Όταν τα παιδάκια των βορείων προαστίων…επαναστάτησαν

07:45 5/2/2013 - Πηγή: Antinews

«Είμαι αιχμάλωτος πολέμου», δήλωσε ο ληστής (αποδεδειγμένα) και πιθανός τρομοκράτης, Νίκος Ρωμανός. Καλά διαβασμένος φαίνεται γύρω από το αντάρτικο πόλης και πώς αυτό μπορεί να σε βοηθήσει σε μια δύσκολη στιγμή, σε μια σύλληψη. Τα βιβλία που βρέθηκαν στη γιάφκα του Χαλανδρίου, άλλωστε, είναι ιδανικά για να διαμορφωθεί ένας αντάρτης πόλης που έχει τη δικαιολογία για τα όσα έχει κάνει.

Η ανακοίνωσή

του λέει: «Τα κίνητρά μου ήταν πολιτικά. Θεωρώ τον εαυτό μου αιχμάλωτο πολέμου. Δεν θεωρώ τον εαυτό μου θύμα. Δεν θα υποβάλλω μήνυση στους αστυνομικούς που με χτύπησαν. Επιθυμώ η κακοποίησή μου να ευαισθητοποιήσει τις συνειδήσεις των πολιτών. Αποδέχομαι την ληστεία και τίποτε άλλο. Θα ακολουθήσει πολιτική μου δήλωση, γιατί μόνο εγώ εκφράζω τον εαυτό μου και κανένας άλλος».

Ό,τι έκανε προφανώς το έκανε για πολιτικούς λόγους, όπως υποστηρίζει, και γι’ αυτό μπορεί αυτός και οι υπόλοιποι να θεωρούν εαυτούς πολιτικούς κρατούμενους ή αιχμαλώτους πολέμου.

Ωστόσο, είναι στο μόνο που μπορούμε να συμφωνήσουμε: Έχουμε πόλεμο, μόνο που τον βλέπουμε διαφορετικά αυτόν τον πόλεμο.

Για παράδειγμα ο Ρωμανός και η παρέα του θεωρούν αντιστασιακή δράση να ληστεύουν τράπεζες, να τρομοκρατούν τον κόσμο και να κλέβουν χρήματα.

Επίσης, θεωρούν επαναστατική πράξη τις ληστείες που εκτός από την αγορά όπλων τους δίνει τη δυνατότητα να μη δουλεύουν ποτέ αλλά να έχουν ότι θέλουν. Και σπίτια, και καλή ζωή και ότι άλλο χρειάζονται.

Γι’ αυτούς οι επαναστάτες είναι όπως είναι οι ίδιοι, δε μπορεί να είναι εργαζόμενοι, λούμπεν προλετάριοι.

Είναι σαν τους καλλιτέχνες που για να μεγαλουργήσουν δεν πρέπει να δουλέψουν ποτέ στη ζωή τους. Γι’ αυτούς όμως υπάρχουν χορηγοί, για τους τρομοκράτες υπάρχει απαλλοτρίωση.

Πόλεμος είναι επίσης, για το Ρωμανό το να βάζει βόμβες που μπορεί να προκαλέσουν από έναν απλό τραυματισμό μέχρι το θάνατο. Αλλά και να πεθάνει κάποιος θα πουν ότι ήταν παράπλευρη απώλεια. Αν δε το θύμα είναι και αστυνομικός, ακόμη καλύτερα. Θα έχουν σκοτώσει έναν… ταξικό και πολιτικό εχθρό.

Για θυμηθείτε μόνο πώς έβριζε η Σέχτα τον δολοφονημένο αστυνομικό στα Πατήσια.

Γενναιόδωρος, επίσης, ο Ρωμανός, δε θα κάνει μηνύσεις στους αστυνομικούς που τον χτύπησαν. Αυτό άλλωστε είναι δουλειά της Δικαιοσύνης. Άραγε, οι αστυνομικοί που έχουν χτυπηθεί κατά καιρούς θα κάνουν μηνύσεις στους τρομοκράτες;

Η δήλωση του 20χρονου και η γενικότερη στάση των υπολοίπων δείχνουν ότι έχουμε να κάνουμε με μια νέα μορφή τρομοκρατίας. Αυτή της τρομοκρατίας του μυαλού.

Τα παιδιά αυτά δείχνουν να έχουν υποστεί μια απίστευτη πλύση εγκεφάλου. Ποιοι να είναι άραγε οι θεωρητικοί καθοδηγητές τους; Αυτό πρέπει να ψάξει η αστυνομία γιατί αλλιώς θα χάσουμε κι άλλα παιδιά.