Ο Σαμαράς δείχνει (πάλι) τον εθνικό δρόμο

(Ανανεωμένο) Ακόμη και οι χειρότεροι εχθροί του θα του αναγνωρίσουν ότι ποτέ δεν έβαλε νερό στο κρασί του όσον αφορά τα εθνικά θέματα.

Θα του αναγνωρίσουν επίσης ότι η υπεράσπιση της εθνικής ακεραιότητας ήταν ο λόγος για να απαρνηθεί όχι μία αλλά δύο(!!!) φορές την εξουσία.

Η πρώτη πριν 30 χρόνια και η δεύτερη το ’14.

Κάλλιστα και στις δύο περιπτώσεις θα μπορούσε να σκαρφιστεί ένα αφήγημα για να δικαιολογήσει την προδοσία, αντίστοιχο με αυτά των εθνομηδενιστών που λάβωσαν και συνεχίζουν απτόητοι να λαβώνουν την πατρίδα.

Δεν το έκανε όμως, αλλά προτίμησε να κρατήσει

ψηλά τη σημαία παρόλο που γνώριζε ότι τα κοράκια που θέλουν να κατασπαράξουν την Ελλάδα θα τον οδηγήσουν στην πολιτική απομόνωση.

Αν αυτό δεν είναι ο ορισμός του Εθνικού Ηγέτη, τότε τί είναι;

Κι ερχόμαστε στο σήμερα, όπου και πάλι η Ελλάδα απειλείται με εθνικό ακρωτηριασμό.

Από την ίδια πολιτική οικογένεια, της οποίας το... έργο σήμερα είναι πιο... εύκολο καθώς κάποιοι δήθεν αριστεροί πατριώτες, συνεπικουρούμενοι από κάποιους δήθεν δεξιούς πατριώτες, της έστρωσαν το έδαφος προς αποπεράτωση του εθνομηδενισμού που προστάζουν οι υποτιθέμενοι εταίροι και σύμμαχοι.

Μια οικογένεια την οποία ο Σαμαράς στήριξε τόσο το ’90 όσο και το ’19, πιστεύοντας ότι έτσι θα διασφαλιστούν τα εθνικά συμφέροντα.

Δυστυχώς εξαπατήθηκε απανωτά.

Δεν είναι της παρούσης να του επιρρίψουμε ευθύνες για την έλλειψη διορατικότητας.

Αλλά να τον συγχαρούμε που παρά το επαναλαμβανόμενο λάθος, αντί να σιωπήσει δείχνει εκ νέου τον εθνικό δρόμο.

Κονιορτοποιώντας τόσο τις μητσοτακικές μειοδοτικές μεθοδεύσεις, όσο και τα νοσηρά σχέδια «εταίρων» και «συμμάχων» που βάλθηκαν να επαναφέρουν την Ελλάδα σε καθεστώς μικρής οθωμανικής επαρχίας (δεν το είπε τυχαία ο Μητσοτάκης).

Καλώς ή κακώς με την τελευταία τοποθέτησή του απέναντι στις επεκτατικές ονειρώξεις του τραμπούκου επεκτατικού γείτονα, είναι ο μοναδικός πολιτικός που θέτει τον δάκτυλον επί τον τύπον των ήλων.

Κρούοντας τον κώδωνα του κινδύνου για την εθνική καταστροφή που προμηνύεται, εφόσον συνεχίσουμε να πορευόμαστε στις αντεθνικές ατραπούς του μητσοτακισμού.

Αναδημοσιεύουμε το μανιφέστο-κόλαφο κατά του εθνομηδενισμού, για όσους συνεχίζουν να τρέφουν αυταπάτες σχετικά με το ποιος είναι ο βατός εθνικός δρόμος.

ΥΓ. Οι λοιποί πατριώτες της ΝΔ, ανάλογου(;) βεληνεκούς με του Σαμαρά, θα τον αφήσουν μόνο του να βγάλει το φίδι από την τρύπα;

Το μανιφέστο:

«Η παρουσία και οι δηλώσεις του Ερντογάν στην κατεχόμενη και μαρτυρική Κύπρο αποτελούν μία πρωτοφανή πρόκληση για τον πολιτισμένο κόσμο. Ταυτόχρονα όμως κι ένα ηχηρό μήνυμα στον Ελληνισμό: ο Αττίλας είναι ξανά εδώ!

Η Δύση παρακολουθεί τον εισβολέα, τον καταπατητή, τον ένοχο για εγκλήματα πολέμου, τον πειρατή του διεθνούς δικαίου, να ανακοινώνει με περισσό θράσος τις "αποφάσεις" του για το κατεχόμενο τμήμα μιάς ανεξάρτητης χώρας, κράτους -μέλους της ΕΕ κι όλων των διεθνών Οργανισμών! Αδιαφορώντας για όλους και για όλα, ευτελίζοντας τον ρόλο, τα ψηφίσματα και τις αποφάσεις ακόμα και του ΟΗΕ!

Κι ο Ελληνισμός, σε Κύπρο κι Ελλάδα, συνειδητοποιεί ότι παρά τις προσπάθειες "κατευνασμού", παρά τις προσδοκίες για "ήσυχο καλοκαίρι", ο Ερντογάν απτόητος συνεχίζει να επιχειρεί την επιβολή κυριαρχίας. Δεν κάνει πίσω στον αναθεωρητισμό του. Δεν εγκαταλείπει ούτε μέρα τις προσπάθειες για νέα "τετελεσμένα" στην Ανατολική Μεσόγειο, στο Αιγαίο, στη Θράκη. Και ήδη επιχειρεί να νομιμοποιήσει παλαιά "τετελεσμένα" στην Κύπρο. Τώρα ζητά να αναγνωριστεί από τους Ελληνοκυπρίους το ψευδοκράτος, με αντάλλαγμα το... 3,5% της Αμμοχώστου!

Είναι φανερό ότι δεν αρκούν πια ούτε οι "συστάσεις" και η "έκφραση ανησυχίας" των "φίλων κι εταίρων", ούτε η "πολιτική ίσων αποστάσεων" κάποιων παραδοσιακών μας συμμάχων. Αλλά είναι εξίσου φανερό ότι είναι ώρα να ενεργοποιήσουμε αποφασιστικά την αποτρεπτική μας πολιτική, κινητοποιώντας στο έπακρο τις διμερείς και περιφερειακές μας συμμαχίες.

Είναι ώρα να εκφράσουμε σειρά εγχώριων αλλά και διεθνών πρωτοβουλιών, σε ανώτατο επίπεδο, καθιστώντας απολύτως σαφείς κι απαραβίαστες τις εθνικές μας "κόκκινες γραμμές". Και - βεβαίως - όσο ο Τούρκος Πρόεδρος συνεχίζει απτόητος την πολιτική του, ο επίσημος διάλογος μαζί του δεν έχει απολύτως κανένα νόημα!

Η Κύπρος και η Ελλάδα δεν μπορούν να είναι "αιχμάλωτες" των τουρκικών προκλήσεων και απειλών. Η Κύπρος και η Ελλάδα δεν μπορούν όμως να είναι ούτε κι "αιχμάλωτες" μικρών ομάδων πίεσης που προωθούν συστηματικά την πολιτική της "αποδοχής τετελεσμένων", του κατευνασμού και της υποταγής.

Κύπρος και Ελλάδα μαζί είναι εγγύηση Ασφαλείας και σταθερότητας για τη Δύση στην μείζονα περιοχή. Η Κύπρος δεν είναι, και δεν θα είναι ποτέ, "Αχίλλειος πτέρνα" για την Ελλάδα. Είναι αναπόσπαστο κομμάτι του Ελληνισμού, της ψυχής μας και της ιστορίας μας. Εκεί κρίνεται ο διεθνής ρόλος της χώρας και η Ασφάλεια μας.

Στην Κύπρο σήμερα χτυπά η καρδιά ολόκληρου του Ελληνισμού...».

Διαβάστε περισσότερα

Keywords
Τυχαία Θέματα