ΟΙ αυταπάτες της σύγχρονης ελληνικής δεξιάς

14:04 2/9/2012 - Πηγή: Antinews

S. Dali: Paranoiac Visage

Η σύγχρονη δεξιά (με τον όρο εννοώ τη μεταπολιτευτική δεξιά) στην Ελλάδα επαίρεται ότι είναι η “μεγάλη φιλελεύθερη πατριωτική παράταξη”, θεματοφύλακας των ελληνικών αξιών και εγγυητής του μέλλοντος της χώρας. Μάλιστα. Πολύ συγκινητικά όλα αυτά. Στις αρένες των κομματικών συνεδρίων, στα καφενεία και στα ιστολόγια πάλλονται όλοι από ενθουσιασμό στο άκουσμα και μόνο αυτών των διακηρύξεων ενώ με ένα κρυφό δάκρυ στο μάτι

χειροκροτείται ένθερμα ο κομματικός ομιλητής. Είναι όμως έτσι;

Ας τα δούμε ένα-ένα

α) Η σύγχρονη δεξιά στην Ελλάδα διακηρύττει ότι αυτή είναι φορέας του φιλελευθερισμού στην Ελλάδα – και μάλιστα του κοινωνικού του προσήμου - της ιδεολογίας που νίκησε. Έτσι λένε οι κομματικοί αγορητές. “Οι ιδέες μας νίκησαν”. Ας παρακάμψουμε το γεγονός ότι οι ιδέες δεν μπορούν να νικήσουν ή να ηττηθούν γιατί τις μάχες τις δίνουν ατομικά και συλλογικά υποκείμενα στο όνομα κάποιων ιδεών και ας δεχτούμε προς στιγμήν ότι αυτό συμβαίνει.

Πόσο φιλελεύθερο είναι, λοιπόν, να ανέχεσαι ή να επικροτείς φαινόμενα που δεν αφήνουν την ελεύθερη αγορά (που εσύ αυτοχρίζεσαι προστάτιδα δύναμή της ) να λειτουργήσει; Όταν π.χ. δεν κάνεις τίποτα για την εισφοροδιαφυγή αυτό δε στρεβλώνει τον ανταγωνισμό; Όταν δεν φτιάχνεις ένα σύγχρονο φορολογικό σύστημα που να είναι πολλαπλασιαστικός παράγοντας στην οικονομική ανάπτυξη παρά ανέχεσαι αυτό το πολυδαίδαλο σύστημα διαφθοράς, αυτό είναι φιλελευθερισμός; Όταν δε βάζεις αυστηρούς κανόνες στην κεφαλαιαγορά αλλά αφήνεις πεδίο δόξης λαμπρό για χειραγωγήσεις τίτλων και δε στέλνεις στον εισαγγελέα τους χειραγωγούς αυτό είναι φιλελεύθερη πολιτική; Το καθεστώς των μεταχρονολογημένων επιταγών σε ποιο πανεπιστήμιο της Αμερικής το διδάσκουν;  Όταν γίνεσαι όμηρος επαγγελματικών κλάδων διατηρώντας τους τα προστατευτικά προνόμια μπορείς να λέγεσαι φιλελεύθερος; Όταν δε χτυπάς τα καρτέλ στον χώρο των τροφίμων αυτό είναι έκφραση φιλελευθερισμού; Όταν δε μειώνεις την κρατική σπατάλη απομυζώντας πόρους από άλλους τομείς της οικονομίας, αυτό είναι φιλελευθερισμός; Όταν υπερφορολογείς την ατομική ιδιοκτησία – θεμέλιο του φιλελευθερισμού – αυτό τι είναι; Το σύνθημα “ότι είναι νόμιμο είναι ηθικό” σε ποιο εγχειρίδιο του φιλελευθερισμού αναφέρεται; Και το κρισιμότερο. Μέτρησε κανείς από τη “φιλελεύθερη” παράταξη της συνέπειες εισαγωγής ενός νέου νομίσματος στη χώρα; Να μην αναφέρω άλλα.

β) Η σύγχρονη δεξιά, επίσης, αυτοαναγορεύεται σε θεματοφύλακα της πατρίδας και του έθνους. Μόνο αυτή προστατεύει τα όσια και τα ιερά. Ανέκαθεν και κατ’ αποκλειστικότητα. Τέτοιου είδους αξιωματικές διακηρύξεις στους προσεκτικούς παρατηρητές της ιστορικής πράξης προκαλούν θυμηδία. Έχουν την ίδια βαρύτητα με την επίκληση των κομμουνιστών ότι, τάχα, μονάχα αυτοί είναι προστάτες των αδυνάτων, των επιχώριων σοσιαλδημοκρατών ότι αποκλειστικά αυτοί προστατεύουν τα συμφέροντα των “μη προνομιούχων” ή των Ρωμαίων αυτοκρατόρων ότι είναι ισόθεοι. Αλλά ας έρθουμε στα πραγματικά γεγονότα. Και μόνο το γε