Τα στερνά τιμούν τα πρώτα κύριε Παναγούλη

19:23 11/11/2012 - Πηγή: Antinews

Διαστάσεις πολιτικού… εμφυλίου αλλά και διασυρμού του ελληνικού κοινοβουλίου, παίρνει η υπόθεση του Στάθη Παναγούλη και των δηλώσεών του περί λιντσαρίσματος όσων ψήφισαν το μνημόνιο. Παρά το «άδειασμα» που έκανε στο βουλευτή του ο Τσίπρας, αντιλαμβανόμενος ότι έχει χάσει το μέτρο και κινδυνεύει να πληγεί η εικόνα του ΣΥΡΙΖΑ, και σήμερα συνεχίστηκαν οι οξύτατες

αντιδράσεις για τις δηλώσεις του βουλευτή.

Πιο χαρακτηριστική, όμως, και πιο δηκτική ήταν η αναφορά του συναδέλφου στον ΣΥΡΙΖΑ, Δημήτρη Παπαδημούλη, ο οποίος, πάντως, θεωρεί ότι για τον ευτελισμό της Βουλή φταίει η κοινή πορεία βουλευτών στην ΠΟΛ.ΑΝ. κι όχι το γεγονός ότι κάποιοι πολιτικοί δε στέκονται στο ύψος των περιστάσεων: «Τα ρολόγια πολυτελείας, τα λιντσαρίσματα, τα κασετόφωνα, ευτελίζουν. Η κοινωνία “βουλιάζει” και απαιτεί αντιπαράθεση ουσίας και λύσεων! Αδ. Γεωργιάδης, Στ.Παναγούλης, Π. Χαικάλης: Και οι 3 πολυζητημένοι για τις ομιλίες τους στη Βουλή, υπήρξαν στελέχη της ΠΟΛ.ΑΝ του Αντ.Σαμαρά», έγραψε ο κ. Παπαδημούλης.

Σκληρή και η αναφορά του βουλευτή της ΝΔ, Ανδρέα Κουτσούμπα ο οποίος είπε ότι αν πάθει τίποτα η οικογένειά του, θα θεωρήσει ποινικά υπεύθυνο τον ΣΥΡΙΖΑ.

Στη Βουλή η δήλωση Παναγούλη έχει συζητηθεί εντόνως, ωστόσο ο βουλευτής αμετανόητος, εξέδωσε και ανακοίνωση με την οποία λέει ότι είναι προσωπικές απόψεις τα λεγόμενά του και κάνει και την απίστευτη αναδρομή στη ζωή του, λες και ότι κάνει κάποιος στο παρελθόν πρέπει να τον συνοδεύει και στον υπόλοιπο βίο και να δικαιολογεί ότι λέει κι ότι κάνει.

«Ο Στάθης Παναγούλης τόνισε ότι εξέφρασε μόνον την προσωπική του άποψη. Ας μάθουν λοιπόν, οι επικριτές του τα εξής:

Ο Στάθης Παναγούλης αμέσως μετά τη Χούντα, τον Ιούνιο του 1967 συνελήφθη, σε ηλικία 19 ετών και παρέμεινε στις φυλακές Αβέρωφ και Κορυδαλλού, ως τις 30 Αυγούστου 1967.

Αμέσως μετά την αποφυλάκιση του διέφυγε παράνομα στο εξωτερικό. Έκτοτε και μέχρι την 11η Αυγούστου 1972 που συνελήφθη από τη Χούντα εισήλθε 12 φορές παράνομα στην Ελλάδα και συμμετείχε ως μέλος της οργάνωσης «ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ» στον αντιδικτατορικό αγώνα για την αποκατάσταση της ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ .

Στο διάστημα που βρισκόταν στο εξωτερικό συμμετείχε ενεργά εναντίον του φασισμού όχι μόνον για την Ελλάδα, αλλά και για την Ισπανία και την Πορτογαλία, όπου είχε ταξιδέψει πολλές φορές παράνομα για να βοηθήσει αγωνιστές ενάντια στις δικτατορίες του Φράνκο και του Σαλαζάρ. Για πολλούς μήνες, κατά διαστήματα βρίσκονταν σε αραβικές χώρες στο πλευρό των Παλαιστινίων ανταρτών.

Μετά τη σύλληψή του παρέμεινε στο κολαστήριο του ΕΑΤ-ΕΣΑ από την 11η Αυγούστου 1972 μέχρι την 1η Μαρτίου 1973, δηλαδή 200 μέρες ακριβώς ανακρινόμενος.

Καταδικάστηκε από τα στρατοδικεία της Χούντας σε πολυετείς φυλακίσεις. Την 1η Μάρτη 1973 μεταφέρθηκε στις στρατιωτικές φυλακές Μπογιατίου, όπου παρέμεινε 18 μήνες σε πλήρη απομόνωση. Τον Απρίλιο του 1974 μέχρι τη Μεταπολίτευση (24 Ιουλίου, του ιδίου έτους) εξορίστηκε στη Νήσο Γυάρο.

Ας μάθουν λοιπόν οι επικριτές τ