Πώς μεταλλάχθηκε ο Αλέξης του 15μελούς σε Τσίπρα του Μαξίμου

18:35 27/2/2015 - Πηγή: Antinews

Νέο ήθος στο κοινοβούλιο και την άσκηση εξουσίας θα έφερνε ο ΣΥΡΙΖΑ, σύμφωνα με τα λεγόμενά του προεκλογικά. Όμως, δάσκαλε που δίδασκες και νόμο δεν εκράτεις. Ο κ. Τσίπρας ως αντιπολίτευση, κατακεραύνωνε τις κυβερνήσεις για τα μνημόνια και τις παρατάσεις. Ζητούσε να πάνε στη Βουλή, να ψηφιστούν από τους βουλευτές, να αποκαλυφθούν τα κρυφά σημεία. Έκανε καταγγελίες και κέρδιζε... ψηφαλάκι

με την αντιπολιτευτική του τακτική.

Τώρα, ως κυβέρνηση, έχει υπογράψει μια συμφωνία και ακόμη δεν την έχει φέρει στη Βουλή. Άλλοι λένε ότι θα την φέρει, άλλοι όχι κι άλλοι ότι θα την «τεμαχίσει» για να περάσει πιο εύκολα. Να θυμίσουμε τι έλεγε όταν ήταν... νέος και δεν είχε κυβερνητικές ευθύνες.

Πρώτη ερώτηση, με τίτλο «Το νέο μνημόνιο», είχε κατατεθεί στις 16.11.2010 προς τον πρωθυπουργό Γιώργο Παπανδρέου. «Γιατί προχωρά σε επαναδιαπραγμάτευση όρων του μνημονίου και σε επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής… τι ακριβώς διαπραγματεύεται με την τρόικα και πότε σκοπεύει να ενημερώσει το ελληνικό κοινοβούλιο ή να φέρει προς συζήτηση και ψήφιση το νέο μνημόνιο; Είναι αληθές ότι ως “αντιστάθμισμα” της επιμήκυνσης προτείνονται απολύσεις στο δημόσιο και ευρύτερο δημόσιο τομέα, νέες μειώσεις στο εισόδημα των δημοσίων υπαλλήλων και αυξήσεις φορολογικών συντελεστών;». Αυτά ρωτούσε ο κ. Τσίπρας.

Στις 23.11.2010, επανήλθε με νέα επίκαιρη ερώτηση, διατηρώντας όμως τον τίτλο που είχε και η προηγούμενη.

Στις 29.3.2011, το βασικό θέμα της ερώτησης ήταν τα αποτελέσματα της κρίσιμης συνεδρίασης της Συνόδου Κορυφής και καλούσε την τότε κυβέρνηση να φέρει άμεσα την τότε συμφωνία στο Κοινοβούλιο.

Στις 7.6.2011 νέα ερώτηση προς τον τότε πρωθυπουργό μιλούσε για την καταστροφική επιλογή του μνημονίου και της δανειακής σύμβασης και επισήμαινε «η δανειακή σύμβαση εδώ και 12 μήνες δεν έχει έρθει προς κύρωση στη Βουλή των Ελλήνων, ενώ ταυτόχρονα η κυβέρνηση ετοιμάζεται να υπογράψει και δεύτερη δανειακή σύμβαση…».

Ως τίτλο της ερώτησης είχε επιλέξει το: «Πραγματική Δημοκρατία» και ρωτούσε τον πρωθυπουργό αν «εκτιμά ότι έχει τη στοιχειώδη έστω δημοκρατική νομιμοποίηση να προχωρήσει ερήμην του ελληνικού λαού στην υπογραφή ενός νέου μνημονίου, μιας νέας δανειακής σύμβασης…».

Αλ. Τσίπρας (3.11.2011): «Ας το ακούσει ο ελληνικός λαός. Τώρα σας έπιασε ο πόνος για τη δανειακή σύμβαση και κάνετε τόσο μεγάλο ντόρο;»

Εξίσου ενδεικτικά είναι και τα όσα είχε πει στις 3 Νοεμβρίου του 2011, κατά την εκρηκτική συνεδρίαση της Ολομέλειας για την ψήφο εμπιστοσύνης που είχε ζητήσει η κυβέρνηση Παπανδρέου, λίγα εικοσιτετράωρα μετά την αποτυχία με το δημοψήφισμα που είχε προτείνει ο τότε πρωθυπουργός.

«Ας το ακούσει ο ελληνικός λαός. Τώρα σας έπιασε ο πόνος για τη δανειακή σύμβαση και κάνετε τόσο μεγάλο ντόρο;» είχε πει τότε ο Τσίπρας.

Και συνέχισε: «Η προηγούμενη σύμβαση πού είναι; Επί ενάμιση και πλέον χρόνο την έχετε φέρει, την έχετε δημοσιεύσει στο επίσημο site της Βουλής από τον Ιούνιο του 2010, αλλά γιατί δεν την έχετε κυρώσει; Γιατί για τη νέα δανειακή σύμβαση ζητάτε και δημοψήφισμα και το κάνετε μέγα γεγονός; Είναι μέγα γεγονός. Η προηγούμενη, όμως, πού είναι; Δεν την φέρατε για κύρωση στη Βουλή, παρά το γεγονός -σας θυμίζω- ότι κάνατε ένα κοινοβουλευτικό πραξικόπημα και δώσατε τη δυνατότητα στον κ. Παπακωνσταντίνου να υπογράφει χωρίς την ανάγκη κύρωσης συμβάσεων από τη Βουλή, μονάχα με τη δική του υπογραφή και με απλή ενημέρωση. Για κακή σας τύχη, όμως, επειδή αυτό το κοινοβουλευτικό πραξικόπημα το κάνατε δύο ημέρες μετά την ψήφιση του μνημονίου, το ΦΕΚ εκδόθηκε στις 11 Μαΐου, ενώ νόμος του κράτους η δανειακή διευκόλυνση με τις δεκαπέντε χώρες από τις δεκαέξι της Ευρωζώνης έγινε στις 8 Μαΐου και με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο στις 10 Μαΐου. Άρα, δεν καλύπτεσθε νομικά. Καθυστερείτε, λοιπόν, επί ενάμιση χρόνο την πρώτη δανειακή σύμβαση για τον απλούστατο λόγο ότι κατανοείτε ότι στερείται προφανώς συνταγματικότητας και εμπεριέχει διατάξεις περί παραίτησης της χώρας μας από την ασυλία λόγω κυριαρχίας και προφανώς δεν θα μπορούσατε να την περάσετε με εκατόν πενήντα έναν Βουλευτές, χωρίς τη συνενοχή και τη συνευθύνη του κ. Σαμαρά. Είναι μία σύμβαση, βάσει της οποίας ουσιαστικά καταλύεται η ίδια η υπόσταση της ελληνικής πολιτείας».