Ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν κοιμάται πια τα βράδια

17:36 12/7/2013 - Πηγή: Antinews

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης ήταν ο αιώνιος… υπουργήσιμος. Σε κάθε ανασχηματισμό από το 2004 και μετά «πλησίαζε» σε κάποιο υπουργείο αλλά κάτι συνέβαινε και έμενε απ’ έξω. Διακαής πόθος του, λοιπόν, να προσφέρει στην πατρίδα ή ως γόνος της Αγίας Οικογένειας Μητσοτάκη, θεωρεί ότι έχει το… κληρονομικό δικαίωμα και χάρισμα να βρίσκεται στην πρώτη γραμμή της πολιτικής σκηνής.

Αιρετικές και προχωρημένες πολλές φορές οι θέσεις του, για τη μεταρρύθμιση στο δημόσιο τομέα, για αλλαγές που χρειάζονταν στο κράτος και την οικονομία. Και ο Σαμαράς

του έκανε τη χάρη να τον κάνει υπουργό, στο πιο κρίσιμο μάλιστα υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης. Κι από την πρώτη εβδομάδα ο Κυριάκος Μητσοτάκης το έριξε στα…. σκληρά. Διότι έξω από το χορό πολλά τραγούδια λένε. Όταν πρέπει να χορέψεις, τότε αρχίζει και το σκληρό ροκ.

Ο κ. Μητσοτάκης, πάντως, για να περιγράψει την κατάσταση που περνά, επέλεξε ένα τραγούδι της βαριάς λαϊκής κουλτούρας. Του Μάκη Χριστοδουλόπουλου το «Δεν κοιμάμαι πια τα βράδια, πίνω στο ουίσκι τα δικά σου τα σημάδια».

Αυτό είπε στη συνέντευξή του στο αμερικανικό πρακτορείο Bloomberg: «Δεν κοιμάμαι καλά τη νύχτα όταν ξέρω ότι θα χάσουν τη δουλειά τους τόσοι. Δεν είναι εύκολο, ακόμα και από συναισθηματικής απόψεως. Αν πρέπει ωστόσο να υπογράψω απολύσεις, το καλύτερο που μπορώ τουλάχιστον είναι να κάνω την καλύτερη επιλογή ως προς το ποιος πρέπει να χάσει τη δουλειά του». Σε ερώτηση του δημοσιογράφου αν τον προβληματίζει το γεγονός ότι μπορεί να μετατραπεί στον «πιο αντιδημοφιλή πολιτικό της Ελλάδας», ο κ. Μητσοτάκης απάντησε χαρακτηριστικά: «Υπάρχουν αρκετοί αντιδημοφιλείς πολιτικοί (στην Ελλάδα σήμερα). Αν κοιτάξετε (ποιοι είναι αυτοί οι πολιτικοί), θα δείτε ότι ο κόσμος ξέρει. Είναι αυτοί που οδήγησαν σε αυτό το υπερδιογκωμένο κράτος. Είναι πιο αντιδημοφιλείς από εμένα. Προσωπικά υποστηρίζω τις συγκεκριμένες θέσεις εδώ και εννέα χρόνια».

Φυσικά, ο κ. Μητσοτάκης δε θα μπορούσε να πάει μακριά για να βρει αντιδημοφιλή πολιτικό. Βρίσκονται δίπλα του, μέσα στην οικογένειά του. Αλλά, εν πάση περιπτώσει σημασία έχει ότι δε μπορεί ένας υπουργός μιας εβδομάδας να βγαίνει και να «κλαίγεται» επειδή έχει αναλάβει δύσκολο ρόλο. Το επέλεξε, το επεδίωξε και κυρίως ο ίδιος κατέθετε προτάσεις για το τι πρέπει να γίνει. Περιμένουμε να υλοποιήσει τις προτάσεις αυτές. Αν δεν μπορεί το παιδί, ας καταθέσει το χαρτοφυλάκιό του. Και στο κάτω – κάτω μπήκε σε μια θέση προκειμένου να βρει λύσεις και να προωθήσει μια συγκεκριμένη πολιτική επιλογή η οποία είναι η μεταρρύθμιση του δημόσιου τομέα. Αν δε μπορεί να αλλάξει το σάπιο σύστημα για το οποίο μεγάλο μέρος ευθύνης έχει και η οικογένεια Μητσοτάκη, ας έρθει άλλος.

Φυσικά δεν πρέπει να κρίνουμε τον Κυριάκο ως γιο του Κ. Μητσοτάκη. Θα κριθεί ως ξεχωριστή προσωπικότητα και με το έργο που θα παράγει από εδώ και στο εξής. Άμα, όμως, αρχίσει τα παράπονα ή εμφανίζεται «ανθρώπινος» αυτός προκειμένου να εκθέσει την «κακή» κυβέρνηση που επέλεξε απολύσεις, τότε θα έχει πρόβλημα.

Και τέλος, πρέπει να αντιληφθεί ότι σε παρόμοιες συνεντεύξεις εκπροσωπεί την χώρα, την κυβέρνηση και τον πρωθυπουργό. Δεν μπορεί λοιπόν να “κλαίγεται” κατ΄ αυτόν τον τρόπο.