Ο σπασμένος καθρέφτης των φυλετικών διακρίσεων στην Ελλάδα...

15:18 21/3/2019 - Πηγή: Antinews

Η 21η Μαρτίου γιορτάζεται, ως γνωστόν, διεθνώς σαν Παγκόσμια Ημέρα για την Εξάλειψη των Φυλετικών Διακρίσεων. Καμιά άλλη διεθνής σύμβαση, όπως αυτή του ΟΗΕ, δεν ορίζει τόσο καθαρά και συγκεκριμένα τι σημαίνει ''φυλετική διάκριση'':

''Φυλετική διάκριση είναι ο οποιοσδήποτε διαχωρισμός, περιορισμός ή προτίμηση που γίνεται στη βάση της φυλής, του χρώματος, της καταγωγής ή της εθνικής και εθνοτικής προέλευσης, που έχει σκοπό ή αποτέλεσμα να εξαλείψει η να

δυσχεράνει την αναγνώριση, την απόλαυση ή την άσκηση - σε ίση βάση - των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των θεμελιωδών ελευθεριών στην πολιτική, οικονομική, κοινωνική, πολιτισμική ή κάθε άλλη πλευρά της δημόσιας ζωής''.

Στην Ελλάδα, την τελευταία τριακονταετία -με εκρηκτική επιδείνωση των δεικτών την τετραετία που διανύουμε - τα αποτελέσματα των σφυγμομετρήσεων δείχνουν πως η πλειοψηφία των Ελλήνων θεωρεί τους μετανάστες αρνητικό παράγοντα για την κοινωνία, με αρνητικές επιπτώσεις στην εθνική και κοινωνική συνοχή, αλλά και στην ελληνική οικονομία λόγω της υπάρχουσας ανεργίας και της αύξησης της εγκληματικότητας.

Θα μου πείτε πως η τελευταία είναι ήδη οδυνηρό γεγονός που κλιμακώνεται τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα λόγω της μετανάστευσης. Κι αυτό ενεργοποιεί, λογικά, την ανασφάλεια των Ελλήνων οι οποίοι νιώθουν ανυπεράσπιστοι και ''θωρακίζονται'' με επικίνδυνες ιδέες, υπεραπλουστευμένες και ρατσιστικές, στην προσπάθειά τους να αντιμετωπίσουν τον φόβο και τον κίνδυνο της επέλασης του διαφορετικού, που τους κάνει να νιώθουν ανυπεράσπιστοι στην ίδια τους την πατρίδα.

Έτσι ακριβώς είναι, όπως τα λέτε, γι' αυτό και κλιμακώνεται ραγδαία η ξενοφοβία, παράλληλα με την παραβατικότητα των αλλοδαπών. Όμως οφείλουμε να ξεκαθαρίσουμε κι εμείς τα συναισθήματά μας απέναντι στους μετανάστες.

Να ομολογήσουμε, δηλαδή, πως δεν είναι όλοι εγκληματίες ή πιθανοί εγκληματίες. Ότι είναι κι αυτοί άνθρωποι με ανάγκες, που θέλουν να νιώσουν ασφαλείς κοντά μας με ή χωρίς τις οικογένειές τους. Να έρθουν στην ίδια μοίρα με μας, όσοι επιλέξουν τουλάχιστον - με τη θέλησή τους ή κατ' ανάγκη - για μόνιμο τόπο διαμονής τη χώρα μας.

Θα μου πείτε και πάλι πως προκύπτει μεγάλο θέμα με τους εργαζόμενους αλλοδαπούς στην Ελλάδα κι ανησυχείτε δικαιολογημένα για το τι θα γίνει στο μέλλον με δεδομένη την υπάρχουσα υπογεννητικότητα που αποδεικνύει πως ο ελληνικός πληθυσμός σταδιακά αλλά σταθερά κινείται σε αντιστρόφως ανάλογους αριθμούς από εκείνους των μεταναστών που ''φιλοξενούμε'' και που - όπως φαίνεται - θα μείνουν στην πατρίδα μας μόνιμα...

Θα συμφωνήσω και πάλι μαζί σας, γιατί μοιράζομαι τις αγωνίες σας και φοβάμαι πως κάθε μέρα του αύριο ίσως είναι πολύ χειρότερη από το σήμερα και το χθες, ίσως είναι εφιαλτική... Όταν μάλιστα οι αλλοδαποί εργαζόμενοι αρχίσουν να αποκτούν τα δικαιώματά τους και να ζητούν περισσότερα για να νιώσουν κι αυτοί ασφαλείς, θα πρέπει αναγκαστικά να έρθουν στην ίδια μοίρα με τους Έλληνες συναδέλφους τους κι αυτό - που είναι και το σωστό - θα κάνει ακόμα πιο εντονότερα τα προβλήματα μεταξύ τους, αλλά...

Αλλά το ερώτημα είναι πώς θα αντιδράσει η κοινωνία, καθώς θα απειλούνται μαζικά κι όχι ευκαιριακά πλέον οι θέσεις εργασίας των ήδη αποδεκατισμένων οικονομικά και εργασιακά Ελλήνων, μεγάλος αριθμός των οποίων - απ' την νεολαία κυρίως - έχει καταφύγει στο εξωτερικό, για να επιβιώσει;

Από την άλλη όμως, η αυξανόμενη ανασφάλεια στη ζωή μας θα δώσει την αφορμή σε ακραίες, φασίζουσες πολιτικές δυνάμεις να επιχειρήσουν να εκμεταλλευθούν το κοινωνικό κλίμα, για να αυξήσουν την επιρροή τους, με προμετωπίδα τα ρατσιστικά, εθνικιστικά τους συνθήματα, που αποτελούν ένα προπέτασμα αντικαπιταλισμού και (εθνο)λαϊκισμού, το οποίο εγκυμονεί τον κίνδυνο να αυξήσουν την επιρροή τους στα φοβισμένα ως πανικόβλητα μεσαία στρώματα της ελληνικής κοινωνίας και, κυρίως, σε μερίδα της νεολαίας μας και σε τμήματα της εργατικής τάξης που κινούνται σε επίπεδα αναλφαβητισμού.

Πάνω στο θέμα αυτό πιστεύω πως η ελληνική κοινωνία θα αντιμετωπίσει μεγάλο πρόβλημα συνύπαρξης με τους ξένους, αν δε διαχωρίσει έστω κι αργά την ήρα από το στάρι. Αν δεν απομονώσει, δηλαδή, τους επικίνδυνους μετανάστες-λαθρομετανάστες απ' τους φιλήσυχους, τους νηφάλιους, που έχουν διάθεση να εργασθούν και να συνεργασθούν στην Ελλάδα.

Αν ψάξουμε βαθιά μέσα μας, θα δούμε πως δεν είμαστε ρατσιστές εμείς οι Έλληνες, αλλά ίσως οδηγηθούμε εκεί κυριευμένοι απ' το αίσθημα ανασφάλειας που νιώθουμε, μια που η κυβέρνηση η σημερινή κάνει ελάχιστα πάνω στο θέμα αυτό, για να μην πω ότι πριμοδοτεί τα αντίθετα με την ανυπαρξία κάθε ελέγχου των μεταναστευτικών ροών στο Αιγαίο και στους τόπους εγκατάστασης και διαμονής των αθρόα προσερχομένων στα ''στρατόπεδα προσφύγων''.

Τώρα, ας είμαστε ειλικρινείς, θα μου έλεγε κάποιος. Πώς λέμε πως δεν υπάρχει ρατσισμός στην Ελλάδα όταν διαιωνίζεται το θέμα των τσιγγάνων, που εξακολουθούν να μην έχουν ''πού την κεφαλήν κλίναι'' και να συμπλέκονται σε μόνιμη βάση με την αστυνομία, καθώς βλέπουν ότι παραμένουν περιθωριοποιημένοι επί όλων των κυβερνήσεων και τροχιοδρομούν στο άγνωστο με βάρκα την ελπίδα;

Ααα, ως προς αυτό, θέλω να είμαι ξεκάθαρη. Η περίπτωση των τσιγγάνων δεν πιστεύω ότι είναι θέμα ρατσισμού, αλλά ανισορροπίας της δημόσιας διοίκησης που παραπαίει μονίμως ''εξαιτίας της αφύσικης ανάπτυξης των δυο λοβών του εγκεφάλου της, δηλαδή της γραφειοκρατικής αναισθησίας και του χουλιγκάνικου αυθορμητισμού''.

Όσο για τις δοσοληψίες με κυνηγητά αλλοδαπών στα σοκάκια της Αθήνας και κλεφτοπόλεμο της Αστυνομίας με παραβατικές ομάδες αλλοεθνών - κάποιοι απ' τους οποίους έχουν παρεισφρήσει και ενσωματωθεί σε ομάδες αναρχικών, κουκουλοφόρων, ακόμη και τρομοκρατών - αυτά δεν αντιμετωπίζονται ευκαιριακά, αλλά θεσμικά και μεθοδευμένα, για να μη μοιάζουν με εκδοχή ενός ετεροχρονισμένου ελληνικού γουέστερν...

Καταληκτικά, θα ήθελα να επαναλάβω την πεποίθησή μου ότι οι Έλληνες δεν είμαστε ρατσιστές, κατά βάθος, αλλά ''λαός των ψυχικών διακυμάνσεων'', οι οποίες διαμορφώνονται μέσα μας και λόγω του μεσογειακού κλίματος στο οποίο ζούμε και το οποίο ''ευθύνεται'' και για πολλά άλλα που μας αφορούν ατομικά και κοινωνικά.

Για το ότι είμαστε, δηλαδή, εριστικοί, παρορμητικοί, αλλά και ευφυείς, επινοητικοί, ονειροπόλοι, ερωτικοί, επικοινωνιακοί, ανοιχτόκαρδοι, φιλόξενοι και λιγότερο καταθλιπτικοί - μέχρι προ μνημονίων, τουλάχιστον - από τους άλλους λαούς του πλανήτη.

Είμαστε όμως και ράθυμοι ή αρνητικοί απέναντι στον εκσυγχρονισμό της διοίκησης και της παιδείας μας, στην νομοτέλεια, τον ορθολογισμό, την απολυτότητα, τις απρόσωπες σχέσεις, τα μητρώα, τις καρτέλες διαχωρισμού και τις ταξικές διακρίσεις...

Αυτό ακριβώς το τελευταίο πιστοποιεί πως δεν είναι γραμμένος στοDNA μας ο ρατσισμός. Μπορεί να έχουμε ανίατα άλλα ελαττώματα, όπως η τάση να τρωγόμαστε μεταξύ μας και να φθονούμε ο ένας τον άλλο αν τον δούμε να κάνει ένα βήμα μπροστά, αλλά δε μας ταιριάζει η ενοχή του φυλετικού μίσους.

Δεν είμαστε, μ' άλλα λόγια πρόθυμοι να ακρωτηριάσουμε την ηθική ευαισθησία, τη συνείδηση και τον ανθρωπισμό μας προς χάριν της ξενοφοβίας μας. Μπορεί οι ''κολασμένοι της γης'' να βρίσκονται ανάμεσά μας, αλλά κλείνοντας τα μάτια ή γυρνώντας την πλάτη σ' αυτούς, ξέρουμε πως δε θα αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα. Το πείραμα με τον καθρέφτη μάς πείθει γι' αυτό.

''Όταν κοιτάμε σε έναν καθρέφτη'', έλεγε ο Χάρολντ Πίντερ, '' νομίζουμε ότι η αντανάκλασή μας είναι ακριβής. Αλλά αν μετακινηθούμε κατά ένα χιλιοστό, η εικόνα αλλάζει. Ουσιαστικά βλέπουμε μια ατέλειωτη σειρά αντικατοπτρισμών. Όμως, κάποιες φορές, οφείλουμε να σπάσουμε τον καθρέφτη, γιατί η αλήθεια μάς κοιτά από την άλλη πλευρά του''.

Όπερ σημαίνει πως πρέπει να δούμε κατάματα την αλήθεια των φυλετικών διακρίσεων και να αφήσουμε να φωτιστεί η υπερβολικά λεπτή διαφορά ανάμεσα στην ανασφάλεια και την ξενοφοβία μας, στην κατανόηση της αυτονόητης ετερότητας ως προς τον ξένο από την ρατσιστική ετερότητα λόγω φυλετικών διακρίσεων...

Ας μάθουμε να επαγρυπνούμε και να προλαμβάνουμε σαν κράτος και σαν κοινωνία τα χειρότερα απ' το να υπερβάλλουμε σε καχυποψία και αναζήτηση αποδιοπομπαίων τράγων για εσωτερική κατανάλωση ή για να εκτονώσουμε την εθνική μας κατάθλιψη στα πρόσωπα συλλήβδην όλων των ξένων...

Διαβάστε περισσότερα