Οι εκπαιδευτικοί, το Μαξίμου και το τέλος του δεξιού και αριστερού κορπορατισμού

12:21 12/5/2013 - Πηγή: Antinews

Με μια κίνηση υψηλού πολιτικού ρίσκου ο Πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς επέλεξε την πολιτική επιστράτευση ως λύση στο αδιέξοδο που έχει δημιουργηθεί με τους καθηγητές, παραμονές των πανελλήνιων εξετάσεων.

Στο Μέγαρο Μαξίμου ελπίζουν η πολιτική επιστράτευση

των εκπαιδευτικών να γίνει δεκτή με ανακούφιση από την κοινή γνώμη. Η ανακούφιση αυτή έχει δυο συνιστώσες.

Αφ’ ενός, η κατάσταση από την έλλειψη σεβασμού στον κόπο και τις θυσίες χιλιάδων μαθητών και των οικογενειών τους, είχε φέρει σε οριακή κατάσταση αντοχής ­ και ανοχής ­ μεγάλες μερίδες της κοινωνίας.

Από την άλλη, πληθαίνουν οι ενδείξεις ότι τη «δημοκρατική και κοινωνική αλληλεγγύη», η οποία αποτελούσε βασικό χαρακτηριστικό γνώρισμα της μεταπολιτευτικής Ελλάδας, τη διαδέχεται -όπως είναι ξεκάθαρο μετά το μνημόνιο- γενικευμένη αδιαφορία και ο «πόλεμος όλων εναντίον όλων».

Η πολιτική επιστράτευση ήρθε καθώς κρίθηκε ότι ήταν ένα βασικό συστατικό για να προχωρήσει ο Πρωθυπουργός, διότι μια υποχώρηση θα έστελνε λάθος μηνύματα σε πολλούς.

Ήταν σαφές εξαρχής ότι, έχει φθάσει σε πλήρες και ορατό αδιέξοδο η συντεχνιακή άρθρωση της κοινωνίας, όπως αριστερός και δεξιός κορπορατισμός τη φιλοτέχνησαν επί δεκαετίες.

Η απόφαση για την επιστράτευση δεν καθυστέρησε καθόλου, αν και στο Μαξίμου θα θέλανε να εξαντληθούν όλα τα περιθώρια διαλόγου.

Αποτελεί κοινή συνείδηση, πλέον, ότι δεν μπορεί η κοινωνική συμβίωση να είναι μετακύλιση κόστους και η άντληση ωφέλειας θα πρέπει να είναι πρώτα από όλα ανάλογη των περιθωρίων και στο πλαίσιο διαλόγου. Εδώ η κυβέρνηση διέπραξε ένα καίριο λάθος. Επί της ουσίας διάλογος δεν έγινε και έδωσε τη δυνατότητα στους συνδικαλιστές να επιτίθενται στην κυβέρνηση.

To αρνητικό για τον Πρωθυπουργό και την κυβέρνηση, είναι ότι σε μια εβδομάδα που θεωρείται κομβικής σημασίας, διότι υπάρχει το ταξίδι στην Κίνα, αυτό ενδέχεται να περάσει σε δεύτερη μοίρα -παρά την τεράστια σημασία που δίνει το Μέγαρο Μαξίμου- θα μονοπωλεί το ενδιαφέρον των ΜΜΕ και της κοινής γνώμης η σύγκρουση με τους εκπαιδευτικούς.

Ο Αντώνης Σαμαράς ανέλαβε ένα ακόμα ρίσκο και με προσωπική του απόφαση επέλεξε την πολιτική επιστράτευση ως τη λύση του προβλήματος. Μένει να φανεί αν θα του βγει. Το κυρίαρχο είναι ότι για μια ακόμη φορά επιλέγει την πολιτική της πυγμής έναντι των συνδικαλιστών και μένει να καταγραφεί ο βαθμός αποδοχής ή όχι από την κοινωνία. Η αναμέτρηση με τους καθηγητές θα κρίνει πολλά για ανάλογες κινητοποιήσεις στο μέλλον.

Μάρκος Αυρήλιος