Ο Τραμπ βομβάρδισε τη Συρία - Τι εξελίξεις σηματοδοτεί για την εξέλιξη του πολέμου

11:34 7/4/2017 - Πηγή: Antinews

Το Πεντάγωνο ανακοίνωσε ότι έπληξε με 59 πυραύλους Κρουζ Τόμαχοκ το αεροδρόμιο Αλ Σαϊράτ στη Συρία, ως απάντηση των ΗΠΑ στην επίθεση της συριακής κυβέρνησης με χημικά όπλα στην Ιντίλμπ. Ο αμερικανός πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ είπε ότι διέταξε την επίθεση κατά του αεροδρομίου από το οποίο ξεκίνησε η επίθεση με τα χημικά όπλα, προσθέτοντας ότι δεν υπάρχει καμία αμφιβολία πως η Συρία χρησιμοποίησε αυτού του είδους τα απαγορευμένα όπλα. Συνοδευόμενος, μεταξύ άλλων, από τον επικεφαλής στρατηγικής Στίβεν Μπάνον, τον επικεφαλής

προσωπικού Ράινς Πρίμπους και την κόρη του Ιβάνκα Τραμπ, δήλωσε: «Επί χρόνια, οι προηγούμενες προσπάθειες αλλαγής συμπεριφοράς του Άσαντ απέτυχαν, και απέτυχαν δραματικά. Ως αποτέλεσμα, η προσφυγική κρίση συνεχίζει να βαθαίνει και η περιοχή συνεχίζει να αποσταθεροποιείται, απειλώντας τις ΗΠΑ και τους συμμάχους τις».

Τι εξελίξεις σηματοδοτεί η επίθεση

Ξεκινώντας μια στρατιωτική επίθεση όντας μόλις 77 ημέρες Πρόεδρος, ο Τραμπ έχει τη δυνατότητα, αλλά μετά βίας την εγγύηση, να αλλάξει την αντίληψη περί αταξίας στην κυβέρνησή του. Η επίθεση θα καθορίσει επίσης την συνάντηση την επόμενη εβδομάδα μεταξύ του υπουργού Ρεξ Τίλερσον και του προέδρου της Ρωσίας Βλαντιμίρ Πούτιν – την πρώτη προσωπική συνάντηση μεταξύ του Ρώσου ηγέτη και ενός μέλους της διοίκησης Τραμπ.

Πριν από την επίθεση στη Συρία τα ξημερώματα της Παρασκευής, στη συνάντηση αναμενόταν να κυριαρχήσει η έρευνα σχετικά με τις κυβερνοεπιθέσεις της Ρωσίας και την παρέμβαση στις προεδρικές εκλογές υπέρ του Τραμπ. Όμως, η παρέμβαση στη Συρία δίνει στη διοίκηση Τραμπ την ευκαιρία να απαιτήσει από τον Πούτιν είτε να περιορίσει, είτε να διώξει τον ηγέτη της Συρίας Μπασάρ αλ-Άσαντ, ειδάλλως ο Τραμπ θα επεκτείνει την περιορισμένη αμερικανική στρατιωτική δράση – και μάλιστα γρήγορα.

Η επίθεση με χημικά της συριακής κυβέρνησης εναντίον εδαφών που ελέγχουν οι αντάρτες εξανάγκασαν την κυβέρνηση να προβεί στην ενέργεια, δήλωσε ο Άντονι Μπλίνκεν, υφυπουργός Εξωτερικών υπό τον πρόεδρο Μπαράκ Ομπάμα. «Έπρεπε να δράσουμε», είπε λίγες ώρες πριν ο Τραμπ ξεκινήσει την επίθεση. «Αυτό υπερβαίνει τη Συρία», συμπλήρωσε. «Ο Άσαντ πηγαίνει ενάντια σε έναν κανόνα που έχουμε παρατηρήσει από τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο» όταν ο χημικός πόλεμος χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά σε ευρεία βάση.

Πολλοί από τους ανώτερους συμβούλους του Ομπάμα, ανάμεσά τους και ο Μπλίνκεν, υποστήριξαν παρόμοιες ενέργειες στο τέλος του καλοκαιριού του 2013, όταν ο Άσαντ «πάτησε» την λεγόμενη κόκκινη γραμμή που είχε δημιουργήσει ο Ομπάμα σχετικά με τη χρήση χημικών όπλων. Αντί να λάβει τα μέτρα με τα οποία είχε απειλήσει, ο Ομπάμα προχώρησε - με τη βοήθεια της Ρωσίας – στο να αναγκάσει τον Άσαντ σε μια συμφωνία για να μεταφέρει πολλά, αλλά σαφώς όχι όλα, αποθέματα χημικών της Συρίας εκτός της χώρας. Αργότερα, ο Ομπάμα είπε ότι ήταν «πολύ περήφανος για εκείνη τη στιγμή» επειδή είχε ξεπεράσει τις προειδοποιήσεις του κατεστημένου της Ουάσιγκτον. Ελάχιστοι από τους κορυφαίους συμβούλους εξωτερικής πολιτικής του συμφώνησαν.

Κατά τη διάρκεια της εκστρατείας του περασμένου έτους, ο Τραμπ υποστήριξε σθεναρά ότι η απόφαση του Ομπάμα την εποχή εκείνη ήταν ένα σύμβολο της αμερικανικής αδυναμίας, που δεν πρέπει ποτέ να επαναληφθεί. Στο πλαίσιο αυτό, η νέα επίθεση ήταν σχεδόν προδιαγεγραμμένη. Αλλά υπάρχουν επίσης σημαντικοί κίνδυνοι για τον Τραμπ μέσα στις επόμενες εβδομάδες, όταν η άμεση ικανοποίηση από την απόφαση να πληρώσει ο Άσαντ ένα τίμημα για τις πράξεις βαρβαρότητας εξασθενήσει.

Ο πρώτος κίνδυνος είναι να αποτύχει το τέχνασμά του με τον Πούτιν. Ο Ρώσος ηγέτης μπορεί να προτιμούσε έντονα τον Τραμπ ως αντίπαλό του από την Χίλαρι Κλίντον, στις εκλογές, αλλά δεν είναι πιθανό να συνάψει συμφωνία που απειλεί την επιρροή του στη Συρία, και ως εκ τούτου το κύριο στήριγμά του στη Μέση Ανατολή. Η Συρία είναι η έδρα της κύριας στρατιωτικής βάσης της Ρωσίας εκτός των συνόρων της.

Ένας δεύτερος κίνδυνος είναι ότι ο Τραμπ, κάνοντας επίθεση στον Άσαντ, υποβαθμίζει τον δικό του κύριο στόχο στην περιοχή: να νικήσει το Ισλαμικό Κράτος. Αν η Συρία καταρρεύσει, θα μπορούσε να γίνει ένας παράδεισος για τους ισλαμιστές τρομοκράτες –ακριβώς η κατάσταση που ο Τραμπ προσπαθεί να αποτρέψει. Δεν είναι σαφές αν οι μαχητές του Ισλαμικού Κράτους, που ήδη έχουν τραπεί σε φυγή μήνες πριν αναλάβει ο Τραμπ τα καθήκοντά του, είναι σε κατάσταση να εκμεταλλευτούν μια ακόμη πιο κατακερματισμένη Συρία. Αλλά, όπως σημειώνει συχνά ο Ντέιβιντ Πετρέους, ο απόστρατος στρατηγός που σχεδίασε την ιρακινή επίθεση, ένα από τα διδάγματα της τελευταίας δεκαετίας είναι ότι εάν δημιουργηθεί ένα κενό εξουσίας στην περιοχή, διάφοροι ισλαμιστές εξτρεμιστές θα το εκμεταλλευτούν.

Ο τρίτος κίνδυνος είναι ότι ο Τραμπ δεν έχει πραγματικό σχέδιο για να φέρει την ειρήνη στη Συρία. Οι υπό αμερικανική ηγεσία διαπραγματεύσεις για τη δημιουργία κάποιου είδους πολιτικής συμφωνίας - που ήταν η αποστολή του Τζον Κέρι κατά τους τελευταίους 18 μήνες του ως υπουργός Εξωτερικών - κατέρρευσε. Ο Τίλερσον δεν έχει δείξει καμία πρόθεση να ξεκινήσει νέες. Και ο προτεινόμενος προϋπολογισμός του Τραμπ προβλέπει περικοπές στα βασικότερα προγράμματα που θα προσφέρουν ανακούφιση στους άστεγους, πολιορκημένους Σύριους που έχουν επιβιώσει από τα έξι χρόνια εμφυλίου πολέμου.

Σαφώς, η σύγκρουση που οδήγησε τον Τραμπ να αναλάβει στρατιωτική δράση για πρώτη φορά στην προεδρία του δεν είναι αυτή που έψαχνε. Κατά τη διάρκεια της προεκλογικής του εκστρατείας, ο ίδιος απέρριψε την ιδέα των ανθρωπιστικών παρεμβάσεων, και σε μια συνέντευξη στους New York Times το περασμένο έτος δεν μπορούσε να καθορίσει τις συνθήκες που θα τον δελεάσουν να χρησιμοποιήσει τον αμερικανικό στρατό για να υπερασπιστεί έναν ξένο πληθυσμό από έναν επικίνδυνο δικτάτορα. Απλά, κάτι τέτοιο δεν εμπίπτει στον ορισμό να υπερασπίζεται «την Αμερική πρώτα». Όμως, όπως και πολλοί από τους προκατόχους του, ο Τραμπ δεν κατάφερε να επιλέξει τα γεγονότα που τον οδήγησαν στο να χρησιμοποιήσει για πρώτη φορά μια σημαντική δύναμη. Το ερώτημα τώρα είναι αν η νέα, μη δοκιμασμένη ομάδα του – χωρισμένη στους δικούς της ορισμούς για το πώς και πότε να χρησιμοποιούν την αμερικανική δύναμη - μπορεί να μετατρέψει την παρέμβαση στη Συρία σε κάτι περισσότερο από μια συμβολική επίδειξη δύναμης.

nytimes.com

Διαβάστε περισσότερα