ πιο δυσμενείς από αυτές που υπήρχαν την εποχή της απόρριψης του σχεδίου Αννάν.

Τόμας Τζέφερσον

Διαβάστε περισσότερα