Οι ευρωπαϊκές κρίσεις χάρισαν τη νίκη στην ακροδεξιά στην Αυστρία

Το Κόμμα Ελευθερίας είναι σε θέση να εισέλθει στην κυβέρνηση μετά τις επόμενες εθνικές εκλογές, σχολιάζει ο Tony Barber.

Η επιτυχία του ακροδεξιού Κόμματος Ελευθερίας στις αυστριακές προεδρικές εκλογές της Κυριακής δεν είναι απαραιτήτως ένα σημάδι για το τι θα επακολουθήσει στην Ευρώπη. Μπορεί, ωστόσο, να είναι ένα σημάδι των όσων θα επακολουθήσουν στην Αυστρία: το Κόμμα Ελευθερίας βρίσκεται σε καλό δρόμο για να αποτελέσει

μέρος μιας εθνικής κυβέρνησης συνασπισμού μέχρι τα τέλη του 2018.

Στον πρώτο γύρο των εκλογών, ο Νόρμπερτ Χόφερ του Κόμματος Ελευθερίας κέρδισε με περισσότερο από το 36 τοις εκατό των ψήφων, ξεπερνώντας κατά πολύ τις προβλέψεις των δημοσκοπήσεων. Θα είναι υποψήφιος ξανά στις δεύτερες εκλογές στις 22 Μαΐου, μαζί με τον Αλεξάντερ Βαν ντερ Μπέλεν που υποστηρίζουν οι Πράσινοι.

Το εντυπωσιακό χαρακτηριστικό με το αποτέλεσμα της Κυριακής είναι ότι ο Χόφερ κέρδισε ένα υψηλότερο ποσοστό από όσες ψήφους έχει λάβει το Κόμμα Ελευθερίας ή οι υποψήφιοι του σε οποιεσδήποτε εθνικές εκλογές από το 1955. Εκείνη τη χρονιά η Αυστρία, που καταλήφθηκε από τη ναζιστική Γερμανία το 1938 και στη συνέχεια από τους Συμμάχους μετά τον δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, ανέκτησε πλήρως την κυριαρχία της.

Οι καλές αποδόσεις του Κόμματος Ελευθερίας στις εκλογές σε εθνικό, περιφερειακό και τοπικό επίπεδο ξεκίνησαν στα μέσα της δεκαετίας του 1990, σύμφωνα με τον Γεργκ Χάιντερ, πρώην ηγέτη του κόμματος. Οι εσωτερικές διαμάχες οδήγησαν σε μια φθορά στις αρχές της δεκαετίας του 2000, αλλά το κόμμα "αναβίωσε" όταν άρχισαν τα οικονομικά προβλήματα στην Ευρώπη, και, στη συνέχεια, η προσφυγική κρίση.

Το αν ο Χόφερ θα κερδίσει τον δεύτερο γύρο θα εξαρτηθεί από τους υποστηρικτές των άλλων κομμάτων. Θα συσπειρωθούν γύρω από τον Βαν ντερ Μπέλεν, σε ένα «ρεπουμπλικανικό μέτωπο» παρόμοιο με αυτό που έκανε τον Ζακ Σιράκ να συντρίψει τον ακροδεξιό Ζαν-Μαρί Λεπέν στο δεύτερο γύρο των προεδρικών εκλογών της Γαλλίας το 2002;

Οι εκλογές της Κυριακής είναι ένα δυνατό πλήγμα για τα καθιερωμένα κόμματα της Αυστρίας, τους Σοσιαλδημοκράτες και το συντηρητικό Λαϊκό Κόμμα, αλλά ήταν κάτι αναμενόμενο. Το 2002 κέρδισαν το 79 τοις εκατό των ψήφων, συνδυαστικά, στις βουλευτικές εκλογές. Το 2006 το ποσοστό έπεσε κάτω από το 70 τοις εκατό. Το 2008 ήταν 55 τοις εκατό, ενώ το 2013 μόλις πάνω από 50 τοις εκατό.

Η άνοδος του κόμματος Ελευθερίας έχει διχάσει τους Σοσιαλδημοκράτες. Οι νέοι αριστεροί θέλουν να παραμείνει πιστό στα ιδανικά του κόμματος, αλλά οι μεγαλύτεροι ισχυροί φοβούνται την ανεκτική προσέγγιση στους μετανάστες, θεωρώντας ότι έχει αποξενώσει τους πιστούς ψηφοφόρους με χαμηλότερα εισοδήματα. Μια επίσημη διάσπαση είναι αναμενόμενη.

Εν τω μεταξύ, το Λαϊκό Κόμμα, τρομοκρατημένο από την χαμηλή υποστήριξη, έχει μετακινηθεί προς τα δεξιά, ειδικά όσον αφορά τους αιτούντες άσυλο και τους παράτυπους μετανάστες. Ακόμη και αυτό δεν αμβλύνει την υποστήριξη στο Κόμμα Ελευθερίας, το οποίο είναι σήμερα το πιο δημοφιλές στην Αυστρία. Το Κόμμα Ελευθερίας είναι σε θέση να εισέλθει στην κυβέρνηση μετά τις επόμενες εθνικές εκλογές, που είναι προγραμματισμένες για τον Σεπτέμβριο του 2018. Την τελευταία φορά που συνέβη αυτό, μεταξύ του 2000 και του 2006, η υπόλοιπη ΕΕ εξοστράκισε την Αυστρία, εξαγριώνοντας κι άλλο τους αυστριακούς ψηφοφόρους. Ωστόσο, η αίσθηση της κρίσης εξαπλώθηκε, καθώς το κόμμα Ελευθερίας βρέθηκε σε προσωρινή σύγχυση. Αυτή τη φορά, δεν υπάρχει καμία εγγύηση για ένα τέτοιο σχετικά αίσιο τέλος.

next.ft.com

Διαβάστε περισσότερα

Keywords
Τυχαία Θέματα