Τα 8 δευτερόλεπτα-απάντηση του Κυριάκου Μητσοτάκη στην Ολλανδή που έκαναν «γαργάρα» οι Έλληνες

14:33 11/11/2021 - Πηγή: Antinews

Χρειάστηκαν μόλις οκτώ δευτερόλεπτα! Για να κατεδαφίσει ο Κυριάκος Μητσοτάκης το οικοδόμημα της ελληνικής συστημικής δημοσιογραφίας (embedded journalism - ενσωματωμένη δημοσιογραφία).

«Καταλαβαίνω ότι στην Ολλανδία έχετε την κουλτούρα να υποβάλετε ευθείς ερωτήσεις στους πολιτικούς την οποία πάρα πολύ σέβομαι».

Έτσι ξεκίνησε την απάντησή του στο ερώτημα της ιδιόρρυθμης και προκλητικής Ολλανδής δημοσιογράφου Ίνγκεμποργκ Μπέουχελ η οποία κατηγόρησε την κυβέρνησή του για μια από τις μεγαλύτερες (αν όχι κορυφαία) επιτυχίες της.

Για το γεγονός ότι δεν ακολούθησε την πολιτική ΣΥΡΙΖΑ

(«δεν έχει η θάλασσα σύνορα», «οι μετανάστες λιάζονται» κλπ) και πέτυχε να θωρακίσει τα σύνορα της Ελλάδας απέναντι στις μεταναστευτικές εισβολές.

Όπως δικαίως επαίρεται, ο Κυριάκος Μητσοτάκης κατάφερε σε σημαντικό βαθμό, να μετατρέψει τα ελληνικά σε ευρωπαϊκά σύνορα.

Αλλά με την αναφορά του στην «ολλανδική δημοσιογραφική κουλτούρα» κατάφερε ηχηρό ράπισμα στην «ελληνική συστημική δημοσιογραφική κουλτούρα».

Αποκαλύπτοντας την βαθιά περιφρόνηση που στην πραγματικότητα τρέφει προς όλους αυτούς τους δημοσιογράφους που τον λιβανίζουν.

Γιατί ο Κυριάκος Μητσοτάκης ήξερε καλά τι εννοούσε όταν μιλούσε για την «ολλανδική δημοσιογραφική κουλτούρα» η οποία δεν περιορίζεται στην Ολλανδία, αλλά επεκτείνεται και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες με κορυφαίο παράδειγμα την Μεγάλη Βρετανία.

Οι «ευθείς ερωτήσεις στους πολιτικούς» (ask direct questions to politicians) δεν είναι τίποτα άλλο από την δημοσιογραφική «αυθάδεια» η οποία επιδεικνύεται από αυτές τις δημοσιογραφικές σχολές προς τους πολιτικούς.

Η οποία, όμως, δεν είναι επαγγελματική (η συντεχνιακή) αλλά βαθύτατη πολιτική στάση.

Συνοψίζεται στο αξίωμα «καλύτερα εφημερίδες χωρίς κυβέρνηση παρά κυβέρνηση χωρίς εφημερίδες» και εκφράζεται από ανεξάρτητους (άρα ισχυρούς) δημοσιογράφους.

Η ιδιόρρυθμη Ολλανδή (διαβιούσα στην γραφική Ύδρα) δεν ανήκει ασφαλώς σε αυτήν την κατηγορία.

Aλλά ο Κυριάκος Μητσοτάκης αυτήν την δημοσιογραφική σχολή εννοούσε την οποία ο ίδιος μπορεί να εξορκίζει (επειδή την φοβάται) αλλά σίγουρα (όπως άλλωστε είπε) «πάρα πολύ την σέβεται» (I very much respect).

Σε πλήρη αντίθεση, βέβαια, με την «ελληνική συστημική δημοσιογραφική σχολή» την οποία απλώς περιφρονεί γιατί ξέρει ότι μπορεί να την ελέγξει με δύο τρόπους.

Είτε με χρήμα (λίστα Πέτσα, διορισμός δημοσιογράφων σε κρατικές θέσεις, κρατική διαφήμιση σε sites που ορισμένοι δημοσιογράφοι διατηρούν) είτε με το «προνόμιο» που παραχωρεί σε δημοσιογράφους να αισθάνονται «πολιτικοί παράγοντες».

Αυτοί οι τελευταίοι είναι και οι περισσότεροι (γιατί προσφέρουν τις συστημικές υπηρεσίες τους τσάμπα) αφού νομίζουν ότι ο (όποιος) εναγκαλισμός (αντί ο έλεγχος) με την εξουσία… απογειώνει την καριέρα τους.

Ασφαλώς υπάρχει και η ισχυρή παράμετρος των ιδιοκτητών των ελληνικών μήντια, αλλά η απευθείας επαφή (κανάλι επικοινωνίας) με τους δημοσιογράφους είναι πιο εύκολη, φτηνότερη και λιγότερο… ψυχοφθόρα για τον πρωθυπουργό.

Στην μνημονιακή, μετά-μνημονιακή και «πανδημική» Ελλάδα η ενημέρωση είναι από τους μεγάλους χαμένους.

Υ.Γ 1. Ο αγγλοσαξονικός όρος «embedded journalism» καθιερώθηκε το 2003 κατά την δεύτερη αμερικανική επέμβαση στο Ιράκ (όταν ανετράπη ο Σαντάμ Χουσείν) για τους δημοσιογράφους οι οποίοι ακολουθούσαν τα αμερικανικά και βρετανικά στρατεύματα (ορισμένοι ντυμένοι με στολές «παραλλαγής») προκειμένου να υποστηρίξουν το «αφήγημα» των πυρηνικών όπλων που δήθεν διέθετε ο Σαντάμ και το οποίο τελικώς απεδείχθη ψευδές. Με αποτέλεσμα οι «άλλοι» δημοσιογράφοι, της «ολλανδικής κουλτούρας» να καθιερώσουν τον όρο Bliar για τον Βρετανό πρωθυπουργό Tony Blair.

Y.Γ 2. Ακούστε την «θανατηφόρα» απάντηση των 8 δευτερολέπτων και δείτε τα σχετικά σχόλια από την ραδιοφωνική εκπομπή «Ελλάδα, καλημέρα» στον ραδιοφωνικό σταθμό «Ελλάδα 94,3 FM»:

Διαβάστε περισσότερα