Πόκερ στην Κορεατική Χερσόνησο: Γιατί ο Κιμ Γιονγκ Ουν επιμένει να προκαλεί

15:48 4/4/2013 - Πηγή: Antinews

Φαίνεται παράδοξο, δεδομένης της σχεδόν καθημερινής κλιμάκωσης της έντασης από την Πιονγιάνγκ, αλλά η ηγεσία της Βόρειας Κορέας είναι σχεδόν βέβαιο ότι δεν θέλει να κάνει πόλεμο, σχολιάζει ο Austin Ramzy στο Time.

Όχι ότι θα δίσταζε στο ενδεχόμενο μιας μαζικής απώλειας ανθρώπινων ζωών, αν αυτό σήμαινε την ενδυνάμωση του καθεστώτος. Αυτό, άλλωστε, ήταν η λογική με την οποία η δυναστεία των Κιμ έχει κυβερνήσει τη χώρα για περισσότερο από μισό αιώνα. Το πρόβλημα είναι ότι μια πλήρους κλίμακας σύγκρουση είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα σήμαινε

την καταστροφή της Βόρειας Κορέας και την πιθανότητα ενός βίαιου τέλους για τον νεαρό ηγέτη της, Κιμ Γιονγκ Ουν. «Όχι, δεν θέλει να ξεκινήσει έναν πόλεμο, διότι είναι ένας πόλεμος αυτοκτονίας από την πλευρά του», λέει ο John Delury, καθηγητής κινεζικών σπουδών και παρατηρητής της Βόρειας Κορέας στο Πανεπιστήμιο Yonsei στη Σεούλ. «Γι ‘αυτόν το φινάλε δεν θα είναι ένας πόλεμος». Όπως και ο πατέρας του, ο Κιμ επικεντρώνεται στην επιβίωση. Ενώ ο απομονωμένος ηγέτης της Βόρειας Κορέας θεωρείται μερικές φορές ασταθής και τρελός – μια υπόθεση που δεν βοήθησε η παρέα με τον Ντένις Ρόντμαν ή η δημοσίευση φωτογραφιών ενός χάρτη που δείχνει τα σχέδια επίθεσης στις ΗΠΑ – παραμένει δεσμευμένο να μείνει στην εξουσία. Έχει επιβιώσει για μισό αιώνα, αποφεύγοντας τυχόν μάχες που δεν μπορεί να κερδίσει ή τουλάχιστον, όπως και με τον πόλεμο της Κορέας, σχεδιάζοντας ένα αιματηρό αδιέξοδο. Παρόλες τις προκλήσεις της, η Βόρεια Κορέα είναι απίθανο να θέλει να ξεκινήσει μια καταδικασμένη σύγκρουση τώρα.

Γιατί λοιπόν η Βόρεια Κορέα έχει περάσει στην επίθεση, απειλώντας με πυρηνικά χτυπήματα, φεύγοντας από την εκεχειρία του Πολέμου της Κορέας το 1953, κόβοντας τις ανοικτές γραμμές επικοινωνίας με τη Νότια Κορέα, λέγοντας ότι θα γίνει επανεκκίνηση του αντιδραστήρα πλουτωνίου στη Γιονγκμπιόν που καταστράφηκε ως μέρος μιας συμφωνίας του 2007 και περιορίζοντας, την Τετάρτη, τους εργαζόμενους ενός εργοστασίου που διευθύνεται από κοινού στη Νότια Κορέα; Μια εξήγηση είναι ότι η Βόρεια Κορέα μπορεί να αισθάνεται πιο απομονωμένη και ευάλωτη από ό,τι συνήθως, παρά τις πρόσφατες ενδείξεις για τις πυρηνικές της ικανότητες. Οι ετήσιες στρατιωτικές ασκήσεις των ΗΠΑ και της Νότιας Κορέας έχουν εξοργίσει τη Βόρεια Κορέα και άλλες φορές. Και η φετινή άσκηση Foal Eagle έχει χαρακτηρισθεί μια εκτεταμένη παρουσίαση του αμερικανικού στρατιωτικού υλικού, συμπεριλαμβανομένων των βομβαρδιστικών B-2 stealth που πέταξαν από την έδρα τους στο Μισούρι για να ρίξουν αδρανείς βόμβες σε ένα πεδίο πάνω από τη Νότια Κορέα.
Η Κίνα, ο μόνος πραγματικός σύμμαχος της Βόρειας Κορέας, βοήθησε στην τιμωρία της μετά την πυρηνική δοκιμή της 12ης Φεβρουαρίου, η οποία οδήγησε σε νέο γύρο κυρώσεων του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών. Ο πλήρης αντίκτυπος του ψηφίσματος 2094, που περιλαμβάνει μέτρα για να μπλοκάρει τη χρηματοδότηση των πυρηνικών όπλων της Βόρειας Κορέας και την πρόληψη της εισαγωγής ορισμένων αγαθών πολυτελείας, παραμένει ακόμα αμφίβολος. Και δεν υπάρχει καμία ένδειξη ότι η Κίνα ετοιμάζεται να εγκαταλείψει τον μόνο σύμμαχό της. Πράγματι, όταν ο Deng Yuwen, ένας συντάκτης των Study Times του Κινεζικού Κομμουνιστικού Κόμματος, έγραψε μία γνώμη στους Financial Times όπου ζητούσε ακριβώς αυτό, απολύθηκε. Όμως, από την πλευρά της Βόρειας Κορέας, η προθυμία της Κίνας να στηρίξει τις κυρώσεις εξακολουθεί να προκαλεί ανησυχία. «Νομίζω ότι για τη Βόρεια Κορέα, αυτό το είδος της συνεργασίας είναι θανατηφόρο αν διατηρηθεί, επειδή μειώνει δραστικά τον χώρο στον οποίο μπορεί να ελιχθεί « σχολιάζει ο Τζον Παρκ, ειδικός σε θέματα Κορέας στο Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Μασαχουσέτης. Οι στρατιωτικές ασκήσεις ΗΠΑ-Νότιας Κορέας, οι οποίες προορίζονται εν μέρει να δείξουν την αποφασιστικότητα και την ικανότητα των συμμαχικών στρατών, θα μπορούσε να τροφοδοτήσει επίσης τους φόβους της Κίνας για το τι θα αντιμετωπίσει κατά μήκος των συνόρων της, αν η Βόρεια Κορέα κατέρρεε και η Κορεατική Χερσόνησος ενωνόταν κάτω από μια φιλο-αμερικανική κυβέρνηση. Μέχρι στιγμής, η κινεζική κυβέρνηση δεν έχει εκφράσει κάποιες ανησυχίες σχετικά με την επίδειξη δύναμης με στόχο την Πιονγκγιάνγκ.

Και με τη νέα ηγεσία στην Κίνα και τη Νότια Κορέα, η Πιονγιάνγκ θέλει να δει πώς θα ανταποκριθούν οι γείτονές της στις τελευταίες κινήσεις της. «Πρόκειται για μια αδύναμη, μικρή χώρα που περιβάλλεται από τη Νότια Κορέα, την Κίνα, τη Ρωσία, την Ιαπωνία και τις ΗΠΑ», λέει ο Delury. «Είναι εντελώς ξεπερασμένοι. Αυτό τους κάνει να αντιδρούν. Έχουμε την τάση να νομίζουμε ότι έχουν προγραμματίσει τα πάντα και πέφτουμε στην παγίδα τους, αλλά πραγματικά ελέγχουν τις αντιδράσεις και στη συνέχεια υπολογίζουν τι θα συμβεί στη συνέχεια. Είναι επικίνδυνο να νομίζουμε ότι έχουν ξεκαθαρίσει τα πράγματα». Η προσέγγιση αυτή είναι βασική για αυτό που ο Andrei Lankov, ένας εμπειρογνώμονας της Βόρειας Κορέας στο Πανεπιστήμιο Kookmin της Σεούλ, αποκαλεί μια πολυχρησιμοποιημένη τεχνική κατασκευής κρίσεων με την ελπίδα να έχει κάποιο κέρδος. «Για πολλά χρόνια, στην πραγματικότητα εδώ και δεκαετίες, η Βόρεια Κορέα παίζει το ίδιο παιχνίδι, το οποίο μέχρι πρόσφατα λειτούργησε καλά», δήλωσε ο Lankov:

«Αρχικά, κατασκευάζουν μια κρίση. Συμπεριφέρονται λίγο πολύ, όπως και τώρα. Αυξάνουν τις εντάσεις. Και αργά ή γρήγορα, η διεθνής κοινότητα και οι μεγάλες επιχειρήσεις αρχίζουν να μην αισθάνονται καλά, τεταμένες και ανασφαλείς. Σε εκείνο το σημείο, οι Βορειοκορεάτες προτείνουν να αρχίσουν διαπραγματεύσεις, και αποσπούν βοήθεια και άλλες παραχωρήσεις σε αντάλλαγμα για την προθυμία τους να επιστρέψουν στο status quo. Έτσι, αρχικά κατασκευάζουν την κρίση και μετά αμείβονται για την επίλυσή της. Αυτή η προσέγγιση και αυτές οι τακτικές έχουν λειτουργήσει πολύ καλά για πολλά, πολλά χρόνια, αλλά πρόσφατα έχασαν την αποτελεσματικότητά τους, επειδή ο έξω κόσμος, και κυρίως οι Ηνωμένες Πολιτείες, έχουν επιτέλους μάθει πώς λειτουργεί συνήθως η Βόρεια Κορέα και δεν σπεύδουν με χρήματα και συμβάσεις παραχώρησης. Και αυτό είναι που θέλει περισσότερο η Βόρεια Κορέα: τα χρήματα και τις παραχωρήσεις από τον έξω κόσμο. Έτσι, προφανώς, είναι πολύ πιθανό ότι οι ιθύνοντες της Βόρειας Κορέας αποφάσισαν να φωνάξουν πολύ δυνατά αυτή τη φορά».
Ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος αντίδρασης; Ο Lankov υποστηρίζει ότι «θα ήταν καλύτερα αν ο κόσμος δεν έδινε καμία απολύτως σημασία σε όλες αυτές τις απειλές». Μια ωραία ιδέα, αν και είναι δύσκολο να εφαρμοστεί στην πράξη, ενώ η Βόρεια Κορέα συνεχίζει να ποντάρει.

http://world.time.com/2013/04/03/poker-on-the-korean-peninsula-why-kim-jong-un-keeps-raising-the-stakes/?iid=gs-main-lead