ΝΥΤ: Όταν ο Τραμπ σηκώνει το τηλέφωνο…

19:28 3/12/2016 - Πηγή: Antinews

Η εξωτερική πολιτική του Ντόναλντ Τραμπ παραμένει ένα αίνιγμα, αλλά από τις πρώτες του διπλωματικές κινήσεις έχει καταφέρει να προκαλέσει αναστάτωση. Οι New York Times, που καιροφυλακτούν για κάθε "λάθος" του κίνηση, με αφορμή την τηλεφωνική συνομιλία του με την πρόεδρο της Ταϊβάν γράφουν ότι όταν ο Τραμπ σηκώνει το τηλέφωνο για να συνομιλήσει με ομολόγους του "ανατρέπει διπλωματία δεκαετιών". Και ιδού τα παραδείγματα, της έως τώρα πορείας του:

2

Δεκεμβρίου

Ο Τραμπ συνομίλησε με την πρόεδρο της Ταϊβάν και έγινε ο πρώτος Αμερικανός πρόεδρος που το πράττει από το 1979.

Γιατί είναι σημαντικό:

Η τηλεφωνική επικοινωνία με την Τσάι Ινγκ Βεν μπορεί να εξοργίσει την Κίνα, η οποία θέλει να ανακτήσει την Ταϊβάν. Όμως, τιμώντας την πρόεδρο της Ταϊβάν με επίσημη συνομιλία, η μεταβατική ομάδα του Τραμπ υποδηλώνει εμμέσως ότι την θεωρεί ανεξάρτητη χώρα. Οι ΗΠΑ έχουν αρνηθεί να αναγνωρίσουν την Ταϊβάν από το 1979. Ο Τραμπ έγραψε στο Twitter: "Η πρόεδρος της Ταϊβάν μου τηλεφώνησε σήμερα για να με συγχαρεί επειδή κέρδισα την προεδρία".

2 Δεκεμβρίου

Ο Τραμπ καλεί τον Ροντρίγκο Ντουτέρτε, πρόεδρο των Φιλιππίνων, να επισκεφθεί την Ουάσινγκτον.

Γιατί είναι σημαντικό:

Ο Ντουτέρτε έχει κατηγορηθεί για σοβαρές παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων, έχει χαρακτηρίσει τον πρόεδρο Ομπάμα ''γιο πόρνης'' και δήλωσε τον "διαχωρισμό" της χώρας του από τις ΗΠΑ σε πρόσφατο ταξίδι στο Πεκίνο. (Η μεταβατική ομάδα του Τραμπ δεν έχει επιβεβαιώσει την πρόσκληση, την οποία μετέδωσε το Reuters επικαλούμενο κυβερνητικό αξιωματούχο των Φιλιππίνων). Τιμώντας τον Ντουτέρτε με προεδρική πρόσκληση υπονοεί ότι οι ΗΠΑ εγκρίνουν τη συμπεριφορά του, την οποία η κυβέρνηση Ομπάμα είχε προσπαθήσει να περιορίσει.

30 Νοεμβρίου

Ο Τραμπ επαινεί τον ηγέτη του Καζακστάν για τη "φανταστική επιτυχία" του.

Γιατί είναι σημαντικό:

Ο Τραμπ εξήρε τον Νουρσουλτάν Α. Ναζαρμπάγιεφ, πρόεδρο του Καζακστάν από το 1991, σε τόνους που υποδηλώνουν έγκριση στην αυταρχική εξουσία του Ναζαρμπάγιεφ. Σύμφωνα με την κυβέρνηση του Καζακστάν, ο Τραμπ "τόνισε ότι υπό την ηγεσία του Νουρσουλτάν Ναζαρμπάγιεφ, η χώρα μας όλα αυτά τα χρόνια ανεξαρτησίας έχει φανταστική επιτυχία η οποία μπορεί να αποκαλείται θαύμα".

30 Νοεμβρίου

Ο Τραμπ αποδέχεται πρόσκληση για να επισκεφθεί το Πακιστάν, "μία καταπληκτική χώρα".

Γιατί είναι σημαντικό:

Ο πρωθυπουργός του Πακιστάν, Ναγουάζ Σαρίφ, κάλεσε τον Τραμπ να τον επισκεφθεί, σύμφωνα με την ανακοίνωση της πακιστανικής κυβέρνησης για το τηλεφώνημα. Αν ο Τραμπ το κάνει, κινδυνεύει να αποξενώσει την Ινδία, η οποία θεωρεί το Πακιστάν μεγάλο ανταγωνιστή, και θα φανεί ότι επιβραβεύει τη συμπεριφορά του Πακιστάν. Αν δεν το κάνει, κινδυνεύει να εκνευρίσει τους Πακιστανούς ηγέτες, που είναι ευαίσθητοι απέναντι σε αυτό που αντιλαμβάνονται ως αμερικανική αδιαλλαξία. Έτσι κι αλλιώς, το τηλεφώνημα θα μπορούσε να διαταράξει την ευαίσθητη ισορροπία των σχέσεων Ινδίας-Πακιστάν, τις οποίες οι ΗΠΑ έχουν πασχίσει να διαχειριστούν εν μέσω σε πολέμων και πρόσφατων αψιμαχιών.

17 Νοεμβρίου

Η Ιβάνκα Τραμπ παραβρίσκεται σε συνάντηση με τον Ιάπωνα πρωθυπουργό

Γιατί είναι σημαντικό:

Αντί να καλέσει τους αξιωματούχους του Στέιτ Ντιπάρτμεντ για τη συνάντηση με τον Σίνζο Αμπε, ο Τραμπ κάλεσε την κόρη του. Η συνάντηση ανησύχησε τους διπλωμάτες, οι οποίοι φοβούνται ότι ο Τραμπ δεν είναι κατάλληλα προετοιμασμένος, μετά από μακρά ιστορία επικρίσεων απέναντι στην Ιαπωνία. Επίσης θόλωσε τα όρια ανάμεσα στις επιχειρήσεις του Τραμπ, στις οποίες δραστηριοποιείται η κόρη του, και στην αμερικανική κυβέρνηση, στην οποία δεν έχει κανένα ρόλο.

10 Νοεμβρίου

Αφού απαξίωσε τη Βρετανία, ο Τραμπ προσκάλεσε την Βρετανίδα πρωθυπουργό, αλλά όχι επίσημα

Γιατί είναι σημαντικό:

Ο Τραμπ μίλησε με εννέα άλλους ηγέτες πριν από την Τερέζα Μέι, κάτι ασυνήθιστο στην μακρόχρονη ειδική σχέση των δύο χωρών. "Αν ταξιδέψεις στις ΗΠΑ, ενημέρωσέ με", της είπε, κάτι που απέχει πολύ από επίσημη πρόσκληση. Επίσης, ο Τραμπ συναντήθηκε με τον Νάιτζελ Φάρατζ, ένα πλήγμα προς την Μέι. Αργότερα είπε ότι ο Φάρατζ θα έπρεπε να γίνει πρέσβης της Βρετανίας στις ΗΠΑ, αν και οι πρόεδροι τυπικά αποφεύγουν να πουν σε ξένους ομολόγους τους πώς να στελεχώσουν την κυβέρνησή τους.

nytimes.com

Διαβάστε περισσότερα