Όσο υπάρχουν άνθρωποι …

15:07 4/1/2012 - Πηγή: Antinews

Eκτός από τις εγκάρδιες Ευχές για ένα υπέροχο 2012, Yγεία, Δημιουργία και Ελεύθερη Πατρίδα, επιτρέψτε μου να εξηγήσω τι σημαίνει για εμάς, που ζούμε στη Λαυρεωτική, το μήνυμα ΕΔΩ ΕΙΜΑΣΤΕ.

Σημαίνει διαβεβαίωση, προθυμία, αλληλεγγύη, εθελοντική αμισθί εργασία, χέρι βοηθείας, αγάπη και συμπόνια για τους εξαθλιωμένους και παροπλισμένους της ζωής συνανθρώπους μας, σ’ ένα κόσμο απάνθρωπο και σκληρό, σήμερα.  Δεν έχουμε ούτε θέλουμε να έχουμε καμία σχέση με χορηγίες και διαφήμιση. Εργαζόμαστε

διακριτικά, συντονισμένα, αθόρυβα και με ευαισθησία στον ανθρώπινο πόνο καθώς, η μεγαλόφωνη διακονία πανεύκολα εκλαμβάνεται ως φαρισαϊσμός.

Είναι εκπληκτικό, πόσα χρήσιμα πράγματα μπορούν να γίνουν και να κάνουν τη διαφορά στη ζωή των αδύναμων συνανθρώπων μας, χωρίς να εισπράττονται και χωρίς να μοιράζονται χρήματα. Η βοήθειά μας προσφέρεται με την εθελοντική εργασία μας και τα διάφορα είδη και υλικά τα οποία εμείς αγοράζουμε με δικά μας χρήματα και αποδείξεις  επειδή θέλουμε να είμαστε και να αισθανόμαστε ελεύθεροι και εξηγήσιμοι κάθε στιγμή.

Μερικές μόνο από τις δραστηριότητές μας: Άλλη, ράβει κουμπιά που λείπουν από πουκάμισα και άλλη μπαλώνει και πλένει ρούχα. Άλλη, γυαλίζει παπούτσια. Άλλη, προσφέρει μιά μάλλινη κουβέρτα. Άλλη, μαγειρεύει φαγητό με δικά της υλικά. Άλλη γράφει γράμματα και άλλη τους διαβάζει ένα βιβλίο. Ο βενζινάς της γειτονιάς στέλνει πετρέλαιο για να ζεσταθεί μιά παγωμένη σόμπα. Άλλος, πληρώνει ένα λογαριασμό ΔΕΚΟ. Άλλος, αγοράζει ένα φάρμακο. Άλλος, ένα ορθοπεδικό μπαστούνι. Άλλος, ζωντανεύει με λουλούδια έναν έρημο κήπο. Άλλος, ένα μικρό συνεργείο από μόνος του, αλλάζει χαλασμένες μπρίζες, καμένες λάμπες,  διορθώνει βρύσες, βάφει με δικές του μπογιές και ομορφαίνει ένα παλιό διαμέρισμα.

Καμία από τις ιδέες για εθελοντική προσφορά δεν περισσεύει και ανάλογα με τη προτεραιότητα, τις δυνατότητες, τον χρόνο και τις γνώσεις του ο καθένας, προσπαθούμε ν’ ανταποκριθούμε όσο πιο γρήγορα και καλύτερα μπορούμε.

Τις γιορτές, στέλνουμε τα μικρά παιδιά ντυμένα αγιοβασιλάκια με κόκκινα σκουφάκια να πουν τα κάλαντα και να μοιράσουν με τα χεράκια τους γλυκίσματα, το καθένα από αυτά ένα ατομικό δώρο, τυλιγμένο σε λαμπερό χαρτί και φιόγκους που έχουμε εμείς ετοιμάσει. Δεν περιγράφεται η έκφραση ευγνωμοσύνης των συνανθρώπων μας, γι’ αυτή την ανάσα ζωής και αισιοδοξίας που τους χαρίζουν τα μικρά παιδιά. Αλλά και τα παιδιά μαθαίνουν από νωρίς, για το υπέρτατο Δώρο της Προσφοράς.

Μαθήματα Ζωής, για όλους. “Nα ξανάρθετε” μάς λένε. Κι εμείς, πηγαίνουμε για τρίτη συνεχή χρονιά και κάθε φορά, με νέες ιδέες για λύσεις θεμάτων που ταλανίζουν τους συνανθρώπους μας. Και όταν καθόμαστε κι εμείς στο δικό μας γιορτινό τραπέζι, αισθανόμαστε το νόημα των εορτών από μία άλλη διάσταση.

Ο Charles Dickens έχει πει: “Να έχεις μιά καρδιά που ποτέ δεν σκληραίνει, ένα ταμπεραμέντο που ποτέ δεν κουράζεται και ένα άγγιγμα που ποτέ δεν πονάει.”

Με Εκτίμηση και Ευχαριστίες για τη Φιλοξενία,

η Dimi