Όλη η αλήθεια για τις αποκαλύψεις των Financial Times

17:14 15/5/2014 - Πηγή: Antinews

Οι ξαφνικές αποκαλύψεις για το δραματικό παρασκήνιο των Καννών, το σχέδιο Ζ για την Ελλάδα ή το «κοστούμι» που μας ετοίμαζε ο Σόιμπλε προς παραδειγματισμό των υπολοίπων δεν είναι και τόσο ξαφνικές.

Και στο κάτω – κάτω δεν ήταν και τόσο αποκαλυπτικές , τις ξέραμε λίγο – πολύ όλοι οι Έλληνες, τις γράφαμε εμείς οι δημοσιογράφοι, τις κουβέντιαζαν οι πολιτικοί τα ταραγμένα χρόνια από το 2011 μέχρι και το καλοκαίρι

του 2012 όταν ανέλαβε η παρούσα κυβέρνηση.

Απλά κάποιοι μένουν με ανοικτό το στόμα επειδή το… έγραψαν οι FT ή επειδή το είπε ο Τίμοθι Γκάιτνερ, ο πρώην υπουργός Οικονομικών των ΗΠΑ. Όμως, τα πράγματα είναι πολύ απλούστερα απ’ ότι τα βλέπουμε σήμερα διαβάζοντας τα δημοσιεύματα των ξένων εφημερίδων.

Η Ελλάδα λίγο πριν τις Κάννες βρισκόταν στο χείλος του γκρεμού και ένα αεράκι απλό χρειαζόταν για να πέσει κάτω. Η οικονομία είχε καταρρεύσει, τα μέτρα είχαν διαλύσει τους πολίτες, όμως, τα σοβαρά λάθη που είχαν γίνει στη διαπραγμάτευση δεν έδιναν ένα φως στο τούνελ, μια ελπίδα ότι κάτι μπορεί να γίνει. Πήγε λοιπόν ο Γ. Παπανδρέου στις Κάννες και θέλησε να εκβιάσει μια πιο δίκαιη λύση για την Ελλάδα. Γι’ αυτό δεν τον κατηγορεί κανείς και σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί να τον μέμψει κανείς ότι δεν ήθελε κάτι καλό για την πατρίδα. Αλλά πρέπει να έχεις ικανότητες, κότσια και κυρίως να στηρίζεσαι σε στέρεες βάσεις προκειμένου να κάνεις τέτοιους εκβιασμούς.

Η ουσία είναι ότι το δημοψήφισμα ήταν μια ανοησία διότι η ίδια η Ελλάδα έθετε θέμα εξόδου της από την Ευρώπη. Αντί δηλαδή να κάνουμε οι ίδιοι τις θυσίες εκείνες που απαιτούνταν προκειμένου να μη βγούμε από το ευρώ, θέλαμε να βγάλουμε τα μάτια μας μόνοι μας.

Και βεβαίως είναι γελοία η όποια άποψη ότι ξύπνησαν κάποια μέρα οι Ευρωπαίοι μαζί με τους Αμερικανούς και θέλησαν να καταστρέψουν την Ελλάδα ή να διώξουν τον Γ. Παπανδρέου διότι δεν τους έκανε. Αυτό έλειπε άλλωστε να επικαλείται ο πρώην πρωθυπουργός ότι δεν ήταν αρεστός των Αμερικανών. Θα γέλαγε και το παρδαλό κατσίκι.

Το άλλο σίγουρο είναι ότι στις Κάννες και λίγο μετά υπήρχαν δύο λύσεις. Είτε θα έμπαινε σε εφαρμογή το σχέδιο του Σόιμπλε για έξοδο της Ελλάδας ώστε να παραδειγματιστούν οι άλλοι είτε θα υπήρχε ένας έντιμος συμβιβασμός ώστε να μπει η χώρα στον ενάρετο κύκλο της οικονομικής εξυγίανσης με μια άλλη κυβέρνηση πολύ πιο σοβαρή από εκείνη των Παπανδρέου – Παπακωνσταντίνου και των υπολοίπων. Το βάρος της επιλογής έπεφτε στον Αντώνη Σαμαρά. Είτε θα άφηνε τη χώρα να καταρρεύσει και να βγει από το ευρώ με τη σφραγίδα του Σόιμπλε είτε θα οδηγούνταν σε οδυνηρό συμβιβασμό για συμμετοχή σε μια συγκυβέρνηση και με τον Παπαδήμο πρωθυπουργό. Άλλωστε, για να λέμε αλήθειες ο κ. Σαμαράς και η ΝΔ πλήρωσαν περισσότερο απ’ όλους το τίμημα της απόφασης να κρατήσουν την Ελλάδα στην Ευρώπη, αυτή την Ελλάδα που έβαλε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής στην ευρωπαϊκή οικογένεια. Το 18,8% στις πρώτες εκλογές του Μαΐου 2012 δείχνει ότι η ΝΔ ήταν αυτή που δέχθηκε το μεγαλύτερο πλήγμα. Αν ήθελε ο Σαμαράς δεν θα δεχόταν τον συμβιβασμό και θα κυβερνούσε με 40% μια χώρα εκτός ευρώ, κατεστραμμένη, απομονωμένη και πολύ περισσότερο φτωχοποιημένη απ’ ότι σήμερα.

Και πάμε στο δραματικό καλοκαίρι του 2012. Εκεί που ο Προβόπουλος μέτραγε τα λεφτά στα ταμεία που δεν έφταναν ούτε για δύο ημέρες ενώ οι Έλληνες έβγαζαν κατά εκατομμύρια τα λεφτά από τους λογαριασμούς τους. Τότε, μεταξύ των δύο εκλογών, είχαν πέσει στο τραπέζι όλα τα σενάρια για επικράτηση του ΣΥΡΙΖΑ, πολιτική αστάθεια, για bank run κ.λπ. Εκείνο το καλοκαίρι όπου ο Αντ. Σαμαράς έχασε μέρος της όρασής του και μπήκε κακήν κακώς σε ένα αεροπλάνο, παρ’ ότι το απαγόρευαν οι γιατροί, προκειμένου να πάει αρχικά στο Βερολίνο και στη συνέχεια παντού και να πείσει τους ξένους ότι πρέπει να δώσουν μια τελευταία ευκαιρία στην Ελλάδα.

Η Μέρκελ πείστηκε ότι δεν πρέπει να γίνει το Grexit απλά και μόνο γιατί κανείς από τους συμβούλους της δεν της έδιναν πειστικές απαντήσεις για τις επιπτώσεις στην ευρωπαϊκή και παγκόσμια οικονομία.

Τα συμπεράσματα από τις «αποκαλύψεις» των τελευταίων ημερών;

1.Ο Σαμαράς έδωσε μια ευκαιρία στην Ελλάδα με προσωπικό και κομματικό κόστος. Όμως, η χώρα πάει καλύτερα και έχει πιάσει αυτή την ευκαιρία από τα μαλλιά.

2.Η Ελλάδα βρέθηκε ένα βήμα από τον «ξαφνικό θάνατο» και τη γλίτωσε παρά τρίχα. Τώρα θα μιλούσε με διαφορετικούς όρους, όπως με κάποιο άλλο νόμισμα, με υποτιμημένα εισοδήματα και με κατεστραμμένη οικονομία.

3.Η κυβέρνηση Παπανδρέου κατέρρευσε διότι ο πρωθυπουργός της δεν στάθηκε στο ύψος των κρίσιμων περιστάσεων. Δεν τον έριξε κανείς, μόνος του έπεσε.

4.Οι θεωρίες συνωμοσίας και ανοησίας του ΣΥΡΙΖΑ ότι κάποιοι ξένοι επέβαλαν λύσεις και κυβερνήσεις στην Ελλάδα, κρίνονται εκ του αποτελέσματος. Αν δεν λαμβάνονταν οι κρίσιμες αποφάσεις που ελήφθησαν μετά τις Κάννες η χώρα θα είχε καταρρεύσει, όπως άλλωστε το επιθυμεί ένα μεγάλο μέρος του ΣΥΡΙΖΑ. Πολιτική και οικονομική αστάθεια θέλουν και σήμερα προκειμένου να επιβιώσουν, να δικαιολογήσουν την ύπαρξή τους.

5.Όλη αυτή η παραφιλολογία που χρησιμοποιεί και ο ΣΥΡΙΖΑ για τους Γερμανούς που αποφασίζουν τις κυβερνήσεις που θέλουν στερείται σοβαρότητας. Την χρησιμοποιούν οι αποτυχημένοι, τη χρησιμοποιεί και ο Μπερλουσκόνι ο οποίος λέει τώρα ότι τον έριξαν οι Γερμανοί διότι θα τους πήγαινε κόντρα. Και δεν τον έριξε η διαφθορά και τα «μπούγκα μπούγκα» πάρτι με ανήλικα. Το ίδιο θα λέει και ο Παπανδρέου. Τον ανέτρεψε η Μέρκελ και ο Σαρκοζί κι όχι η ανικανότητά του να διαχειριστεί την κατάσταση.

Διαβάστε περισσότερα