Τα CDS αποτελούν τη νάρκη του ευρώ

09:02 12/9/2011 - Πηγή: Antinews

Σε άρθρο του  Global Post, αναφέρεται μεταξύ άλλων:Την εβδομάδα που μας πέρασε, μια ομάδα αναλυτών της ελβετικής UBS δημοσίευσαν μια εργασία με θέμα το κόστος της διάλυσης του ευρώ. Πρόκειται για συγκλονιστικό, πλην όμως τρομακτικό ανάγνωσμα, ειδικά για τους λαϊκιστές πολιτικούς, και όλους όσους Ευρωπαίους αντιτίθενται στο ευρώ.Χρησιμοποιώντας την εμπειρία της Αργεντινής, όταν αποσύνδεσε το νόμισμά της από το δολάριο, ως βάση της μεθοδολογίας τους, οι αναλυτές υπολογίζουν πως για μια αδύναμη χώρα όπως είναι η Ελλάδα,

το κόστος της αποχώρησής της από το ευρώ θα ήταν μια απώλεια της τάξης του 50% του ΑΕΠ, ή περίπου €9.500-€11.500 ανά κάτοικο.Περίπου ίδια θα ήταν η κατάσταση και για τη Γερμανία. Σύμφωνα με τους συγγραφείς: «Αν έφευγε η Γερμανία, το κόστος για κάθε ενήλικο και ανήλικο Γερμανό  θα ήταν περίπου €6.000-€8.000 το πρώτο χρόνο, και περίπου €3.500-€4.500 για κάθε μετέπειτα χρόνο. Μια αναλογία ίση με το 20-25% του ΑΕΠ για το πρώτο έτος.Αντιθέτως, το κόστος της διάσωσης της Ελλάδας, της Πορτογαλίας, και της Ιρλανδίας στα πρόθυρα της χρεοκοπίας τους, θα ήταν περίπου €1.000 ανά άτομο, συνολικά».Αυτή είναι η πραγματικότητα, και θα πρέπει να την αντιληφτούν τόσο οι Γερμανοί ψηφοφόροι, όσο και οι αγορές.Υπάρχει όμως ένας κρίσιμος παράγοντας που απουσιάζει, όταν μιλάμε για αγορές και για ευρώ. Ένας παράγοντας που συνήθως αφήνεται στην άκρη, αφού οι αναλυτές δεν μπορούν να του προσδώσουν αριθμητική αξία. Πρόκειται για έναν πολιτισμικό και πολιτικό παράγοντα: Τον Αγγλοσαξονικό.Όπως λέει ένας τραπεζίτης, «Από την αρχή του οράματος του ευρώ, η Αγγλοσαξονική άποψη ήταν ότι πρόκειται για μια ηλίθια ιδέα, που δεν θα έπρεπε να υλοποιηθεί».Το ευρώ αποτελεί το σύμβολο του κρατισμού, και της σοσιαλδημοκρατικής κοινωνίας, που πολλοί Αγγλοσάξονες, ή μάλλον Αγγλοαμερικανοί συντηρητικοί απεχθάνονται. Όταν ξεκίνησε το ευρώ, η Αγγλία είχε πρωθυπουργούς την Margaret Thatcher και τον John Major. Δεν υπήρχε καμία πιθανότητα δηλαδή να συμμετάσχει σε αυτό.Οι κερδοσκόποι που απομόνωσαν πρώτα την Ελλάδα, και μετά την Ιταλία, και που οδήγησαν τα γαλλικά σπρεντς στα ύψη σε σχέση με την γαλλική οικονομία, είναι όλοι Αγγλοσάξονες. Και πολλοί μοιράζονται τις ίδιες ιδέες με τη Thatcher και τον  Major.Επειδή δεν μπορούν να επιτεθούν στο ευρώ συνολικά, η προτιμώμενη μέθοδός τους για να σπείρουν το χάος είναι να επιτίθενται σε μεμονωμένα κράτη μέσω του οικονομικού όπλου μαζικής καταστροφής, του credit default swap επί του εθνικού χρέους.Αυτό που γίνεται είναι ότι κάποια hedge funds της Νέας Υόρκης αγοράζουν CDS, ένα είδος ασφάλιστρου δηλαδή για την αγορά ελληνικών, ή ιταλικών, ή ακόμη και γαλλικών κρατικών ομολόγων. Στη συνέχεια τα πουλάνε σε ψηλότερη τιμή, έχοντας έτσι συμφέρον στο να δημιουργηθούν αμφιβολίες για τη δυνατότητα του συγκεκριμένου κράτους να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις του, αφού η συναλλαγή αυτή ανεβάζει το κόστος δανεισμού του. Που στη συνέχεια οδηγεί το κόστος της ασφάλισης του χρέους μέσω CDS στα ύψη…και ούτω καθ εξής.Την Παρασκευή, την ώρα που η Ελλάδα πάλευε