Πώς η «πολλά υποσχόμενη» σχέση Πούτιν-Τραμπ έφτασε στο ναδίρ

13:14 31/7/2017 - Πηγή: Antinews

Λίγο περισσότερο από ένα χρόνο μετά από την ρωσική προσπάθεια να παρέμβει στις αμερικανικές προεδρικές εκλογές, η διπλωματική αποτυχία -η φθίνουσα σχέση μεταξύ Μόσχας και Ουάσιγκτον σε κλίμακα που δεν έχει παρατηρηθεί εδώ και δεκαετίες - είναι καταστροφική. Ο πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν στοιχημάτισε ότι ο Ντόναλντ Τραμπ, ο οποίος μιλούσε με αγάπη για τη Ρωσία και τον αυταρχικό ηγέτη της για χρόνια, θα αντιμετώπιζε το έθνος του όπως ο Πούτιν επιθυμούσε να το

αντιμετωπίζει η Δύση. Δηλαδή, ως την υπερδύναμη που ήταν κάποτε, ή τουλάχιστον μια σημαντική δύναμη, από τη Συρία ως την Ευρώπη, ενώ καυχιόταν για την στρατιωτική αναβίωση μετά από δύο δεκαετίες παραμέλησης.

Αυτό το στοίχημα έχει πλέον αποτύχει, θεαματικά. Αν οι κυρώσεις που ψηφίστηκαν με συντριπτική πλειοψηφία από το Κογκρέσο την περασμένη εβδομάδα έστειλαν οποιοδήποτε μήνυμα στη Μόσχα, αυτό ήταν ότι τα χέρια του Τραμπ όσον αφορά τις διαπραγματεύσεις του με τη Μόσχα είναι πλέον δεμένα, πιθανόν για αρκετά ακόμα χρόνια. Λίγες εβδομάδες μετά από την φαινομενικά φιλική συνομιλία των δύο ηγετών στο Αμβούργο της Γερμανίας, η προοπτική του είδους των συμφωνιών για τις οποίες ο Τραμπ μιλούσε κάποτε σε συνεντεύξεις μοιάζει πιο μακρινή από ποτέ. Το Κογκρέσο δεν είναι έτοιμο να συγχωρήσει την προσάρτηση της Κριμαίας, ούτε να επιτρέψει εκτεταμένες επανεπενδύσεις στη ρωσική ενέργεια. Οι νέες κυρώσεις ψηφίστηκαν από έναν συνασπισμό Δημοκρατικών που κατηγορούν τον Πούτιν ότι συνέβαλε στην ήττα της Χίλαρι Κλίντον και από Ρεπουμπλικάνους που φοβούνται ότι ο πρόεδρός τους δεν έχει καταλάβει με ποιον έχει να κάνει στη Μόσχα.

Έτσι, με την απόφαση του να διατάξει εκατοντάδες αμερικανούς διπλωμάτες και Ρώσους που εργάζονται για την αμερικανική πρεσβεία να εγκαταλείψουν τις θέσεις τους, ο Πούτιν, γνωστός ως σπουδαίος τακτικιστής αλλά όχι και σπουδαίος στρατηγός, άλλαξε ξανά πορεία. Προς το παρόν, δήλωσαν Αμερικανοί αξιωματούχοι και εξωτερικοί εμπειρογνώμονες την Κυριακή, φαίνεται να πιστεύει ότι η μεγαλύτερη δύναμή του έγκειται στην κλιμάκωση της διαμάχης, σε στυλ Ψυχρού Πολέμου, αντί να προσπαθεί να χειριστεί τα γεγονότα με ένα μείγμα τεχνασμάτων, κυβερνοπολέμου και πολέμου στις μυστικές υπηρεσίες.

Αλλά δεν είναι σαφές πόσο η ανακοίνωση θα επηρεάσει τις καθημερινές σχέσεις. Ενώ τα ρωσικά ειδησεογραφικά μέσα ενημέρωσης δήλωσαν ότι 755 διπλωμάτες θα σταματήσουν την εργασία τους και πιθανώς θα εκδιωχθούν, δεν φαίνεται να υπάρχουν καν 755 Αμερικανοί διπλωμάτες που εργάζονται στη Ρωσία. Ο αριθμός αυτός σίγουρα περιλαμβάνει τους ρώσους υπηκόους που εργάζονται στην πρεσβεία, συνήθως σε μη ευαίσθητες θέσεις εργασίας (σύμφωνα με αναφορά του γενικού επιθεωρητή του Γενικού Επιτελείου του 2013, στους τελευταίους συγκεκριμένους αριθμούς που δημοσιοποιήθηκαν, υπήρχαν 934 υπάλληλοι "τοπικά απασχολούμενοι" στην Πρεσβεία της Μόσχας και σε τρία προξενεία, από τα 1.279 μέλη του προσωπικού. Αυτό αφήνει το πολύ 345 Αμερικανούς οι οποίοι αναφέρουν συχνά παρενόχληση από ρώσους αξιωματούχους). Και βεβαίως υπάρχουν πολλοί μη διπλωμάτες που εργάζονται για την αμερικανική κυβέρνηση στη Ρωσία ανά πάσα στιγμή - εμπειρογνώμονες από τμήματα της κυβέρνησης, από την ενέργεια ως τη γεωργία και ένας μεγάλος σταθμός κατασκόπων, κάποιοι από τους οποίους δουλεύουν υπό διπλωματική κάλυψη.

"Ένας από τους μεγαλύτερους στόχους του Πούτιν ήταν να εξασφαλίσει ότι η Ρωσία αντιμετωπίζεται σαν να ήταν ακόμα η Σοβιετική Ένωση, μια πυρηνική δύναμη που πρέπει να την σέβονται και να την φοβούνται", δήλωσε η Άνγκελα Στεντ, αξιωματούχος πληροφοριών σε θέματα Ευρασίας και Ρωσίας υπό τον Μπους και καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο Georgetown . "Και θεώρησε ότι θα μπορούσε να το πάρει αυτό από τον Τραμπ ", δήλωσε η Στεντ. Αλλά τώρα, πρόσθεσε, οι Ρώσοι βλέπουν ότι επικρατεί χάος στο Λευκό Οίκο ", το οποίο τους κάνει νευρικούς". Η αντίδραση, είπε, ήταν να υποχωρήσει σε παλιές συνήθειες - και η απέλαση διπλωματών είναι , φυσικά, μία από τις παλαιότερες.

Όσοι στη διοίκηση υπηρέτησαν κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου επιστρέφουν επίσης στην ορολογία αυτή. Ο Νταν Κόατς, διευθυντής της εθνικής υπηρεσίας πληροφοριών, δήλωσε σε συνέδριο ασφαλείας στο Άσπεν αυτόν τον μήνα ότι δεν είχε καμία αμφιβολία πως οι Ρώσοι "προσπαθούν να υπονομεύσουν τη δυτική δημοκρατία". Το αφεντικό του δεν έχει χρησιμοποιήσει ποτέ παρόμοια φράση. Ένας ανώτερος αξιωματούχος της κυβέρνησης, ο οποίος μίλησε ανώνυμα σχετικά με αυτό που έχει γίνει ένα από τα πιο ευαίσθητα διπλωματικά προβλήματα που αντιμετωπίζει η διοίκηση Τραμπ, δήλωσε ότι ο Λευκός Οίκος δεν είχε εγκαταλείψει τις ελπίδες για καλύτερη σχέση. Η συνέντευξη του Πούτιν στην ρωσική τηλεόραση, στην οποία ανακοίνωσε τη μείωση του προσωπικού, δεν είχε στόμφο, σημείωσε ο αξιωματούχος. Η Ρωσία φαίνεται αβέβαιη ως προς την κατεύθυνση της σχέσης, αφήνοντας ανοιχτή τη δυνατότητα αντιστροφής. "Οι Ρώσοι θα προτιμούσαν να μην ακολουθήσουν αυτό το μονοπάτι, αλλά ο Πούτιν δεν αισθάνθηκε ότι είχε άλλη επιλογή, εκτός από το να απαντήσει με τον κλασικό εκδικητικό τρόπο ", δήλωσε ο Ρολφ Μόουατ-Λάρσεν, ο οποίος έχει υπηρετήσει σε πολλές θέσεις των υπηρεσιών πληροφοριών για τις Ηνωμένες Πολιτείες, και στη Ρωσία. "Έχουμε ήδη έναν νέο Ψυχρό Πόλεμο εδώ και αρκετό καιρό. Οποιαδήποτε ελπίδα για μια βραχυπρόθεσμη βελτίωση των σχέσεων έχει εξανεμιστεί". Αυτή η ύφεση επιταχύνθηκε τις τελευταίες ημέρες της κυβέρνησης Ομπάμα, υποστήριξε, "όταν τα συναισθήματα υπερίσχυσαν στη σχέση". Τώρα, δήλωσε ο Μόουατ-Λάρσεν, ο οποίος πρόσφατα έγινε διευθυντής υπηρεσιών πληροφοριών και άμυνας στο Κέντρο Belfer στην Σχολή Κένεντι του Χάρβαρντ , "ο φόβος έχει αντικαταστήσει τον θυμό στην αντιμετώπιση της Ρωσίας".

Ο Σεργκέι Λαβρόφ, ο έξυπνος Ρώσος υπουργός Εξωτερικών, έχει επιδείξει έναν μετρημένο τόνο στις συνομιλίες του με τον υπουργό Εξωτερικών Ρεξ Τίλερσον. Δημόσια δεν έχει κατηγορήσει τον Τραμπ ή την έρευνα σχετικά με την επιχείρηση της ρωσικής επιρροής στις εκλογές, αλλά το Κογκρέσο. "Οι τελευταίες εξελίξεις έχουν δείξει ότι η πολιτική των ΗΠΑ αποδεικνύεται ότι είναι στα χέρια των ρωσοφοβικών δυνάμεων που πιέζουν την Ουάσινγκτον προς την αντιπαράθεση", ανέφερε το υπουργείο Εξωτερικών την Παρασκευή, μετά το ψήφισμα των τελευταίων κυρώσεων.

Σαράντα οχτώ ώρες αργότερα, ο Πούτιν ανακοίνωσε την τεράστια μείωση των διπλωματικών στελεχών. Είπε ότι η διαταγή θα τεθεί σε ισχύ στις 1 Σεπτεμβρίου. Αυτό αφήνει χρόνο για παζάρια. Αλλά το θεμελιώδες ζήτημα δεν θα εξαφανιστεί μέχρι τότε. Ο Πούτιν έχει καταλήξει στο συμπέρασμα ότι ο κεντρικός στόχος του - να απαλλαγεί από τις αμερικανικές και ευρωπαϊκές κυρώσεις που ακολούθησαν την προσάρτηση της Κριμαίας το 2014 - απέχει πολλά χρόνια. Μόλις οι νέες κυρώσεις κατοχυρωθούν από το νόμο, παραμένουν στα βιβλία για χρόνια.

Επιπλέον, η Ουάσινγκτον έχει δεχθεί αρκετές προειδοποιήσεις ότι οι επιθέσεις στις εκλογές πέρυσι είναι μόνο μια αρχή. "Είναι ακριβώς για δικό τους πλεονέκτημα" είπε ο Τζέιμς Κόμεϊ, πρώην διευθυντής του FBI, στην Επιτροπή Πληροφοριών της Γερουσίας λίγο πριν απολυθεί από τον Τραμπ. "Και θα επιστρέψουν". Ο Τζέιμς Κλάπερ τζούνιορ, πρώην διευθυντής εθνικών υπηρεσιών πληροφοριών και ένας παλαίμαχος του Ψυχρού Πολέμου, επανέλαβε αυτή τη σκέψη πρόσφατα και ανέφερε αρκετά θέματα, που φαίνονται βγαλμένα κατευθείαν από τον ανταγωνισμό πυρηνικής ενέργειας της δεκαετίας του 1980. "Αυτό που δεν αναφέρουμε πολύ συχνά είναι το πολύ επιθετικό πρόγραμμα εκσυγχρονισμού που ξεκίνησαν στη στρατηγική τους πυρηνική ικανότητα", δήλωσε.
Και αυτό, στο τέλος, είναι ο πραγματικός κίνδυνος. Με εξαίρεση τη Συρία - όπου οι στρατιωτικοί και των δύο εθνών είχαν σποραδικές, αν και αμοιβαία ύποπτες επαφές - δεν υπάρχει ουσιαστικά καμία συνομιλία στρατιωτικού χαρακτήρα, όπως συνέβη κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου. Και με τις ρωσικές και αμερικανικές δυνάμεις να επιχειρούν τόσο κοντά στις Βαλτικές χώρες όσο και στις ακτές της Ευρώπης, οι πιθανότητες για ατύχημα και λανθασμένο υπολογισμό είναι υψηλές.

Αυτή η τελευταία ύφεση στις σχέσεις έρχεται στην 70η επέτειο του άρθρου "Οι πηγές της σοβιετικής συμπεριφοράς" του Τζορτζ Κέναν, αρχιτέκτονα της στρατηγικής του Ψυχρού Πολέμου, που δημοσιεύθηκε στο "Foreign Affairs" τον Ιούλιο του 1947 με το ψευδώνυμο "X." Καθόρισε τη στρατηγική που κυριάρχησε στην Ουάσινγκτον για τις επόμενες τέσσερις δεκαετίες, και που συμπυκνώνονται στις εξής γραμμές που αναφέρουν ότι η "πολιτική των Ηνωμένων Πολιτειών προς τη Σοβιετική Ένωση πρέπει να είναι αυτή ενός μακροπρόθεσμου, υπομονετικού αλλά σταθερού και σε επαγρύπνηση περιορισμού των ρωσικών επεκτατικών τάσεων". Αυτή δεν ήταν η προσέγγιση που ο Τραμπ είχε κατά νου πριν από ένα χρόνο. Πλέον, μπορεί να είναι η προσέγγιση που του επιβλήθηκε.

nytimes.com

Διαβάστε περισσότερα