Σαμαράς και Ευρώπη

23:30 22/6/2011 - Πηγή: Antinews

Προβληματίζομαι σφόδρα για τη στάση των Ευρωπαίων.Υποτίθεται ότι η Ευρώπη κυβερνάται σήμερα από κυβερνήσεις, των οποίων, τα κόμματα που τις στηρίζουν, ανήκουν στη μεγάλη οικογένεια του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος. Πολιτικός σχηματισμός δηλαδή, συγγενής με την παράταξη της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης.Και όμως, τον τελευταίο καιρό παρακολουθούμε μια άνευ προηγουμένου και διαρκώς αυξανόμενη πίεση των κυβερνήσεων αυτών, προς το ελληνικό πολιτικό σύστημα γενικά και την αξιωματική αντιπολίτευση ειδικότερα, για συναίνεση, ή συμπόρευση ή εν πάσει περιπτώσει, συμμετοχή

στα όσα έχουν προδιαγραφεί σε οικονομικό επίπεδο για τη χώρα μας, στους διαδρόμους των Βρυξελλών και της Ουάσιγκτον.Υποτίθεται ότι οι Φιλελεύθερες κυβερνήσεις της Ευρώπης θα ασκούσαν πιέσεις και θα προέβαιναν σε παραινέσεις προς τη σοσιαλιστική κυβέρνηση της χώρας. Όχι προς τη φιλελεύθερη, κεντροδεξιά Αξιωματική Αντιπολίτευση, με την οποία υποτίθεται, ότι ως συγγενείς, θα είχαν πολλαπλούς ενεργούς διαύλους επικοινωνίας.Ίσως να είναι η παρατεταμένη και εσκεμμένη παραπληροφόρηση των Ευρωπαίων κεντροδεξιών ηγετών, από κυβερνητικά παράκεντρα.Προσωπικά δεν το πιστεύω αυτό.Διότι μια φορά δικαιολογείται κανείς να μην είναι καλά πληροφορημένος. Δεύτερη φορά, ζητά να μάθει, ή εν πάσει περιπτώσει, προσπαθείς και εσύ να τον ενημερώσεις πιο επισταμένα. Τρίτη όμως φορά, όπου εξακολουθεί αυτή η ευθεία και στυγνή θα έλεγα εγώ, παρέμβαση, στα πολιτικά πράγματα της χώρας, με την πρωτοφανή άσκηση πίεσης στην Αξιωματική Αντιπολίτευση για υπερψήφιση μέτρων και παροχή τελεσιγράφων, δεν δικαιολογείται.Σε μερικές μέρες ο Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης θα μεταβεί στις Βρυξέλλες για τη Σύνοδο του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος.Έχει δύο επιλογές.Η μία θα ήταν να εξηγήσει για πολλοστή φορά τα οικονομικά μέτρα που αυτός προτείνει και να επιδιώξει την μεταστροφή του κλίματος για την Αξιωματική Αντιπολίτευση.Ο δρόμος αυτός, είναι δρόμος της ηρεμίας, της ψυχραιμίας, της έντονης μεν, πλην όμως, ευγενούς και μειλίχιας απόπειρας να πεισθούν σκληροί διαπραγματευτές – δανειστές.Ο άλλος δρόμος είναι πιο επιθετικός. Δεν θα πρέπει να τους ρωτήσει επιτέλους γιατί τα χώνουν στην Αξιωματική Αντιπολίτευση; Τι ζόρι τους έχει πιάσει για συναίνεση και συνενοχή; Μήπως έχουν ξεχάσει τις πολιτικές καταβολές τους και από κομματικοί φίλοι σε ευρωπαϊκό επίπεδο, έχουν μετατραπεί σε δεινούς μεταπράτες των τραπεζών τους; Αυτή είναι η πολιτική του Λαϊκού Κόμματος της Ευρώπης; Έχουν όλοι μετατραπεί σε ντελάληδες του Νοεφιλελευθερισμού σε αυτή την ήπειρο;Κάποιος πρέπει να τους κόψει το βήχα λοιπόν. Να μπει στα σαλόνια τους και να τους υπενθυμίσει ότι δεν αναφέρονται, όταν μιλούν για τους Έλληνες, σε υποτακτικούς τους, σε υπανάπτυκτους εντολοδόχους κάποιας αποικίας τους. Ότι δεν θα πρέπει να συγχέουν την τιτάνια προσπάθεια που απαιτείται για την διόρθωση αδυναμιών και αγκυλώσεων δεκαετιών, μέσα σε μερικούς μήνες, με την εκτόξευση προσβολών και την άσκηση άκομψων και απειλητικών πιέσεων στην Αξιωματική Αντιπολίτευση.Δεν κυβερνά αυτή.Ο Αρχηγός της