Πέντε συμπεράσματα από τις γαλλικές περιφερειακές εκλογές

13:06 7/12/2015 - Πηγή: Antinews

Η νίκη του ακροδεξιού Εθνικού Μετώπου στον πρώτο γύρο των γαλλικών περιφερειακών εκλογών της Κυριακής θα έχει αντίκτυπο πολύ πέρα από τη σύνθεση της τοπικής αυτοδιοίκησης και το σοκαριστικό μήνυμα προς το γαλλικό πολιτικό κατεστημένο.

Σε κάθε ευρωπαϊκή πρωτεύουσα, οι πολιτικοί θα αναλογιστούν τα αποτελέσματα και θα αναρωτηθούν πώς ένα αντιμεταναστευτικό, αντιευρωπαϊκό κίνημα μπορεί να γίνει το πρώτο πολιτικό κόμμα της Γαλλίας. Θα ανησυχούν επίσης για το τι σημαίνει

για την Ευρώπη σε μια εποχή κρίσης - οικονομικής και υπαρξιακής.

Το Εθνικό Μέτωπο μπορεί να κερδίσει δύο, τρεις ή και περισσότερες περιφέρειες της Γαλλίας μετά το δεύτερο γύρο των εκλογών, στις 13 Δεκεμβρίου, αλλά για πολλούς, η ζημιά έχει γίνει.

Η στρατηγική της Λεπέν απέδωσε

Η Μαρίν Λεπέν, ηγέτης του Εθνικού Μετώπου και κόρη του ιδρυτή του κόμματος Ζαν-Μαρί, δρέπει τους καρπούς της στρατηγικής της, να απομακρύνει το κόμμα από το ακροδεξιό περιθώριο, απαλλάσσοντάς το από το εξτρεμιστικό στίγμα του και φλερτάροντας με την αποκομμένη από το πολιτικό σύστημα εργατική τάξη, η οποία θεωρεί ότι την εγκατέλειψε τόσο η δεξιά όσο και η αριστερά.

Έχει μια σοβαρή πιθανότητα να κερδίσει και στη συνέχεια να διοικεί την περιοχή Νορ-Πα-ντε Καλέ, μια περιοχή με μεγαλύτερο πληθυσμό από 12 χώρες της ΕΕ. Η προσωπική νίκη της, κερδίζοντας περισσότερο από το 40 τοις εκατό των ψήφων σε μια βιομηχανική περιοχή που ιστορικά ήταν ένα προπύργιο των κομμουνιστικών και σοσιαλιστικών κομμάτων, δείχνει πως πολλοί ψηφοφόροι έχουν απομακρυνθεί από την κυβερνώσα αριστερά, μετά από επτά χρόνια οικονομικής κρίσης.

Η ανιψιά της Λεπέν, Μαριόν Μαρεσάλ-Λεπέν, η οποία θεωρείται πιο συντηρητική από τη θεία της, ιδίως όσον αφορά τα κοινωνικά ζητήματα, τα πήγε ακόμα καλύτερα στην περιοχή της Προβηγκίας. Και άλλοι κορυφαίοι υποψήφιοι του κόμματος επίσης τα πήγαν καλύτερα από το αναμενόμενο, κάτι που δείχνει ότι το κόμμα έχει αποκτήσει λαϊκή βάση, πολύ πέρα από την επίδραση της Μαρίν Λεπέν.

Αριστερά και Δεξιά μπορεί να πρέπει να ενώσουν τις δυνάμεις τους για να σταματήσουν τη Λεπέν

Το Σοσιαλιστικό Κόμμα αποφάσισε αργά την Κυριακή να αποσύρει τους υποψηφίους του από τον δεύτερο γύρο της ψηφοφορίας σε περιοχές όπου είχε τερματίσει τρίτο στον πρώτο γύρο. Επίσης, κάλεσε τους ψηφοφόρους να στηρίξουν τους συντηρητικούς υποψηφίους σε μία εβδομάδα, προκειμένου να αποφευχθεί η νίκη του Εθνικού Μετώπου. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα στο Βορρά, στην Προβηγκία και στην Αλσατία, όπου ο στενός συνεργάτης της Λεπέν και αντιπρόεδρος του κόμματος, Φλοριάν Φιλιπό, ήρθε πρώτος με 35 τοις εκατό των ψήφων.

Το Εθνικό Μέτωπο θα μπορούσε ακόμα να ηττηθεί στο δεύτερο γύρο, αν όλοι ή οι περισσότεροι ψηφοφόροι των Σοσιαλιστών αποφασίσουν να στηρίξουν την κεντροδεξιά. Αυτό, ωστόσο, θα επέτρεπε στη Λεπέν να καταγγείλει τα κόμματα -κάτι που κάνει εδώ και πολύ καιρό- επειδή συνέπραξαν εναντίον της.

Προτρέποντας τους υποψηφίους τους σε ένα "Δημοκρατικό Μέτωπο" ενάντια στη Λεπέν, οι Σοσιαλιστές έρχονται σε πλήρη αντίθεση με τον Νικολά Σαρκοζί, τον ηγέτη της συντηρητικής αντιπολίτευσης. Νωρίτερα την Κυριακή, ο Σαρκοζί απέρριψε τέτοιες τακτικές και είπε ότι δεν ήθελε οι υποψήφιοι των Ρεπουμπλικάνων του να αποσυρθούν ή να ενώσουν τις δυνάμεις τους με τους Σοσιαλιστές αντιπάλους τους.

Μόλις τελειώσει ο δεύτερος γύρος στις 13 Δεκεμβρίου, αναμένουμε να αρχίσει το παιχνίδι της επίρριψης ευθυνών, σχετικά με το ποιος είναι υπεύθυνος για την παράδοση των περιοχών στις Λεπέν.

Ολάντ και Σαρκοζί είναι ηττημένοι

Ο Πρόεδρος Φρανσουά Ολάντ απολάμβανε μια άνοδο της δημοτικότητάς του στον απόηχο των επιθέσεων της 13η του Νοεμβρίου στο Παρίσι. Αλλά αυτό δεν είχε καμία σημασία την Κυριακή. Η νέα έμφαση στα θέματα ασφάλειας, με εκκλήσεις για μια πιο σκληρή στάση σχετικά με τους μετανάστες και τους πρόσφυγες, αφήνει τον Ολάντ ακριβώς εκεί όπου ήταν πριν: έναν αντιδημοφιλή πρόεδρο, ο οποίος φαίνεται πως αδυνατεί να βρει τρόπους για την αντιμετώπιση της υψηλής ανεργίας - που είναι τώρα, για πρώτη φορά, πάνω από το μέσο όρο της ευρωζώνης.

Η ήττα είναι επίσης προσωπική για τον Ολάντ, ο οποίος όταν βρισκόταν στην αντιπολίτευση πριν από πέντε χρόνια οδήγησε το σοσιαλιστικό κόμμα σε μια θριαμβευτική νίκη στις τοπικές εκλογές, με το κόμμα του να κερδίζει και τις 21 τότε περιφέρειες της χώρας, πλην μίας. Ο Γάλλος ηγέτης είχε παραμείνει αχαρακτήριστα σιωπηλός τις τελευταίες εβδομάδες και δεν είχε αγωνιστεί καθόλου, προτιμώντας να κολλήσει στην «προεδρικό» στάση του και στα διεθνή προβλήματα της Γαλλίας - ειδικά στην καταπολέμηση του ISIL. Αυτό δεν ήταν πολύ αποτελεσματικό.

Ωστόσο, η ισχυρή παρουσία του δημοφιλούς υπουργού Άμυνας Ζαν Ιβ Λε Ντριάν στην περιοχή της Βρετάνης δείχνει ότι τα μέλη της κυβέρνησης που θεωρούνται καλά στη δουλειά τους μπορεί ακόμα να προσελκύσουν ψηφοφόρους. Αλλά η απώλεια του Ολάντ δεν είναι νίκη για τον επί χρόνια αντίπαλό του Σαρκοζί. Ο πρώην πρόεδρος ήταν επίσης ένας από τους χαμένους της ημέρας.

Σε πολλές περιοχές, οι σταθεροί επί χρόνια συντηρητικοί ψηφοφόροι στράφηκαν στη Λεπέν. Αυτή ήταν η περίπτωση στην Προβηγκία, όπου ο σύμμαχος του Σαρκοζί, Κριστιάν Εστροσί, κέρδισε λιγότερο από το 25 τοις εκατό των ψήφων, έναντι της Μαρεσάλ-Λεπέν με 42 τοις εκατό. Η στρατηγική σκληρής γλώσσας του Σαρκοζί, σε μια προσπάθεια να ανταγωνιστεί τη ρητορική του Εθνικού Μετώπου, δεν έπεισε πολλούς ψηφοφόρους.

Τα βλέμματα στραμμένα στο "έπαθλο" του 2017

Έχοντας απομείνει 18 μήνες ως τις προεδρικές εκλογές, το αποτέλεσμα των εκλογών της Κυριακής θα πρέπει να εξεταστεί προκειμένου να αξιολογηθούν οι πιθανότητες των υποψηφίων. Αλλά ακόμη και αν η Γαλλία έχει γίνει μια χώρα τριών κομμάτων, είναι σαφές ότι πολλά θα μπορούσαν να συμβούν πριν από το Μάιο του 2017. Τα αποτελέσματα από το βράδυ της Κυριακής έδειξαν ότι τα κόμματα της αριστεράς, συμπεριλαμβανομένων των Σοσιαλιστών και των δύστροπων συμμάχων τους, όπως οι Πράσινοι, έλαβαν περίπου το 35 τοις εκατό των ψήφων. Οι παραδοσιακοί συντηρητικοί -οι Ρεπουμπλικάνοι και άλλοι - κέρδισαν μεταξύ 30 και 32 τοις εκατό, και το Εθνικό Μέτωπο κέρδισε μεταξύ 29 και 31 τοις εκατό.

Σοσιαλιστές ηγέτες άρχισαν να υποστηρίζουν ότι η αριστερά εξακολουθεί να είναι το κύριο πολιτικό κίνημα της Γαλλίας. Αυτό μπορεί να δείχνει ότι είχαν δίκιο να πιέζουν για από κοινού υποψήφιους στις περιφερειακές εκλογές - αλλά καταδεικνύει την αποτυχία τους στο να πείσουν τα άλλα κόμματα να ενωθούν μαζί τους. Η κρυφή ελπίδα τόσο των σοσιαλιστών όσο και των συντηρητικών είναι ότι το Εθνικό Μέτωπο θα αποτύχει σε κάτι που δεν έχει κάνει ποτέ στο παρελθόν: να ασκήσει εκτελεστική εξουσία σε μια μεγάλη περιοχή.

Το κόμμα δεν έχει καμία εμπειρία διαχείρισης και οι ψηφοφόροι θα έχουν την ευκαιρία να τους δουν να αυξάνουν τους φόρους, να διαχειρίζονται τους προϋπολογισμούς, να κάθονται σε σχολικά συμβούλια και να αλληλεπιδρούν με άλλες τοπικές και περιφερειακές κυβερνήσεις. Τα άλλα κόμματα ελπίζουν ότι αν δουν το Εθνικό Μέτωπο επί τω έργω, οι ψηφοφόροι θα αναθεωρήσουν.

Ό,τι συμβαίνει στη Γαλλία έχει διεθνή αντίκτυπο

Η Μαρίν Λεπέν απέφυγε οποιαδήποτε αναφορά στην Ευρώπη ή στα δεινά που πιστεύει ότι φέρνει τη Γαλλία, κατά την επινίκια ομιλία της την Κυριακή το βράδυ. Αυτό μπορεί να είναι η μεγαλύτερη ένδειξη ότι έχει ήδη ξεκινήσει την προεκλογική εκστρατεία της. Αλλά οι υφιστάμενοί της δεν δείχνουν την ίδια αυτοσυγκράτηση και κατήγγειλαν την Ευρώπη, την οικονομία της αγοράς και την "επηρεασμένη από τις ΗΠΑ εξωτερική πολιτική" αμέσως μόλις βγήκαν τα αποτελέσματα.

Είναι εύκολο να δούμε πώς το αυτοαποκαλούμενο στάτους του Εθνικού Μετώπου ως κύριο κόμμα της χώρας θα έχει αντίκτυπο στην γενική συζήτηση για την Ευρώπη - σχετικά με θέματα όπως η κρίση των προσφύγων, τα οικονομικά προβλήματα της χώρας ή ο ρόλος της Γερμανίας στην ΕΕ, για να αναφέρουμε μόνο μερικά. Οι ομιλίες του Σαρκοζί ήδη δείχνουν την επιρροή του Εθνικού Μετώπου. Έχει πάρει ιδέες κατευθείαν από τον ακροδεξιό ανταγωνιστή του: ζητά σκληρή γραμμή σχετικά με την εγκληματικότητα και τη μετανάστευση, το τέλος της Σένγκεν και την έμφαση στις εθνικές αρμοδιότητες, σε αντίθεση με τις πανευρωπαϊκές.

Μένει να δούμε αν το αποτέλεσμα θα επηρεάσει και τη ρητορική και τις πολιτικές του Ολάντ. Το πιο πιθανό σενάριο είναι ότι κάθε μεταρρυθμιστική ατζέντα θα παγώσει για να αποφύγει την αντιπαράθεση. Στη συνέχεια ο Ολάντ θα πρέπει να στηριχθεί στην εξωτερική πολιτική, όπου ελάχιστοι ψήφοι πρέπει να αποκτηθούν, και να ελπίζει ότι η οικονομική ανάκαμψη θα μπορούσε να περιορίσει την ανεργία πριν να ξεκινήσει σοβαρά η προεκλογική εκστρατεία. Εν τω μεταξύ, οι ευρωπαίοι εταίροι της Γαλλίας θα έχουν δίκιο να σκέφτονται ότι 18 μήνες είναι πολύ σύντομο χρονικό διάστημα για να ανατραπεί μια τέτοια κατάσταση.

politico.eu

Διαβάστε περισσότερα