Στο ίδιο έργο θεατές

Κι αν δεν μπορούμε να κάνουμε τη ζωή όπως τη θέλουμε, ας προσπαθήσουμε να μην την εξευτελίσουμε

 

Θα γίνουμε σήμερα λίγο… λαϊκοί για να αποδώσουμε το τι συμβαίνει με την οικονομία. Και θα θυμηθούμε το γνωστό τραγούδι της Νατάσας Θεοδωρίδου «Τραβάω λοιπόν σ’ όλα μια κόκκινη γραμμή».

Δεν πρόκειται για επαναστατική διάθεση, αλλά γιατί όλα όσα λέγονται τελευταία φαίνεται ότι μας γυρνάνε πίσω, πριν τις εκλογές, όταν ο κόσμος ζητούσε (και ζητά) να αλλάξει τη ζωή του. Όχι να γίνει ξαφνικά ένα θαύμα και να επιστρέψουμε

στην εποχή της νιρβάνας, αλλά τουλάχιστον να μπορούμε να ζούμε με αξιοπρέπεια.

«Κι αν δεν μπορούμε να κάνουμε τη ζωή όπως τη θέλουμε, ας προσπαθήσουμε να μην την εξευτελίσουμε», για να παραφράσουμε το μεγάλο Καβάφη.

Ακούμε τις τελευταίες ώρες διάφορα εφιαλτικά σενάρια για την οικονομία και για τα μέτρα που μας πιέζουν οι ξένοι να λάβουμε.

Λένε τελευταία ότι κάποιες χώρες πιέζουν να πάρουμε ΕΠΙΠΛΕΟΝ μέτρα  2 δις ευρώ φέτος, ξεχωριστά δηλαδή από τα 3 δις που πήραμε και από τα 11,6 δις που πρέπει να βρούμε την επόμενη διετία.

Λένε επίσης ότι προσπαθούμε να πείσουμε τους ξένους ότι οι αποκλίσεις οφείλονται στην ύφεση και δεν πρέπει να ληφθούν άλλα μέτρα.

Επίσης, διαρρέουν από το υπουργείο Οικονομικών ότι μας πιέζουν για οριζόντιες περικοπές σε μισθούς και συντάξεις. Προσέξτε, φημολογείται ότι θα κοπούν και πάλι οι μισθοί και οι συντάξεις. Απίστευτα πράγματα δηλαδή.

Θα παραβλέψουμε ότι ακόμη και αυτοί που συζητούν τα παραπάνω καλύτερα να πάνε να πέσουν από κανένα βράχο, όχι για να δροσιστούν αλλά για να πνιγούν.

Να παραβλέψουμε επίσης ότι η τρόικα δεν ξέρει τι της γίνεται και όταν θα έλθει στην Ελλάδα και αρχίσει να ζητά κι άλλα μέτρα, θα μετανιώσει μόλις δει την πραγματική κατάσταση της χώρας.

Όμως, το να συζητούν κάποιοι για νέα μέτρα που μπορεί να αντέξει η ελληνική κοινωνία, αυτό φτάνει στα όρια του μαζοχισμού.

Δύο πράγματα συμβαίνουν και η κυβέρνηση θα πρέπει να είναι ιδιαίτερα προσεκτική.

Είτε οι ξένοι μας οδηγούν στην έξοδο από την Ευρωζώνη, εθελοντικά είτε θέλουν να επαναλάβουν το περσινό καλοκαιρινό δράμα. Τότε που υπουργός Οικονομικών ήταν ο κ. Βενιζέλος και πρωθυπουργός ο Γ. Παπανδρέου. Τότε που και πάλι περιμέναμε την τρόικα και τη δόση του δανείου και προκειμένου να τα πάρουμε τα λεφτά, αναγκαστήκαμε να αποδεχθούμε μεσοκαλόκαιρα το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα.

Ο Αύγουστος πέρασε και το Σεπτέμβριο συνειδητοποιήσαμε ότι οι αριθμοί δε βγαίνουν και πρέπει να κάνουμε κι άλλο κούρεμα στο χρέος. Αλλά πριν από αυτό μας είπαν ότι πρέπει να πάρουμε κι άλλα μέτρα. Θυμάστε τον Βενιζέλο που έβγαινε και μας ανακοίνωνε τα χαράτσια και τις περικοπές με… πόνο και δάκρυ.

Ε, φαίνεται ότι ζούμε στο ίδιο έργο θεατές. Μας ζητούν νέα μέτρα, περικοπές σε μισθούς και συντάξεις, ακόμη περισσότερη φτώχεια.

Τι θα κάνει η κυβέρνηση; Θα υποκύψει στις πιέσεις; Αν το κάνει τότε υπογράφει τη θανατική της καταδίκη. Η κοινωνία δεν αντέχει άλλα μέτρα, ούτε άλλους εκβιασμούς.

Keywords
Τυχαία Θέματα