Όταν ο κ. Ψυχάρης κάνει … αυτοκριτική!

16:06 12/9/2011 - Πηγή: Antinews

Μαϊκλ Κορλεόνε στο Νονό ΙΙ : just when i thought i was out they pull me back inΈχουμε γράψει πολλές φορές και εδώ και παλαιότερα στο ‘Αντί” ότι όταν την δεκαετία του 90 Κωνσταντίνος Μητσοτάκης εισήγαγε πρώτος στο νεοελληνικό πολιτικό λεξιλόγιο τον όρο «διαπλεκόμενος», δημιούργησε μια ακόμα παρεξήγηση, έναν ακόμα μεγάλο αποπροσανατολισμό, απομακρύνοντας την ευθύνη της διαφθοράς  από πολιτικούς, όπως ο ίδιος. Επειδή , εξ ορισμού «διαπλεκόμενοι» δεν μπορεί να είναι οι επιχειρηματίες, αλλά μόνον οι πολιτικοί.Πολλά χρόνια μετά φαίνεται να προσχωρεί

στην θέση αυτή και … ο κ. Σταύρος Ψυχάρης, που μεταξύ άλλων  γράφει χθες στο Βήμα: Διότι όπως για να υπάρξει διαπλοκή συμφερόντων προαπαιτείται η ύπαρξη πολιτικών πρόθυμων και ικανών να διαπλακούν, έτσι και για να δημιουργηθεί η σημερινή κρίση που εξαπλούται σε ΟΛΑ τα λεγόμενα ΜΜΕ (Μέσα Μαζικής Ενημερώσεως), έπρεπε να γίνουν σφάλματα ικανά να διαβάλουν τους δημοσιογράφους και να υπονομεύσουν την αξιοπιστία των έντυπων και ηλεκτρονικών μέσων ενημερώσεως.Τρίβετε τα μάτια σας; Που να δείτε τη συνέχεια. Διάβαζα το άρθρο του και νόμιζα ότι διάβαζα το … Antinews. “Πρέπει από την αρχή να παραδεχθούμε ότι στον κατήφορο της παρακμής και της διαφθοράς αφέθηκαν συχνά και οι εφημερίδες καθώς και τα λοιπά μέσα ενημερώσεως.  Η κρίση στα ΜΜΕ είναι βέβαια πρωτίστως κρίση επιχειρηματική. Σε μιαν εποχή (ως το έτος 2009) απατηλής, ως απεδείχθη, ευμάρειας τα μέσα ενημερώσεως «ανεπτύχθησαν» σε ξύλινα πόδια, που έσπασαν με την πρώτη εμφάνιση της μεγάλης και αγνώστου διάρκειας οικονομικής κρίσης.  Στηριγμένοι κυρίως, αν όχι αποκλειστικά, στα έσοδα από τις διαφημίσεις δημιουργήσαμε αδηφάγους «γίγαντες» τόσο στον χώρο του παραδοσιακού Τύπου όσο και στον νεοπαγή τομέα της τηλεόρασης. Συνηθίσαμε τους αναγνώστες και τους τηλεθεατές στο «τζάμπα», δώσαμε «δώρα» απατηλά και προσφορές ψευδεπίγραφες…Τι μέλλει γενέσθαι; Κατ΄ αρχήν, ο τρώσας και ιάσεται. Εμείς που έχομε τις ευθύνες για τη διολίσθηση του ελληνικού Τύπου και των τηλεοράσεων στη χορεία των προβληματικών επιχειρήσεων, εμείς πρέπει να βρούμε και τη θεραπεία. Και θα τη βρούμε!  Αλλά ενώ ο κ. Ψυχάρης έδινε τον καλό αγώνα κατά της διαπλοκής από την πρώτη σελίδα, σε άλλες σελίδες του Βήματος δημοσιευόταν το ακόλουθο εξυγιαντικό δημοσίευμα: Το colpo grosso με το ρεύμαΠώς η ΔΕΗ επιτρέπει- με διακομματική συναίνεση- στην Αλουμίνιον της Ελλάδος να κερδίζει σκανδαλωδώς εκατομμύρια ευρώ από την αγοραπωλησία ηλεκτρικού ρεύματος ΤΗΝ ΩΡΑ ΠΟΥ Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ βυθίζεται στα Τάρταρα και απειλείται η κοινωνική συνοχή,ορισμένοι επιμένουν να δρουν κατά τρόπο αδιαφανή και απόλυτα σκανδαλώδη. Και μάλιστα σε ευαίσθητες ζώνες, όπως αυτή της ηλεκτροπαραγωγής.Η ΔΕΗ τείνει να μετατραπεί αυτή την περίοδο σε αρένα άσκησης πολυποίκιλων συμφερόντων, τα οποία συνήθως «αγοράζουν» διακομματική πολιτική ισχύ, διεκδικώντας χαριστικές πράξεις και ρυθμίσεις εκατομμυρίων ευρώ. Αυτές με τη σειρά τους δίδουν δικαίωμα διαρκών πιέσεων και όλη η ζώνη μοιάζει ναρκοθετημένηΠοια να είναι άραγε αυτά τα συμφέροντα; Δεν έχο