Τα “μαύρα λεφτά” του δημόσιου τομέα

20:33 11/10/2012 - Πηγή: Antinews

Όλοι μιλάμε για την φοροδιαφυγή και την εισφοροδιαφυγή που συντελείται στον ιδιωτικό τομέα της οικονομίας. Σωστά, μιας και το πρόβλημα υπάρχει, αν και ορισμένοι από εμάς αμφισβητούν το μέγεθός του. Ας υποθέσουμε για χάρη της συζήτησης πως αυτή η φοροδιαφυγή είναι τεράστια. Να δεχτούμε ακόμη, πως οι περισσότεροι που δραστηριοποιούνται στον ιδιωτικό τομέα ασκούν άλλος λίγο άλλος πολύ, αυτό το άκρως αποδοτικό για τους ίδιους και καταστροφικό για την οικονομία «άθλημα». Ελάχιστοι όμως ασχολούνται με το ίδιο «ευγενές άθλημα», όταν αυτό συντελείται στις τάξεις των δημοσίων υπαλλήλων. Ας δούμε όσο

πιο καλόπιστα γίνεται, τι συμβαίνει αλήθεια με εκείνους τους υπαλλήλους του κράτους, οι οποίοι προσπορίζονται με διάφορους τρόπους (συνήθως προς χάριν της δημοσιοϋπαλληλικής τους ιδιότητας), εισόδημα το οποίο είναι ντε φάκτο «κατάμαυρο».

Η μαύρη εργασία των δημοσίων υπαλλήλων

Ξεκινώντας, να παρατηρήσουμε ότι οποιαδήποτε μορφή εργασίας από δημόσιο υπάλληλο, εκτός από παράνομη (πλην εξαιρέσεων), ενισχύει την ήδη πολύ υψηλή ανεργία του ιδιωτικού τομέα, αφού κόβει θέσεις πραγματικής εργασίας. Εκτός αυτού, στερεί από τα ασφαλιστικά ταμεία ποσά ίσα με αυτά των εισφορών που θα κατετίθεντο αν στην ίδια θέση εργαζόταν ασφαλισμένος υπάλληλος, συμβάλλοντας στα ήδη τεράστια ελλείμματά τους. Αυτά τα ποσά που λείπουν από τα ασφαλιστικά ταμεία λόγω (και) της μαύρης (2ης) εργασίας δημοσίων υπαλλήλων, θα τα πληρώσουμε εν τέλει όλοι οι υπόλοιποι φορολογούμενοι πολίτες. Εκτός αυτού, η αδήλωτη εργασία των δημοσίων υπαλλήλων, συνήθως ενέχεται από την φύση της σε ύποπτες και ανήθικες προσδοκίες, συναλλαγές και συμφωνίες κάτω από το τραπέζι (π.χ. εφοριακοί που κρατούν βιβλία αυτών που ελέγχουν, καθηγητές που κάνουν ιδιαίτερα σε μαθητές τους, κλπ).

Φορολογικά, η αδήλωτη εργασία των δημοσίων υπαλλήλων είναι φυσικό να μην προσφέρει το παραμικρό έσοδο. Όλα τα χρήματα που διακινούνται σε αυτόν τον τομέα της παραοικονομίας, είναι «μαύρα» – κατράμι και φυσικά αφορολόγητα. Το φαινόμενο δυστυχώς δεν είναι περιορισμένο και ενδεικτικό αλλά τείνει να λάβει μορφή καταιγίδας. Ειδικά μετά το κόψιμο μισθών και επιδομάτων, ελάχιστοι είναι οι δημόσιοι υπάλληλοι που θα αντιστέκονταν στον πειρασμό να συμπληρώσουν την «χασούρα» με αφορολόγητο εισόδημα έξτρα εργασίας. Πολλοί λένε πως κάτι τέτοιο δεν είναι κατακριτέο, αφού οι άνθρωποι δεν μπορούν να επιβιώσουν με τον μισθό τους. Παραβλέπουν έτσι αφενός πως αυτή η εργασία είναι παράνομη και προσφέρεται από ανθρώπους που έχοντας εξασφαλισμένη μονιμότητα στην εργασία τους,  έχουν πάρει όρκο να υπηρετούν αποκλειστικά στην θέση τους, αφετέρου πως η ανεύρεση της 2ης παράνομης αυτής εργασίας δεν γίνεται σε συνθήκες ανταγωνισμού και επί «ίσοις όροις» με τους άλλους εργαζόμενους του ιδιωτικού τομέα. Πράγματι, η προσφορά εργασίας σε ένα δημόσιο υπάλληλο, πολλές φορές αποβλέπει σε πολλαπλά και άνομα οφέλη για τον προσφέροντα. Αυτά ξεκινούν από απουσία (εκ των πραγμάτων) ασφαλιστικών εισφορών, περνάνε μέσα από παροχή προστασίας (αστυνομικοί, υπάλ