Η φανέλα με το νούμερο 6

17:28 7/5/2013 - Πηγή: Antinews

(Ανανεωμένο) «Δεν υπάρχει μεγαλύτερη τιμή για έναν αθλητή, απ’ όταν κρεμά τη φανέλα του η αγαπημένη του ομάδα», δήλωσε ο Νίκος Γκάλης στην αποψινή προς τιμή του εκδήλωση, εμφανώς συγκινημένος.

Στα 56 του, τα χρόνια έχουν «γράψει» πάνω του. Κι όμως ο γιος των Ελλήνων μεταναστών από τη Ρόδο, που γεννήθηκε και μεγάλωσε στις ΗΠΑ ,ο κατά κόσμον Νικόλαος Γεωργαλής, υπήρξε ο σημαντικότερος αθλητής όχι μόνο στην ιστορία του ελληνικού μπάσκετ, αλλά ολόκληρου του ελληνικού αθλητισμού.

Δεν απογείωσε μόνο μια ομάδα, μια πόλη, μια

χώρα, έγινε συνώνυμο της αποτελεσματικότητας και ένας αθλητής που τον ήξεραν και στο τελευταίο χωριό της Φιλανδίας.

Δεν γίνεται να φορά άλλος τη φανέλα με το νούμερο 6. Δεν είναι απλά «ιεροσυλία». Δεν χωράει σε άλλον το μέγεθος της φανέλας

Το Αλεξάνδρειο θα λέγεται πλέον «Nick Galis Hall», με τον επίσημο Άρη να μιλά για κάτι που έπρεπε να γίνει, για μια μεγάλη «εκκρεμότητα» που κλείνει.

Έπρεπε ίσως να περάσουν όλα αυτά τα χρόνια, να κλείσουν πληγές, εγωισμοί, να παραμεριστούν τα ανούσια και να μπει σε περίοπτη θέση η φανέλα του Νίκου Γκάλη. Στο κέντρο του ουρανού του «Παλαί» πλαισιωμένη από τα λάβαρα με τους τίτλους του Άρη.

Κι όμως όλα το μακρινό 1984 φαίνονταν «καταστροφικά» για τον Άρη:

Το πρωτάθλημα μπάσκετ 1983/84 ήταν ένα από τα ανταγωνιστικότερα που έγιναν ποτέ στην Ελλάδα. Κύριοι διεκδικητές του τίτλου ήταν ο Παναθηναϊκός (η κλασσική από τότε δύναμη του ελληνικού μπάσκετ) ο Άρης και ο ΠΑΟΚ. Στις 24 Απριλίου του 1984 πραγματοποιήθηκε μπαράζ για την ανάδειξη του πρωταθλητή μεταξύ ΠΑΟ και Άρη στο ουδέτερο γήπεδο της Κέρκυρας. Εκεί, ο Παναθηναϊκός κέρδισε με 80-76 και κατέκτησε το 19ο πρωτάθλημα της ιστορίας του και το ματς καταχωρήθηκε ως το «μπαράζ της Κέρκυρας».

Έξι μέρες πριν, επίσης το 1984 (πριν καν μπει η γραμμή του τρίποντου) ο ΠΑΟΚ επικράτησε του Άρη με 74-70 και κατέκτησε το Κύπελλο Ελλάδας, σε ένα αξέχαστο ματς που έμεινε στην ιστορία ως ο τελικός των «ξυρισμένων κεφαλιών».

Ο Παναθηναϊκός του Στεργάκου, του Κάπου, του Ανδρίτσου, του Βίδα, του Κορωναίου, ο ΠΑΟΚ του Φασούλα, του Μάνθου Κατσούλη, του Αλεξανδρή, του Σταυρόπουλου, έμοιαζαν ανυπέρβλητα εμπόδια για τον Άρη του Γκάλη να φθάσει στην κορυφή.

Οι «ειδήμονες» του αθλήματος μετά το διπλό στραπάτσο, προέβλεψαν τη «διάλυση του Άρη»…

Κι όμως εκείνη η ομάδα με τον Νικ να προπονείται ασταμάτητα και να κατεβαίνει έτοιμος στις προετοιμασίες, ήταν γραφτό να κάνει την Ελλάδα να παραμιλά για μια επταετία, να περιμένει τις Πέμπτες για να δει τα ευρωπαϊκά της κατορθώματα, να βλέπει το μεγάλο μπασκετικό δίδυμο να μεγαλουργεί.

Εσύ Γιαννάκη πάρ’ τους τα μυαλά και συ Γκάλη πάρ’ τους το κεφάλι!!!

Το 1985 ο Γιαννάκης πηγαίνει στον Άρη. Πολλοί είπαν ότι αυτή η ‘’συνταγή’’ θα είναι καταστροφική, επειδή πίστευαν ότι Γκάλης και Γιαννάκης δεν θα μπορούσαν να συνυπάρξουν στην ίδια ομάδα, αφού ήθελαν από μια μπάλα ο καθένας! Όμως τελικά συνέβη το ακριβώς αντίθετο! Οι δύο αστέρες συνυπήρξαν αρμονικότατα, συνεργάστηκαν άριστα μέσα στις τέσσερις γραμμές του γηπέδου και οδήγησαν τον Άρη και την Εθνική ομάδα σε τεράστιες επιτυχίες, σε μια εποχή που ο ελληνικός αθλητισμός δεν είχε να επιδείξει κάτι ιδιαίτερα σημαντικό. Το αγωνιστικό φαινόμενο Γκάλης-Γιαννάκης ακόμη και σήμερα παραμένει αξεπέραστο.

Τα παιχνίδια Ιωνικός-Άρης με τους δύο αντιπάλους, ήταν πραγματικές τιτανομαχίες των δύο παικτών, οι οποίοι έκαναν αδιανόητα πράγματα. Είναι χαρακτηριστικό ότι από τότε οι γνώμες διίστανται για το ποιος τελικά ήταν καλύτερος παίκτης και σκόρερ, κάτι που σημαίνει –κακά τα ψέματα- ότι υπήρχε μεγάλος ανταγωνισμός μεταξύ τους εντός και εκτός γηπέδου…

Όπως έχει πει και ο Βασίλης Γκούμας με απόλυτη ειλικρίνεια, οι αντίπαλοι ενός σταρ δεν είναι οι μόνο οι πέντε του αντιπάλου, αλλά και οι 4 συμπαίκτες του…

Η πιο μεγάλη ώρα είναι τώρα

Η αποψινή δήλωση του Νίκου Γκάλη στον Βασίλη Σκουντή, με μνήμες από το Ευρωμπάσκετ του ’87: Θυμάσαι που είχα πει, η κορυφαία στιγμή μέχρι την επόμενη; Δεν θα υπάρχει πιο μεγάλη από αυτή την στιγμή»…

Έχουν πει για τον Νίκο Γκάλη…

Σεργκέι Μπέλοφ): «Τον θαυμάζω. Όταν παίζει ένας με έναν είναι ανίκητος. Δεν μπορούσα να διανοηθώ ότι ένας παίκτης θα μπορούσε να τα βάλει με όλη τη Σοβιετική Ένωση.»

Αλεξάντρ Γκομέλσκι (σοβιετικός προπονητής): «Ο Γκάλης είναι παίχτης του 21ου αιώνα.» (1987)

Ντράζεν Πέτροβιτς: «Θέλω να είμαι συμπαίκτης του Γκάλη. Να του δίνω ασίστ και αυτός να σκοράρει.»

Αζα Πέτροβιτς: «Ο Ντράζεν είναι αδελφός μου, αλλά ψηφίζω τον Γκάλη.»

Μπομπ Μακ Αντού: «Ο Γκάλης κάνει πράγματα, που ούτε οι παίκτες των Σέλτικς και των Λέικερς μπορούν να κάνουν.»

Μάικλ Τζόρνταν: «Δεν περίμενα να βρω ένα τόσο σπουδαίο παίκτη στην Ευρώπη.»

Γιώργος Αμερικάνος (παλαίμαχος καλαθοσφαιριστής): «Ο άνθρωπος είναι κομπιούτερ! Αν έπαιζε μαζί μας στην ΑΕΚ του ’60 θα ήμασταν αήττητοι.»

Βασίλης Γκούμας (παλαίμαχος καλαθοσφαιριστής): «Αν παίζαμε μαζί θα σκοράραμε 300 πόντους σε κάθε παιγνίδι!»

Όντι Νόρις (παλαίμαχος αμερικανός καλαθοσφαιριστής): «Έχω δει πολλούς παίχτες στην καριέρα μου, αλλά αυτά που κάνει ο Γκάλης στο παρκέ, μόνο δύο ή τρεις παίχτες μπορούν να τα κάνουν.»

Ρούουντ Χαρεβάιν (ολλανδός προπονητής): «Βρήκα τρόπο για να σταματήσω τον Γκάλη. Θα τον κλειδώσω στο δωμάτιο του ξενοδοχείου του κι έτσι δεν θα έλθει στο γήπεδο.»

Στατιστικά

Έπαιξε σε 854 επίσημα παιγνίδια και σημείωσε 25.995 πόντους, 30.4 κατά μέσο όρο.

Σε 384 αγώνες στη μεγάλη κατηγορία του μπάσκετ σημείωσε 12.849 πόντους (33,4 κατά μέσο όρο) και είναι ο πρώτος σκόρερ όλων των εποχών.

Αγωνίσθηκε 168 φορές με την Εθνική Ελλάδας, με μέσο όρο πόντων 30,46.

Αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του 1986 και στα Ευρωπαϊκά του 1983, 1987, 1989 και 1991.

Ρεκόρ πόντων σε ένα αγώνα: 62, στον αγώνα Άρη – Ιωνικού το 1981. Στον ίδιο αγώνα ο μελλοντικός του συμπαίκτης στον Άρη Παναγιώτης Γιαννάκης σημείωσε 73 πόντους για λογαριασμό της ομάδας της Νίκαιας.

Ρεκόρ πόντων σε Ευρωπαϊκό Αγώνα: 57, το 1981, στον αγώνα Άρη-Βενέτσια για το κύπελλο Κόρατς.

Τίτλοι: Πρωταθλήματα Ελλάδας: 1983, 1985, 1986, 1987, 1988, 1989, 1990, 1991. Κύπελλο Ελλάδας: 1985, 1986, 1987, 1988, 1989, 1990, 1993. MVP (Ελληνικό Πρωτάθλημα): 1988, 1989, 1900, 1991.Ευρωμπάσκετ: 1987 χρυσό, 1989 αργυρό MVP Ευρωμπάσκετ: 1987.

Το γεγονός ότι αυτός ο τεράστιος παίκτης δεν πήρε ευρωπαϊκό πρωτάθλημα με τον Άρη ή τον Παναθηναϊκό, ελάχιστη σημασία έχει. Όπως είπε και ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς απόψε, απλά και αυθεντικά: He is …Θεός!

«Δεν είναι μέρα για δάκρυα. Σήμερα τιμάμε τον “δικό μας Μάικλ Τζόρνταν!. Ήρθαμε να του πούμε ένα μεγάλο ευχαριστώ. Τον ευχαριστώ που μου έβαλε 50 πόντους στη… μούρη», δήλωσε το «λιοντάρι» του ελληνικού μπάσκετ Στιβ Γιατζόγλου…

Αν όλα αυτά τα λένε αντίπαλοι του Γκάλη στο παρκέ, μάλλον τα λόγια είναι περιττά…

Μ.Ο.