Πως αντιδράς στο θέατρο του παραλόγου;

16:32 8/1/2012 - Πηγή: Antinews

Πως αντιδράς στο θέατρο του παραλόγου;

Αν ζούσε ο Ιονέσκο  θα είχε άπειρο υλικό για τη συγγραφή θεατρικού έργου:

Ο ΓΑΠ παίζει  με το παπάκι, σαν σε παιδική χαρά με όλους,  με το ηλίθιο χαμόγελό του και έχει κάνει αυτόν τον έρμο τόπο μπαλάκι του τένις.Παραιτείται  για παραμείνει και παραμένει για να παραιτηθεί και να ξαναπαραμείνει  αρχηγός  της ομάδας, που έχει χάσει την μπάλα.Συναντιέται

με τον τραπεζίτη που έδιωξε ως ανεπαρκή, για να του δώσει πιστοποιητικό επάρκειας.Ο πρωθυπουργός  του μαλακού ζυμαριού Παπαδήμος  παρουσιάζει τρικυμία εν κρανίω , κουρδίζεται και ξεκουρδίζεται σα χαλασμένο παιδικό παιχνίδι.Η κυβέρνηση περνάει την 59η μέρα του βίου της και ζει βίον  ανθόσπαρτον,  με λάθη επί λαθών  και συνεχόμενων εκβιασμών περί πτωχεύσεως και επιστροφής στη δραχμή, απολαμβάνοντας η ίδια το ταξίδι του μέλιτος.Η αντιπολίτευση πήρε Βάλιουμ.Οι αγανακτισμένοι υπνοστεντόν.Ο Αβραμόπουλος  παραμονές εκλογών αυξάνει τη στρατιωτική θητεία για να τονώσει το στράτευμα και να εξοντώσει τη ΝΔ.Τα συγκροτήματα πλακώνονται μεταξύ τους.Προφυλακίζεται ο ηγούμενος και μένουν απ΄έξω οι προηγούμενοι.Τα αιρ μπας ξεπουλιούνται σαν παλιοσίδερα και απάντηση δε δίνει κανένας.Ο αδερφός του ποδηλάτη και μαραθωνοδρόμου κουνάει το δάχτυλο και φοβερίζει.Ο Κομανέτσος περιφέρεται ως κλόουν, από κανάλι σε κανάλι, με μπριλκρήμ  και προσπαθεί να μας κάνει να γελάσουμε.Ιδρύεται το κόμμα των πειρατών της Καραϊβικής.Τα σχολεία ακόμα δεν έχουν βιβλία, οι δάσκαλοι  χρησιμοποιούν τη νοηματική  και η μετακίνηση των μαθητών γίνεται με κάρα.Τα νοσοκομεία του Λοβέρδου Καΐλα λειτουργούν χωρίς προσωπικό και εξοπλισμό και στα φαρμακεία πάπαλα η πίστωση.Ο Καλλικράτης μετατρέπεται σε Καλικάντζαρο, μέρες που είναι.Αρχίζουν οι κοπές βασιλόπιτας στις ΜΚΟ καιΟ ΚΥΡ ΜΗΤΣΟΣ Ο ΓΕΙΤΟΝΑΣ ΜΟΥ ΜΕ ΠΙΕΣΗ, ΖΑΧΑΡΟ ΚΑΙ ΚΑΡΔΙΟΠΑΘΕΙΑ, ΜΕ ΑΝΕΡΓΗ ΓΥΝΑΙΚΑ ΚΑΙ ΚΟΡΗ , ΠΡΟΣΠΑΘΕΙ ΝΑ ΕΠΙΖΗΣΕΙ ΜΕ 400€ ΣΥΝΤΑΞΗ!!!

Βοήθειά μας

Δαναός

ΥΓ: Ποτέ δεν πρόκειται να τελειώσει η ανθρώπινη περιπέτεια αλλά και η ανθρώπινη ευπιστία. Πάντα ο άνθρωπος θα πιστεύει πως τα όνειρά του θα δικαιωθούν. Αλλά και πάντα θα αγνοεί πως ο ίδιος καταστρέφει τα όνειρά του με το να ξυπνά κάθε πρωί. Κάθε πρωί και όχι για πάντα, μια και μόνη φορά.

 Το θέμα όμως παραμένει επιτακτικό και τυραννικό. Πώς ένας πολίτης που σκέφτεται και δεν εννοεί να συμβιβάζεται ή να βολεύεται στις ομαδικές πλάνες, μη συμμετέχοντας στα ομαδικά ή συντεχνιακά συμφέροντα, πώς ένας τέτοιος πολίτης είναι δυνατόν να διατηρήσει τη φωνή του και τη σημασία της, με το κύρος που του παρέχει η επιτυχής προσωπική του εργασία; 

 Και το κακό είναι πως οι πολίτες συνηθίζουν στην παρερμηνεία των λέξεων και στις κενές περιεχομένου σπουδαιοφανείς ορολογίες, που επικίνδυνα έχουν επικρατήσει στους νεοελληνικούς καιρούς μας. Κι όχι μόνο στον τόπο μας, αν και εδώ το κακό έχει παραγίνει. Έχουμε φτάσει σ’ εγκληματικά όρια και η αντίδρασή μας δεν πρέπει να χωράει αναστολή. Προφέρονται ανενδοίαστα λέξεις-φράσεις χωρίς ίχνος από το αρχικό τους περιεχόμενο. Και χαρακτηρ